“زنده ی جاودانه ای، نامِ تو رمز می شود”*
ریشه و ریشِ مستبد؛ تَسخَر و طنز می شود
“ژن و ژیان” در این میان، رهبر رزمِ بی امان
ضامنِ رَستنِ جهان، شادی و غَمز می شود!**
*بر سنگِ آرامگاهِ ژینای ما نوشته بودند: “ژینا گیان تۆ نامری، ناوت ئەبێتە رەمز”. ژینا جان؛ تو نمی میری، نامت رمز می شود.
** اشاره به فریادِ مردمی ی “ژن، ژیان، ئازادی” (زن، زندگی، آزادی)، که اینک از مرزهای ایران فراتر رفته و فریادی جهانی شده است.
