ما در خارج از کشور باید با تمام وجود حامی جنبش اعتراضی مردم در داخل باشیم و همه آنچه را که می توانیم در معرفی این اعتراضات و سازماندهی جنبش حمایتی بین المللی برای مبارزان داخل کشور انجام دهیم. همین دلیل آن بود که به فراخوان حامد اسماعیلیون در تظاهرات برلین شرکت کردم و چقدر خوشحالم که در این تظاهرات که در نوع خود بی مانند بود در کنار ده ها هزار نفر ایرانی دیگر که از سراسر دنیا آمده بودند حضور داشتم
پس از تظاهرات باشکوه برلین که به دعوت حامد اسماعیلیون برگزار شد بسیاری از افراد یا بدلیل کنجکاوی و عدم شناخت او و یا به قصد تخریب شخصیت و یا با توهم سلبریتی سازی و تراشیدن رهبری از او برای جنبش اعتراضی و انقلابی مردم ایران به حامد اسماعیلیون توجه خاصی نشان داده اند.
بسیار طبیعی است که سلطنت طلب ها یا مجاهدین خلق و یا بعضی از سلبریتی های ساخته و پرداخته رسانه های وابسته خارجی از حضور شخصیتی چون او بخصوص پس از استقبال ده ها هزار نفر در پاسخ به فراخوان او در برلین ناراحت و نگران باشند. برای آنها حامد اسماعیلیون رقیبی است که یکباره سربرآورده و از قضا با استقبال بی نظیری مواجه شده و آنچه را که آنها در تمام سالهای گذشته در آرزویش بوده و هرگز به دست نیاورده اند را در مدتی کوتاه بدست آورده است. آنها نگران اند که نکند که او به رهبری جنبش مردم ایران چشم دوخته و قرار است پا در کفش آنها کرده و دکان سیاسی آنها را تخته کند. افراد و گروه های دیگری نیز هستند که همیشه با ظن و تردید در پشت هر حرکتی و یا هر فردی دست پنهان سازمانهای اطلاعاتی و امنیتی دیگر کشورها و یا حتی دستگاه امنیتی جمهوری اسلامی ایران را می بینند. دلیل این نوع نگرش بیشتر شاید سرخوردگی سیاسی و یا عدم اعتماد به توانایی های افراد و یا گروه های سیاسی باشد که در واقع پیامد سالها سرکوب وحشیانه جمهوری اسلامی ایران در چند دهه گذشته بوده و سازمان های امنیتی و ژورنالیست های وابسته به دستگاه های امنیتی در ایران نیز در این زمینه نقش جدی ایفا نموده اند. جمهوری اسلامی ایران نه فقط به سرکوب و نابود کردن فیزیکی رهبران و اعضا سازمان های سیاسی در ایران کمر بست بلکه با کار فرهنگی سازمان یافته موفق شد که همه گروههای سیاسی و رهبران آنها را آلت دست بیگانه معرفی کرده و با شکنجه های وحشیانه و مستمر در زندانها آنها را وادار به اقرار در این موارد نماید و نتیجه کار خود را-اقرار و اعتراف رهبران احزاب و سازمانهای سیاسی به جاسوسی و وابستگی- بعدا در پروژه های فرهنگی توسط ژورنالیست های امنیتی به باور عمومی تبدیل کند همان باوری که موجب عدم شکل گیری احزاب و سازمانهای سیاسی در کشور شده و حس بدبینی به فعالیت سیاسی در چند دهه گذشته در ایران را بوجود آورده است و هنوز هم بسیاری از مردم و حتی مخالفین نظام جمهوری اسلامی ایران وقتی از احزاب و سازمان های سیاسی گذشته صحبت می کنند با استناد به همان اعترافات گرفته شده زیر شکنجه های وحشیانه حکومت متوسل شده و به نوعی همان اتهاماتی را که در دادگاههای جمهوری اسلامی موجبات اعدام و زندان را برای رهبران و اعضای این سازمانها ممکن کرد را تکرار می کنند و چقدر تاسف آور است که هنوز این خزعبلات تکرار می شود و انگار که هنوز آن شکنجه و محاکمات ادامه دارد.
اما واقعاً حامد اسماعیلیون کیست و چرا این روزها همه از او می گویند؟
حامد اسماعیلیون یک دادخواه است که همسر و فرزند خود را در فاجعه هواپیمای اوکراینی از دست داد جنایتی که توسط نظام جمهوری اسلامی ایران انجام شد و خانواده های زیادی را داغدار کرد و جمع جدیدی را به گروه بزرگ خانواده دادخواهان اضافه نمود، حامد اسماعیلیون یکی از آنهاست که هیچ سابقه سیاسی خاصی هم ندارد، اما در سه سال گذشته با قلبی پر از اندوه به دنبال دادخواهی بوده و حالا پس از چند هفته از حضور جنبش اعتراضی-انقلابی در خیابان های ایران با ذکاوت و باهوشی و زمانی که بسیاری از ایرانیان آماده ورود به خیابان ها برای اعتراض به جنایات جمهوری اسلامی ایران بودند فراخوانی را در بهترین زمان ممکن برای گردهمایی و اعتراض عمومی و به حمایت از جنبش انقلابی در داخل کشور داد که مورد استقبال هزاران نفر در کشورهای اروپایی و آمریکا و کانادا شد و در فراخوان دوم در ۲۲ اکتبر در برلین موفق شد ده ها هزار نفر را در اعتراضی بی مانند در مرکز برلین دورهم آورد.
موفقیت او و استقبال بی مانند مردم در خارج از کشور به فراخوان او شاید به این دلیل است که او هیچ سابقه سیاسی خاصی ندارد و هیچ جریان سیاسی خاصی نیز هنوز مدعی او نیست و خود او هم تا کنون تمایلی به هیچ گروه و سازمان سیاسی معینی بروز نداده است. اینکه او در آینده چه خواهد کرد و چه آرزویی در دنیای سیاست در سر دارد بستگی به او و ما دارد و اینکه چه سیاستی را دنبال کند، چشمش برای تغییر به دنبال چه کسی باشد، تحول سیاسی را در خیابان های ایران دنبال کند و یا در راهروهای وزارتخانه های خارجه دیگر کشورها، معروفیت و وجاهت سیاسی را از مردم طلب کند و یا با اتکا به رسانه های دیگر کشورها به دنبال سلبریتی شدن روان شود و توهم رهبری در فضای مجازی او را از مردم کوچه و خیابان به دامن معامله گران بین المللی پرتاب کند. همه اینها را زمان نشان خواهد داد و ما نیز در هل دادن او به این سمت و آن سو نقش مهمی ایفا می کنیم.
اما اصلا نباید دچار توهم شد و در رابطه با جایگاه او زیادی روی کرد و او را به عرش بالا برد و در ماه به دنبالش گشت و سراسیمه به جمع حواریون او اضافه شد و تصور کرد که که سکان رهبری را به دست گرفته و هیچ کس هم اجازه ندارد مواضع و رفتار او را نقد کرده و همه باید چون مقلدی به دنبال مرجعیت او به راه افتاده و با حکم او به جهاد بروند، اما یک چیز را هم نباید فراموش کرد که او امروز نه یک رهبر که در نقش یک سلبریتی جدید در حوزه عمومی با استقبال عمومی مواجه شده و می تواند نقش مهمی در روزهای آینده در عرصه سیاسی بازی کند و این امر بستگی به درک سیاسی او از لحظه و رابطه اش با جنبش درون کشور دارد و نقشی که خودش برای آینده خود در این جنبش اعتراضی در نظر گرفته است.،
رفتارش در روزهای آینده ممکن است به تقویت موقعیت سیاسی او در آینده منجر شده و یا او را به قهقرا ببرد.
برای حامد اسماعیلیون به عنوان یکی از فعالین جنبش دادخواهی آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم در فردای فروپاشی نظام دینی در ایران در دادگاههای عادلانه شاهد محاکمه جنایتکارانی باشدکه عزیزان او را از او گرفتند. امیدوارم جنبش دادخواهی ایرانیان، حامد اسماعیلیون و خانواده های قربانیان فاجعه پرواز اکرایین و یا دیگر بازماندگان چهار دهه جنایت حکومت اسلامی در مبارزه با جمهوری اسلامی ایران استقلال خود را حفظ کرده و با هیجان زدگی در دام جریانات بدنام و وابسته نیفتاده و به آلت دستی برای پیشبرد سیاست های کشورهای خارجی مبدل نشوند. جنبش دادخواهی تنها و تنها در پرتوی یک سیاست مستقل و با اتکا به جنبش فراگیر دمکراسی خواهی در داخل کشور می تواند به اهداف خود دست یابد. سلامت سیاسی و رفتار مسئولانه حامد اسماعیلیون نیز به عنوان یکی از اعضای خانواده دادخواهان چهار دهه گذشته می تواند او را به رهبری سیاسی تبدیل کرده که مورد احترام همه مردم ایران باشد ولی هم او و هم دیگران باید توجه داشته باشند که پاسخ به یک فراخوان و استقبال ده ها هزار نفر در خارج از کشور تنها شرط و لازمه رهبری جنبشی در ابعاد ملی نیست و نباید در دام تبلیغات رسانه‌هایی که به دنبال سلبریتی سازی و به قولی فیل هوا کردن هستند افتاد و سرمایه سیاسی و اعتبار خود را به پای آنها ریخت. بیشترین احتمال این است که رهبری جنبش اعتراضی-انقلابی مردم ایران از درون مبارزات مردم در درون کشور برآمد کرده و طبیعی است که رهبران جنبش انقلابی درون کشور همان مبارزانی باشند که سالهاست مبارزات سیاسی، صنفی- مدنی و جنبش های اجتماعی و مطالباتی را در تمام این سالها رهبری و هدایت کرده و بهای سنگینی را با تحمل محرومیت ها، تحمل سالها زندان و شکنجه پرداخته اند و مورد اعتماد مردم در درون کشور می باشند.
ما در خارج از کشور باید با تمام وجود حامی جنبش اعتراضی مردم در داخل باشیم و همه آنچه را که می توانیم در معرفی این اعتراضات و سازماندهی جنبش حمایتی بین المللی برای مبارزان داخل کشور انجام دهیم. همین دلیل آن بود که به فراخوان حامد اسماعیلیون در تظاهرات برلین شرکت کردم و چقدر خوشحالم که در این تظاهرات که در نوع خود بی مانند بود در کنار ده ها هزار نفر ایرانی دیگر که از سراسر دنیا آمده بودند حضور داشتم. انگار رایحه بهار آزادی کشور را می توانستی در میان فریادهای جمعیت در برلین مزه مزه کنی.
با آرزوی پیروزی برای جنبش عدالت خواهی دمکراسی خواهی در کشور عزیزمان ایران.
ممنون رضا
به نظر اقای اسماعیلیون داره معقولانه در فضایی اجتماعی سیاسی کار می‌کنه. خوبه بعضی اوقات قدر دانی هم از ایشان کرد. ما که اون کاری که ایشون تونستند بکنن که نکردیم. ایشان تونسته که تا حالا سابقه نداشته. دمش گرم همونطور که اقای هالو هم گفتند. کسی خوشش نمیاد خیلی هم خوب. نرو. خیلی ساده. برو کار خودتو راه بنداز. حتما دیگران هم می‌تواند یک مشکی را حل کنن. شما که دوست نداری زور تو جای دیگه بزن
ترمز نباش گاز باش. براندازی این بیشرمها هممونو لازم داره که با هم کار کنیم.
باید گفت هر چه هست در درون کشور است
اگر درونی نمی بود نمی باشد برونی شکل نمی گرفت نمی گیرد!
تجربه به ما می گوید
تا کنون هر چه در درون بود و شکل می گرفت، باعث می شد که برونی ها ابتدا دچار شوک نادانی از وضعیت داخل می شدند سپس بدنبال عملی بر می آمدند: عمل گروهی از آنها صادقانه بود و عمل گروهی دیگرشان فرصت طلبانه کثیف بود؛ آنهم مصادره کردن حرکت درون بنام خود بود که این فرصت طلبیشان را یک بازی سایبرانه حکومت می توان دید چون در خدمت انشقاق مورد نظر حاکمیت بود.
اما این حرکت جدید شوک جدیدی هم به بعضی از درونی ها وارد کرد و هم به کلیت بیرونی ها شوک هشدار دهنده داد. همه متوجه شدند:
انگیزه و سوخت اصلی پتانسیل ساز و توان ساز این حرکت خواست های اولیه انسان است آنهم خواسته اصلی هر فرد که همان حق آزادی و حق انتخابش است که این انسان با توجه به داشتن آنها بتواند در طول حیاتش با آرامش درونی و بیرونیش عمرش را با بروز خلاقیت هایش بگذراند و…
در این خواسته ها انسان دیگر بصورت یک فرد تعریف می شود که حق خود را دارد
نه انسانی که، در خدمت ایده لوژی های ویران کننده حقوق فردی است و یا در خدمت تشکیلات ویران کننده حقوق فردی است و یا در خدمت استبداد خواهی فلان دلقک و شیاد و…
این جنبش اساس خانه های پوشالی
بسیاری از بیرونی ها که از برکت جمهوری اسلامی توانستند دکان و بیزینس سیاسی برای خود درست کنند مورد پرسش قرار داده است این دکانداران برای حفظ خود در آینده اساس جنبش را مورد حمله قرار می دهند و در راستای بازی های حاکمیت برای تخریب جنبش فعال خواهند شد همانطور در جنبش سبز عمل کردند و ….
آقای اسماعیلیون یا شم سیاسی قوی خودش باعث شد این دعوت هوشمندانه را بخواهد و یا جمعی پشت آن بودند که در هر صورت حرکت مفید و در راستای اهداف داخل می توان آنرا دید
اما آینده چگونه می شود باید ماند و دید
اما هرچه هست درون کار خودش را می کند
همچنانکه تا کنون کرده است
جناب فانی یزدی از جنابعالی انتظار می رود که مواضع سخنران اصلی مراسم را نیز مورد بحث قرار دهید.
برای نمونه ، آقای مهجوریان در مطلب خودشان که در همین سایت اخبار روز منتشر شده است به درستی به این نکته توجه داده اند که آقای اسماعیلیون در دفاع از صلح سخنی بر زبان نراندند و تنها تاکید کردند بر ارسال سلاح از ایران برای پوتین .
شما صرفا بر این نکته تاکید کرده اید که ایشان فردی است که یکی از فعالین جنبش دادخواهی است.
آیا ایشان صرفا به این دلیل از نظر سیاسی به هیچ جریان سیاسی خاصی نمی توانند نزدیکی بیشتری داشته باشند و انعکاس دهنده مواضع مشخص سیاسی باشند؟
مگر فعالین جنبش دادخواهی صرفا در جنبش دادخواهی فعال هستند و گرایش سیاسی خاصی ندارند؟
در نقد مواضع سیاسی او‌نباید عجله کرد چون قرار نیست اتفاق عجیبی در چند روز و یا چند هفته آینده افتاده و یا مردم‌پای صندوق رای به او رای دهند، ضمن اینکه او اساسا هنوز حرف جدی ای نگفته و بیشتر یک پروپاگاندای سیاسی بر علیه نظام باره انداخته البته با اتکا و توسل به کشورهای خارجی در به انزوا بردن حکومت اسلامی که انرا هم نباید خیلی جدی بگیرید چون بسیاری از گروه ها و شخصیت های سیاسی و سلبرتی ها پیش از او همین حرف های کلی را زده اند و به جایی هم نرسیده اند. شورای گذار و رضا پهلوی و مسیح علینژاد و محسن سازگارا و شیرین عبادی و بسیاری دیگر را حتما به یاد دارید که حرف های مشابه او را زده اند و به کشورهای خارجی دخیل بستند و به هیچ جایی نرسیدند.
باید فرصت داد و دید در روزهای آینده او خود را در کجا می بیند و حتی امیدوار بود که نقش مثبتی بازی کند، ما که بخیل نیستیم. آرزوی ما همبستگی ملی برای تحول در درون کشور است و اگر افرادی بتوانند نقشی در این همبستگی بازی کنند چه بهتر.
از قضاوت عجولانه باید خودداری کرد و با عجله هم نباید او را در مقام رهبری و اموال آن دید. او تازه واردیست در دنیای سیاست و دارد جای خودش را پیدا می کند. ما کمک کنیم که در کنار جنبش عدالت خواهانه و دمکراتیک مردم ایران بماند و خشم او باعث ورود او به پروژه هایی که هدفشان نه دمکراسی و نه استقرار یک نظام عادلانه که فروپاشی کشور و جابجایی قدرت سیاسی به هر قیمتی است نشود.
زمان همه چیز را روشن خواهد کرد
می گویند سالی که نکوست از بهارش پیداست.
به مطلب زیر توجه فرمائید.نوشته فردی است که او هم مانند اسماعیلیون همسر و دخترش را در جریان شلیک به هواپیمای اوکراینی از دست داده است.در مورد رویکرد اسماعیلیون می نویسد.
https://www.mashrooteh.com/%D8%AF%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%86%D8%AC%D9%85%D9%86-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%BE%D8%B1%D9%88%D8%A7%D8%B2-%D9%88-%D8%A8%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%87
به گمانم کسی که در مقام دفاع و یا موضعی بی طرفانه در قبال اتهامات وارده یا تردیدهایی که در باره ی آقای اسماعیلیون مطرح است، قرار می گیرد،باید بتواند چنین اتهامات و تردیدهایی را با استدلالی منطقی رد کند.اصلا موضوع شخص آقای اسماعیلیون یا هر فرد دیگری مطرح نیست. تمام این حساسیت ها به خاطر این هست که تاریخ یک بار دیگر به شکل طنز تکرار نشود. طنز تلخی که شوربختانه اگر اتفاق بیفتد، ضمن آشکار کردن ناآگاهی مردم و بویژه روشنفکران میهنمان از ترفندهای ضدمردمی، تبعات فاجعه بارتری به بار خواهد آورد.
تصورمی کنم آقای یزدی مسئولیت دارد که رفع شبهه کند.
کامنت جنابعالی دقیقا خوب و بجاست حال فقط خط آخرش که از آقای یزدی خواسته اید رفع شبهه کند را من نفهمیدم ، مگر کسی گف دستش را بوییده و فالگیر باشد که که آینده را با مسئولیت پیش بینی کند؟
مهم موفقیت نسبی آقای اسماعیلیون میباشد حال ایشان را دیکتاتور و یا چلبی ساز و مخملی نامیدن در این برهه مبارزه جایی ندارد باید دید که غرق قدرت شود و یا با مبارزات پیش بیاید و منحرف نشود ، این بار فقط باید” دعا “کرد که مبارزان جوان راه خود را درست دریابند و ما همچنین.
رفع چه شبهه ای باید کرد. من گفتم زمان نشان خواهد داد که ایشان کدام مسیر را انتخاب می کند، در کنار جنبش اعتراضی یا بدنبال حمایت کشورها در متروی کردن جمهوری اسلامی و در دام سیاست های آنها افتادن.
باید منتظر شد و امیدوار بود که او دچار خطا نشده و امیدش به جنبش اعتراضی در داخل باشد
درود جناب یزدی
منظورم دقیقا شبهات و اتهاماتی است که بر ایشان وارد می شود و بخشی از این اتهامات در منبعی که آقای درویش در یکی از کامنت های بالا رفرنس داده است،مطرح شده است.
یعنی به نظر شما این اتهامات ارزش پرداختن ندارد و باید آنها را مسکوت گذاشت و از کنارشان گذشت و همه چیز را به اتفاقات آینده موکول کرد؟
“از جنابعالی انتظار می‌رود”
نمیدانم آیا شما قاضی اینترنت هستید. این انتظار از کجا میاد.
چرا ساده آدم نظر خودشو عنوان نکنه بدون که یقه کسی و بگیره.