اعتصاب، اعتراض، انقلاب، پیش به سوی آزادی؛ سخنان دو جوان آزادی خواه

شور، شهامت و عزم برای تغییر و پیشرفت اجتماعی در این هم میهنان جوان بسیار درخشان و ستودنی ست. اینان بس فراتر از آنانی میروند که سخن از دگرسان کردن شرایط ایران میگویند اما گامی در کردار به راه آن نمی پویند!
آنچه اما درد آور است ، نبود انتقال تجربه از پدران و مادران انقلابی و برنامه ی مشخص و هدفمند برای چگونگی برقراری حکومتی از مردم، بدست مردم و برای مردم است…
بدیگر سخن، خوب میدانند که حکومت اسلامی تبهکار است و به حق در پی براندازی آن هستند اما چشم انداز آینده پس از آن را ترسیم نمیکنند.