خبرها و گزارش های ویدیویی اعتراضات روز یکشنبه ۶ آذر (روز هفتاد و دوم اعتراضات) و روزهای گذشته ی مردم ایران در شهرهای مختلف و دانشگاه های کشور را در کانال تگرامی اخبار روز دنبال کنید!
یازدهمین هفته ی خیزش سراسری در ایران آغاز شده است. تظاهرات خیابانی، اعتصابات شهری، اعتصابات گسترده ی دانشجویی، برداشتن حجاب، شعارهای شبانه، دیوارنویسی، عمامه‌پرانی و تخریب نشانه های تبلیغاتی حکومتی و آتش زدن مراکز سرکوب، حمایت های موثر چهره های مطرح جامعه از اعتراضات، تولید گسترده ی هنر انقلابی و تهییجی، از جمله شیوه‌هایی بوده است که در این یازده هفته توسط مردم به کار گرفته شده است.
امشب در تهران در ستارخان زیر پل تاج و شهر آرا، معترضین با شعار «مرگ بر دیکتاتور» به خیابان آمدند. در بلوار فردوس، دربند، شهرک غرب، خیابان پیامبر، خیابان ستارخانه، مردم از ساختمان های مسکونی شعارهای ضدحکومتی داده اند.
در آبدانان ایلام بین مزدوران سرکوبگر و مردم در میدان (بسیج) سابق درگیری روی داده و ماموران به سوی معترضان گاز اشک آور و گلوله های ساچمه ای شلیک کردند. در روستای سرهویه سنندج، مردم روستا تظاهرات کردند.
در هفته ی یازدهم دانشگاه های کشور همچنان از فعالترین مراکز اعتراض هستند و دانشجویان با تحصن و تجمع و اعتصاب بر خواست های جنبش انقلابی و آزادی دانشجویان زندانی پافشاری می کنند.
ادامه ی اعتصاب و اعتراض در دانشگاه ها در روز یکشنبه بر اساس تصاویر و خبرهای منتشر شده در شبکه های اجتماعی:
دانشگاه شریف، دانشگاه آزاد سنندج، دانشکده پلیمر دانشگاه امیرکبیر، دانشکده عمران و نقشه دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی، دانشجویان هنرستانی سنندج، دانشگاه علامه طباطبایی، دانشگاه الزهرا
بازداشت و بی‌خبری از سرنوشت دکتر بهروز چمن آرا، استاد دانشگاه کردستان: به‌گزارش کانال شوراهای صنفی دانشجویان کشور دکتر بهروز چمن‌آرا اهل ایلام و از اساتید گروه زبان و ادبیات کردی دانشگاه کردستان و رئیس سابق پژوهشکده کردستان شناسی، ظهر روز جمعه ۴ آذر ۱۴۰۱ پس از بازگشت از جلسه‌ای که با دعوت حامد قادرزاده رئیس جدید دانشگاه کردستان شرکت کرده بود، بازداشت شده است.
اعتراضات کارگری
اعتراضات کارگری در طول هفته ی جاری گسترش بیشتری یافته است. یکی از مهم ترین این اعتراضات مربوط به اعتصاب در ذوب آهن اصفهان است. تصاویر زیر مربوط به اعتراضات ذوب آهن در روز شنبه ۵ آذر است.
راهپیمایی عظیم کارگران و کارمندان اعتصابی ذوب آهن – شنبه ۵ آذر
چرا کارگران ذوب آهن اصفهان برای یک لقمه نان می میرند؟ سال نود و چهار از طرف دانشگاه رفتیم بازدید از ذوب آهن اصفهان. با یکى از کارکنان قسمت ذوب دوست مشترک داشتم اومد دست منو گرفت گفت بیا بریم نزدیک کوره، از شدت حرارت داشتم ذوب مى شدم، جملاتش تقریبا یادمه، با کمى بالا پایین نقل مى کنم… گفت نگاه کن به این کارگرا، مو ندارند هیچکدام. به خاطر تشعشعاته، اینا همشون چند سال بعد از بازنشستگى مى میرند، در اثر همین تشعشعات، کارگراى این قسمت زندگى خودشون را مى فروشند به شرکت مى دونند زود مى میرند، دلشون خوشه که بعدا یه حقوقى مى دهند به زن و بچه هاشون…. یه دفعه دیدم کارگرى مو داره گفت؛ تازه استخدام شده اینم مى ریزه، اینها بقیه شون هم جون هستند، کارشون سخت بوده زود پیر شدند.
پ.ن امروز خبر اعتصاب کارگراى ذوب آهن رو دیدم، از کنارش ساده نگذریم، خیلى سخته کارشون، زندگیشون رو مى دن پاى یک لقمه نون. (مشروح این گزارش را در ستون خبرهای امروز اخبار روز ببیند).
تجمع بازنشستگان صندوق آینده‌ساز برای دومین روز: امروز یکشنبه ششم آذر ۱۴۰۱ جمعی از بازنشستگان صندوق آینده‌ساز مجدداً مقابل وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی تجمع کرده و خواستار رسیدگی به افزایش قانونی مستمری‌های خود شدند.
بازنشستگان این صندوق در مشمولیت قانون کار خواستار افزایش قانونی مستمری سالیانه خود مطابق مصوبه قانونی شورای عالی کار هستند.
ادامه ی اعتصاب کارگران خودروسازی مرتب: کارگران در تجمع امروز خود شعارهای زیر را می دادند: ۹ ماه است حقوق دریافت نکردیم، نون و پنیر و پونه ما همه گشنمونه، وعده‌وعید نمی‌خوایم، ما حقمونو می‌خوایم!
اعتصاب کامیونداران: گزارش هایی از اعتصاب سراسری کامیونداران در حمایت از جنبش انقلابی از جمله در شاپور اصفهان، قزوین، بندرعباس، مرند، کاشان، شیراز و کرمانشاه دریافت شده است.
* * *
گزارش های هفتاد و دومین روز خیزش انقلابی در ایران
بیانیه مشترک جوانان محلات ۳۰ شهر ایران:
ملت غیور ایران!
اکنون نزدیک ۱۰ هفته از آغاز انقلابمان در پی مرگ دختر ایران، علیه حکومت اشغالگر جمهوری اسلامی می‌گذرد. در این مدت دانشجویان با اعتراض و اعتصاب خود پابه‌پای دیگر مردمان این سرزمین که از ظلم و ستم به ستوه آمده‌اند جنگیده و تحت شدیدترین سرکوب‌ها هستند.
از طرفی رژیم جنایت کار جمهوری اسلامی روز چهارم آبان ماه، مراسم چهلم رمز انقلاب ما ژینا را به خاک و خون کشید.
گفته بودیم که «هر یک نفر کشته شه هزار نفر پشتشه»، لذا به مناسبت های «چهلم شهدای چهلم مهسا» و روز دانشجو، ما «جوانان محلات»، تمامی هموطنان را در اعتراض به مظالم این رژیم سفاک به همه اقوام و اقشار ایرانی، به تظاهرات، تحصن و اعتصاب سراسری در روزهای دوشنبه تا چهارشنبه ۱۴، ۱۵ و ۱۶ آذرماه فرا میخوانیم.
از جوانان انقلابی هم میخواهیم تا آن روز با اعتراضات ناگهانی و خلاقیتهای مبارزاتی در محلات و خیابان ها، آتش انقلاب را گرم نگه داشته و تمرکز مزدوران رژیم را برهم زنند و همپیمان با تمام هموطنان، در راستای پیروزی زودتر این قیام حرکت کنند.
هدف نهایی، سرنگونی نظام منحوس جمهوری اسلامی است و تا رسیدن به آن کوتاه نخواهیم آمد.
خیابان حق ماست، ایران مال ماست
زنده باد آزادی پاینده باد ایران
جوانان محلات تبریز، مشهد، شیراز، کرج و البرز، اهواز، زنجان، همدان، یزد، سنندج، زاهدان، اصفهان، کاشان، قزوین، اردبیل، ارومیه، بوشهر، بندرعباس، گرگان، قم، نیشابور، بابل، خوی، نجف‌آباد و حومه، فیروزآباد، بم، چالوس و نوشهر، بجنورد، کرمانشاه، رشت و اراک. – ۶ آذر ۱۴۰۱
جنایت جمهوری اسلامی و قتل دختر ۱۶ ساله با باتوم. تصویری از مائده هاشمی که روز سوم آذر با ضربات باتوم به سرش توسط ماموران سرکوبگر در شیراز کشته شد. گفته میشود مبلغ پولی که از خانواده برای پس دادن جسد گرفته اند سرسام آور بوده است.
تجمع خانواده ها در برابر زندان اوین: بنابر گزارش نهادهای مدافع حقوق بشر تعداد بازداشت شدگان اعتراضات از مرز هجده هزار گذشته است. زندانیان در صدها زندان و بازداشتگاه ها رسمی و یا بی نام و نشان محبوس و تحت شرایط بسیار بد نگهداری می شوند. برخی گزارش ها حاکی است بسیاری از زندانیان در حالی که هنوز گلوله های ماموران سرکوب را در بدن خود دارند دوران سختی را در زندان ها می گذرانند و هیچ گونه اقدامی برای بهبود جراحات آن ها صورت نمی گیرد. زندان اوین تهران محل بازداشت تعداد نامعلومی از معترضان است و هر روز خانواده ها ساعت ها در برابر آن حضور می یابند و غالبا پاسخ قانع کننده ای نسبت به وضع زندانیان خود دریافت نمی کنند. تصاویر زیر مربوط به تجمع امروز خانواده ها در برابر زندان اوین است.
ضرب و شتم سوران اسکندرلطفی، سخنگوی شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران: سوران اسکندر لطفی، سخنگوی شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران در زندان تهران بزرگ، مورد ضرب و شتم بازجویان قرار گرفت و وضعیت جسمانی او بسیار وخیم گزارش شده است.
سوران اسکندر لطفی، سخنگوی شورای هماهنگی تشکل های صنفی معلمان روز ۱۶ مهر ماه بدون هیچ مستند قانونی در مریوان و در منزل خود بازداشت و سپس به بند ۲۰۹ زندان اوین و سپس به زندان تهران بزرگ منتقل شد. زندانبان «زندان بزرگ تهران» مقبولیت و مورد احترام بودن سوران را بر نتابیده و ایشان را به اسم بازجویی فراخواند‌ه‌اند و در اتاق بازجویی به شدت مورد ضرب و شتم قرار داده‌اند. شدت شکنجه و کتک‌کاری به حدی بوده است که این معلم بازنشسته در چند روز گذشته وضعیت جسمی وخیمی داشته است و تاکنون هیچ نوع رسیدگی‌ای به وضعیت ایشان و هیچ نوع مداوایی صورت نگرفته است.
انجمن صنفی معلمان مریوان، در خصوص وضعیت سوران اسکندر لطفی، ابراز نگرانی شدید کرده و این برخوردها را بشدت محکوم کرده و خواهان آزادی بدون قید و شرط او شده است.
رضا اسدآبادی، خبرنگار حوزه کارگری خبرگزاری ایلنا بازداشت شد: فدراسیون بین المللی روزنامه نگاران از بازداشت رضا اسدآبادی، خبرنگاره حوزه کارگری خبرگزاری ایلنا توسط ماموران اطلاعاتی خبر داده است. براساس این گزارش از علت بازداشت و محل نگهداری این روزنامه نگار اطلاعی در دست نیست و از زمان بازداشت تاکنون تماسی با خانواده خود نداشته است. براساس آمارهای فدراسیون بین المللی روزنامه نگاران، اززمان شروع اعتراضات در بیش از دو ماه گذشته، بیش از «۵۰ روزنامه نگار» بازداشت شده‌اند.فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران تاکنون در بیانیه‌های متعددی، خواستار آزادی همه روزنامه‌نگاران در بند شده است.
علی دایی از تهدید علیه خود و خانواده‌اش خبر داد: علی دایی بازیکن سرشناس فوتبال ایران از تهدید علیه خود و خانواده‌اش خبر داد. او در پستی در اینستاگرام نوشت «در این ماه‌ها و روزهای اخیر شاهد تهدیدات بیشماری علیه خودم و خانوده‌امد از سوی برخی نهادها، رسانه‌ها و افراد ناشناس بوده‌ام که خودشان را پروفسور، فیلسوف و جامعه‌شناس می‌دانند.» او در ابتدای این پست نوشت «به امید آزادی بی‌قید و شرط زندانیان این‌روزها». او پرسیده «با این عوام‌فریبی‌ها و تهدیدها به کجا می‌رسید».
نماینده مهاباد در مجلس: در اعتراض مردمی یک ماه گذشته براساس آمارهای غیررسمی در مناطق کردنشین ۱۰۵ نفر کشته شده‌اند: جلال محمودزاده، نماینده مهاباد در مجلس ایران صبح یکشنبه با انتقاد به سرکوب خشونت‌آمیز معترضان در حوزه انتخابیه خود خطاب به رئیسی و وزیرکشورش گفت: «در اعتراض مردمی یک ماه گذشته متاسفانه تاکنون ۱۳ نفر و براساس آمارهای غیررسمی در مناطق کردنشین ۱۰۵ نفر کشته شده‌اند.»
وی خطاب به احمد وحیدی، وزیر کشور دولت ابراهیم رئیسی ادامه داد: «آقای وحیدی؛ شخص جنابعالی به عنوان وزیر کشور و رئیس شورای امنیت کشور باید جوابگوی این وضعیت باشید و برای چندمین بار درخواست داریم کسانی را که به مردم تیر جنگی شلیک کرده‌اند را شناسایی و به دادگاه معرفی کنید، اما متاسفانه به جای پیگیری حق و حقوق مردم، دستگاه قضایی با کمال تعجب از منِ نماینده مردم که پیگیر این موضوع هستم، شکایت کرده است. همچنین لشگرکشی و امنیتی کردن فضای شهرهای کردنشین از جمله مهاباد، دستگیری‌های بدون دلیل شهروندان، هجوم شبانه به منازل و تخریب لوازم و خودروهای مردم و نوشتن شعار بر روی دیوار داخل منازل ساختمان‌های مسکونی و ایجاد رعب و وحشت و همچنین استقرار ایست بازرسی‌های متعدد در ورودی شهرهای کردنشین و بازرسی کردن وسایل شخصی مردم همانند اوایل انقلاب به چه دلیل است؟ چرا به فشارها و امنیتی نمودن فضای شهرهای کردنشین پایان نمی‌دهید؟»
دیوار نوشته ها: کردها را نکشید، بلوچ بی برادر می شود
ضرب و شتم و «آزار جنسی» سها مرتضایی در هنگام بازداشت: سها مرتضایی دبیر اسبق شورای صنفی کل دانشگاه تهران که ۳۰ آبان ماه توسط وزارت اطلاعت بازداشت شده بود، مورد آزار جنسی و ضرب و شتم قرار گرفته است.
ماموران برای انتقال او به زندان از خودرو سانتافه‌‌ای نقره‌ای رنگ استفاده می‌کنند و اقدام به بستن دست راست او به بالای یک صندلی و بستن پای راست او به بالای صندلی دیگر می‌کنند به طوری که در حالت آویزان قرار می‌گیرد و توسط یکی از ضابطین زن مورد ضرب و شتم و آزار جنسی قرار می‌گیرد.
تعرض ضابط با اعتراض سها مرتضایی روبه‌رو میشود که مامور مذکور پس از اعتراض سها با ضربات مشت، پا و شکم او را مجروح می‌کند.
گفتنی است پیش از انتقال مرتضایی به زندان اوین نیز باز هم او را مورد ضرب و شتم شدید قرار می‌دهند.
کانال شورای صنفی دانشجویان که این خبر را منتشر کرده، خاطر نشان کرده به دلیل رعایت اصول اخلاقی اطلاع‌رسانی، از افشای عمومی جزییات این تعرض آزاردهنده معذور است.
تظاهرات امروز پاریس، یکشنبه ۲۶ نوامبر در همبستگی با انقلاب ژن ژیان ئازادی در ایران و کوردستان
تظاهرکنندگان ضمن اعلام حمایت از اعتراضات سراسری ایران، حملات اخیر و فاشیستی اردوغان به روژآوا (شمال و شمال شرق سوریه) و بمباران نظامی مقر کردها در کوردستان عراق، میلیتاریزه ساختن اخیر کوردستان در ایران را نیز محکوم کردند. آنها با شعارهای فرانسوی، کوردی و فارسی، همبستگی خود را با مبارزات زنان، کارگران، و ملل تحت ستم در ایران بیان کردند.
در این برنامه همچنین نماینده ای از احزاب و گروه های سیاسی همراهی شان با اعتراضات سراسری ایران بیان را کردند و پیام همبستگی کلکتیو زنان بلوچ (دسگوهاران) نیز خوانده شد.
انقلاب مداوم تا لغو سرمایه داری – مرگ سرمایه، ایجاد کمونیسم – فتح جهان! ضامن رهائی انسان است!
برای اینکه جامعه بشری بطور کلی نابود نگردد، انقلاب قهری کمونیستی پرولتارهای متحد، متحزب، مصصمم و مسلح ضرورت فوری یافته است!
” سرمایه وامپیر خونآشام است. سرمایه دار سرمایه شخصیت یافته است! طبیعت – (زمین، من) مادر کالاست، کارگر پدر کالاست. تولید سرمایه داری در حالیکه تکنیک و سازمان پروسه تولید اجتماعی را ترقی میدهد گور کن ثروت ها یعنی زمین و کارگر است. اگر به قول اوژیه (*) پول ” با رویی پر از خون پیسه های طبیعی بدنیا آمد ه است.(۲۴۹) ” سرمایه در جایی متولد شده است که از سر تا پا و از تمام مساماتش خون و گند بیرون می زند.(۲۵۰). ” ، کارل مارکس کاپیتال، ۱۸۶۷. ترجمه ی ایرج اسکندری
پیروزی واقعی و رهائی بخشِ جنبش کنونی در ایران نیازمند سیاست، صف، شعارهای مستقل طبقاتی و رهبری طبقه کارگر است! طبقه کارگر، تنها طبقه انقلابی تا به آخر جامعه سرمایه داریست! طبقه کارگر، تنها، نیروی رهائی بخش است!
ایجاد کمیته های مخفی مسلحانه محل کار و زندگی کارگران و زحمتکشان، موجودیت دادن به حزب مخفی کارگران آگاه، به پیروزی رساندن انقلاب قهری کمونیستی، درهم کوبیدن دولت سرمایه داران – جمهوری اسلامی ایران، ایجاد دیکتاتوری انقلابیِ پرولتاریای مسلح – شوراهای مسلح کارگران و زحمتکشان – لغو جامعه طبقاتی – جامعه سرمایه داری، رهائی بخش است!
۶۰ میلیون کارگر و اعضای خانواده اش می بایست به این درک مجهز گردد که در یک جامعه طبقاتی سرمایه داری که بر کار او، متکی است که سرمایه چیزی جز کارِ دزدیده شده، کارِ بدون اُجرت او نیست، زندگی و کار می کند.
بنا براین، فقط اوست که سرمایه را تولید می کند، اوست آفریده تمام نعم مادی و معنوی از ماده موجود در طبیعتِ جامعه سرمایه داری – جامعه کنونی می باشد- اوست رهبر و شایسته ایجاد جامعه آینده و اوست که می تواند و قادر است، با سازمان یافتن مستقل انقلابی – حزبی خویش،تسلیح طبقاتی، با به پیروزی رساندن جنگ طبقاتی – پیروزی رساندن انقلاب قهری کمونیستی اش، با درهم کوبیدن دم و دستگاه های دولت ستم کار و مرگزای کنونی از قبیل دستگاه سرکوب مستقیم مانند ارتش، پلیس، سپاه، بسیچ، بابودی دستگاه های سرکوب غیر مستقیم وذهنی مانند دستگاه مذهب، پارلمان، دادگستری، زندان، خلاصی از فرهنگ و آموزش و تربیت موجود که خرافات پوچ جهت کرخت کردن نمودن مغز طبقه کارگر برای فرزندان طبقه کارگر، برتری طلبی های مذهبی- ملی – جنسیتی – نژادی، دست رد زدن بر شعارهای همه باهمی، جنسیتی، پوچ و بی معنی و مفهوم طبقاتی مانند:
بی شرف، جانم فدای ایران، مرد، میهن، آبادی، زن، زندگی، آزادی، مرگ بر خامنه ای، مرگ بر دیکتاتور، از کردستان تا زاهدان جانم فدای ایران، مرگ بر جمهوری اسلامی و برگزیدن شعارهائی همچون مرگ بر سرمایه، مرگ بر امپریالیسم و سگ های زنجیری اش، مرگ بر دولت سرکوب گر سرمایه داران – جمهوری اسلامی ایران، نان، مسکن، آزادی، پیروز انقلاب کمونیستی – پیروز باد انقلاب قهری کارگران و زحمتکشان، زنده باد دیکتاتوری پرولتاریای مسلح، نابود باد مالکیت خصوصی ، نابود باد خانواده مرد سالار، زنده باد کمونیسم، امکان رهائی خویش و جامعه را فراهم سازد!
کارگران و زحمتکشان در ایران بدانند و آگاه باشند که نیروی به پیروزی رساندن انقلاب کمونیستی را دارند. کارگران و زحمتکشان، اما و اما، یک مشکل اساسی دارند که بدون بر طرف و حل آن همواره برده نوین – برده کار مزدوری – کارگر می مانند، یعنی، تشکل لازم و ضروری – ستاد جنگ طبقاتی – حزب کارگران آگاه – حزب مخفی با پرنسیپ های آهنین – ندارند!
چنین حزبی توسط خود کارگران و فرزندان جوان و روشنفکر شان یعنی دانشجویان، روزنامه نگاران ونویسندگان موجودیت می یابد. تشکیل کمیته های مخفی و مسلحانه در محل کار و محل زندگی کارگران و زحمتکشان، پایه های اساسی چنین حزبی را می نهند. حزب مخفی، اساسا، توسط خود کارگران و زحمتکشان آگاه و از دورن مبارزه طبقاتی جاری و موجود در جامعه طبقاتی موجودیت می یابد!
بنا براین، می بایست با زدودن هرگونه توهم نسبت به طبقه سرمایه دار جهانی، دولت ها، سازمانهای جهانی و ملی سرمایه داران خون آشام – سرمایه خُفاش خون آشام سیری ناپذیراست – فریاد زد:
پیش بسوی ایجاد کمیته های مخفی مسلحانه ی محل کار و محلات کارگرنشین، پیش بسوی ایجاد حزب مخفی مسلحانه کارگران آگاه، پیش بسوی ایجاد و گسترش جنگ طبقاتی – پیروزی انقلاب قهری کمونیستی، پیش بسوی درهم کوبیدن دولت سرمایه داران- جمهوری اسلامی ایران، پیش بسوی دیکتاتوری پرولتاریا – دولت تغییر جامعه از کاپیتالیسم به کمونیسم، جامعه انسان رها!
باید به این گفته لنین باوری عمیق داشت که : « بدون انقلاب قهرى، تعویض دولت بورژوایى با دولت پرولترى محال است. نابودى دولت پرولترى(دیکتاتوری پرولتاریا- من) و بعبارت دیگر نابودى هر گونه دولتى جز از راه “زوال” از راه دیگرى امکان پذیر نیست.»، لنین- دولت و انقلاب.
باید دانست :
بدون مرگ – زوال دولت، رهایی جامعه غیرممکن است و در نهایت نابودی و نیستی جامعه، امری اجتناب ناپذیر است.
کارگر و کسی که ادامه مبارزه طبقاتی را تا پیروزی جنگ طبقاتی تا پیروزی انقلاب قهری پرولتاریا تا ایجاد دولت پرولتاریا به عنوان آخرین دولت جوامع طبقاتی که به محو طبقات و خود کارگر به عنوان یک طبقه ی ویژه می شود را، قبول عملی نداشته باشد، برایش تلاش و کوشش ننماید، کارگرآگاه و انسان کمونیست، کارگر انقلابی، کسی که برای رهایی خود و جامعه ی انسانی می کوشد، نیست و محکوم به زندگی برده وار در جامعه ی استثمارگر و مرگزای کنونی است.
شایسته زیست در جامعه بدون طبقات استثمارگر و استثمار شونده – بدون سرمایه دار و کارگر، جامعه کمونیستی نیست!