حزب کمونیست ایران و سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر): نگذاریم برای طناب های دارشان گردن انتخاب کنند

قتل ددمنشانه مجید کاظمی، سعیدیعقوبی و صالح میرهاشمی در پروندۀ «خانه اصفهان» به دستور مستقیم دبیرخانه شورای امنیت ملی جمهوری اسلامی، همانند بسیاری دیگر از پرونده های مشابه، جنایتی سازمانیافته و قتل عمد حکومتی است. در پرونده این سه جوان بی گناه، حتی دادستانی نتوانسته بود علیرغم شکنجه های وحشیانه و پرونده سازی های مذبوحانه، حکم قتل به آن ها نسبت دهد و یا حتی از پیدا شدن سلاح در دستان آنها سخن بگوید. این نشان می دهد که حکومت اسلامی به قول زنده یاد نوید افکاری؛ «برای طناب دارشان دنبال یک گردن می‌گردند». واقعیت این است که موج اعدام ها در سراسر کشور، اعدام به اتهام قاچاق مواد مخدر، اعدام محکومان جرائم گوناگون و پخش اخبار آن به صورت گسترده، دستگیری فعالان کارگری و مدنی بطور گسترده، از هدفی آشکار سخن می گوید؛.حاکمیت می خواهد به مردم ایران این پیام را برساند که برای نجات خود، برای جلوگیری از پیشروی مردم، برای قوت قلب دادن به اندک هواداران اش، از هیچ جنایتی فروگذار نیست. در همین راستا، هم زمان با موج اعدام ها، حکومت اسلامی ده ها نفر از فعالآن کارگری و مدنی را به شیوه ای وحشیانه در سنندج دستگیر کرده ، به تجمع خانواده آنها حمله کرده و آنها را مورد ضرب و شتم قرار داده است.

اگر هدف رژیم از موج گستردۀ اعدام های ضدبشری و دستگیری فعالان سیاسی و مدنی، ترساندن مردم است، حوادث دو روز پس از اعدام آن سه جوان بی گناه اصفهانی، عکس آن را نشان داد.  دختران و پسران  شجاع کشور در بسیاری از شهرهای ایران به خیابان ها آمدند و فریادهای رسای خود را در قالب شعارهای زیبا به سراسر جهان مخابره کردند. دانشجویان در همدردی با خانواده های داغدار رخت سیاه بر تن کردند و با تحصن و شعار نویسی خشم خود را بیان داشتند. بخش اعظم تشکل های صنفی و مدنی با انتشار بیانیه های اعتراضی، اعتراض خود از این جنایت را علنی ساختند. نامداران عرصه هنر و سینما،  در استوری های خود، نفرت شان از کشتار جوانان را ابراز داشتند. ایرانیان خارج از کشور با گردهم آئی ها و تظاهرات در شهرهای گوناگون جهان همبستگی خود را با جوانان و مردم ایران اعلام کردند.

حکومت اسلامی به پایان خط رسیده است. این را بسیاری از نیروهای درونی حکومت هم دریافته اند. برخی از آنها به حاکمیت هشدار میدهند که زمان دارد از دست می رود و سیاست کشتار درمانی، راه در هم شکستن تمام عیار حاکمیت دینی را هموار می سازد. اما هسته سفت قدرت و شخص خامنه ای ضحاک گوشش حتی به توصیه های خودی هاشان هم  بدهکار نیست. آنها تصور می کنند جامعه در شرایط دهه ۶۰ است که با کشتار و سرکوب هزاران نفر از مخالفان سیاسی به حیات خود ادامه دهند. امروز در شرایطی که اکثریت جامعه توان سیر کردن شکم خود را ندارد، از سقفی بالای سر، پوشاک مناسب، هزینه تحصیل، شغل مناسب، تعطیلات مناسب، خدمات بهداشتی و درمانی محروم است، در شرایطی که روزانه کولبران و سوختبران را به قتل می رسانند، هر روز زنان و جوانان را در خیابان ها به بهانه حجاب و خرافات مذهبی تحقیر می کنند، در شرایطی که فساد تا مغز استخوان ارکان حکومت رسوخ کرده و آقازاده ها و سران حکومت از غارت اموال عمومی میلیاردها دلار به جیب زده اند و در مقابل میلیون ها جوان فارغ التحصیل بیکار از زندگی معمولی محرومند، در شرایطی که کارگران، معلمان، زنان، جوانان، روشنفکران، اقلیت های جنسی و فرهنگی و ملیت های تحت ستم در ایران هیچ امیدی به این حکومت فاسد و جنایتکار ندارند و علیه آن شورش کرده اند، نمی توان با سرکوب و اعدام، یک جنبش عظیم اجتماعی را سرکوب کرد. حکومت نه توان حل بحران اقتصادی را دارد و نه توان مقابله با فساد را و قادر به اجرای هیچ رفرمی هم نیست. بنابراین سرکوب تمام عیار، تنها ابزار حکومت در مقابله با اکثریت عظیم به تنگ آمده و جنبش «زن، زندگی، آزادی»، است. آنها راهی برای عقب نشینی تصور نمی کنند. آنها خود را بر لبه پرتگاه می بینند و تلاش می کنند با کشتار، مردم را از پیشروی بازدارند. در چنین شرایطی تمامی تلاش نیروهای انقلابی و رزمندگان میدانی باید به میدان آوردن بیشترین نیرو به میدان مبارزه همگانی برای درهم شکستن حاکمیت استبداد دینی و دولت غارتگر باشد.

ما به عنوان مدافعان لغو مجازات اعدام، اعدام این سه جوان شجاع، اعدام قربانیان آسیب های اجتماعی و دستگیری های گسترده فعالان کارگری و مدنی در سنندج را به شدت محکوم می کنیم و مراتب تسلیت خود را به خانواده های آنها و مردم کارد به استخوان رسیده ایران ابراز می داریم. ما بر این باوریم برای برچیده شدن چوبه های دار و میدان های تیر، باید با فرهنگ انتقام و قصاص تسویه حساب کرد. این وظیفه انسانی مان است که با تمام قوا درکنار خانواده های عزیز از دست داده باشیم و همراه آنها جنبش گسترده مدنی مبارزه برای لغو مجازات اعدام و آزادی زندانیان سیاسی را به پیش ببریم و در فردای انقلاب از آن پاسداری کنیم. برای درهم شکستن قدرت دستگاه تا دندان مسلح کشتار، برای ایجاد تردید در میان نیروهای ماشین جهنمی سرکوب، به میدان آوردن بیشرین نیرو و ایجاد همبستگی مردمی میان کارگران، مزد و حقوق بگیران، جوانان، دانشجویان، ملیت های تحت ستم  و تلفیق مبارزات سیاسی خیابانی با مبارزات صنفی ـ مطالباتی، یک ضرورت اساسی است.

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی

پیروز باد انقلاب مردم ایران

زنده باد آزادی، دمکراسی و  سوسیالیسم

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران(راه کارگر)

حزب کمونیست ایران

یکشنبه۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ برابر با  ۲۱ می۲۰۲۳

خبرها، گزارش ها و ویدئوهای بیشتر را در تلگرام اخبار روز ببیند

چاپ کن