درباره‌ی دلایل وضعیت فعلی دریاچه‌ی ارومیه سخن‌ها بسیار گفته شده است. سدسازی‌های گسترده در حوزه‌ی آبریز دریاچه، گسترش قارچ‌گونه‌ی شرکت‌های کشت و صنعت و افزایش سطح کشت محصولات آب‌بر در سال‌های اخیر، استفاده از شیوه‌ی آبیاری سنتی در باغات، افزوده شدن بر تعداد چاه‌های مجاز و غیرمجاز، احداث پل کلانتری در وسط دریاچه و برهم زدن توزیع جریان‌های آبی در داخل دریاچه و غیره، گزاره‌هایی است که به گوش همگی‌مان خورده است. اما در این روزها که دریاچه‌ی ارومیه به معنای اخص کلمه در حال احتضار است، نیاز است از تصاویر ماهواره‌ای به دریاچه نزدیک‌تر شویم تا ببنیم تبعات این خشکی برای باشندگان آن منطقه چیست.
تلگرام “سرخط” در ادامه نوشت:
▪️ «قالمیشیق یامان گونه» {گرفتار روزگار فلاکت‌باری شدیم}
مستند «بچه‌های دریاچه» اثر محمد علیمرادی در فاصله‌ی ده ساله‌ی ۱۳۹۱ تا ۱۴۰۱ در روستای زینت‌لو از توابع آذرشهر تصویربرداری شده است. روستایی که از سه طرف توسط دریاچه ارومیه و یا به قول مردم محلی «دریا» احاطه شده است. روستایی که اکنون در آن «یک قاشق» آب هم یافت نمی‌شود و حالا به جای انگور از زمین‌های کشاورزی‌شان سرطان می‌روید. قایق‌هایی که روزگاری در نزدیکی این روستا پهلو می‌گرفت، حالا توسط کودکان بر زمین‌های نمکی نقاشی می‌شود. در این روستا ۹۰ خانوار است و سرطان در تمامی خانه‌ها لانه کرده است. این سرنوشتی است که در انتظار ۱۳ الی ۱۵ میلیون نفر از ساکنان مناطق همجوار دریاچه نیز هست.
دریاچه‌ی رو به احتضار در حال گرفتن انتقام قتل خود است، اما باز هم در صف اول قربانیان، فرودستانی هستند که سال‌ها با دریاچه همزیستی برابرانه داشتند و نه کسانی که دریاچه را به این روز درآوردند. همان قاتلانی که از سود حاصل از غارت و چپاول، حالا در کاخ‌های سرمایه سنگر گرفتند و در حال برنامه‌ریزی برای بهره‌برداری و برداشت مواد معدنی از بستر خشک دریاچه هستند. روزگار فلاکت‌باری که دریاچه‌ی ارومیه و باشندگانش گرفتار آن شدند، نه بر اثر سومدیریت، بلکه نتیجه‌ی یک برنامه‌ریزی دقیق و حساب‌شده بر اساس منطق سود و سرمایه است.
