شهرغزه- درحالی این مقاله را می‌نویسم که تمام اطراف مرا صدای جنگ پرکرده است. ارتش اسرائیل برای سه روز پی درپی، در پاسخ به حمله غافلگیرکننده صبح شنبۀ گذشته حماس و دیگر گروه ها به جنوب اسرائیل به بمباران نوارغزه ادامه می‌دهد. این حمله‌ها شامل حمله‌های توپخانه، دریایی و هوایی بوده است.
تا زمان نوشتن این مقاله، طبق گزارش‌ها حداقل ۵۱۰ فلسطینی کشته و۲۷۵۰ نفر[۱] زخمی شده‌اند. طبق خبرها حداقل ۸۰۰ اسرائیلی نیز کشته شده‌اند.
درعصر دوشنبه، اسرائیل آن‌چه را که “محاصره کامل” غزه توصیف کرد اعلام کرد، قطع کامل دسترسی نوار به برق، سوخت، آب و غذا. یواو گیلانت وزیر دفاع اسرائیل گفت، ” ما با حیوانات انسان نما درجنگیم وطبق آن عمل می‌کنیم.”
تامین برق پیش از این حتی قبل از این اعلام حداقل ۸۰ درصد کاهش یافته بود، که روی دسترسی ما به آب آشامیدنی و توانایی بیمارستان‌ها برای برآمدن از عهده تلفات تاثیر می‌گذارد. اسرائیل ساختمان‌های خانه‌ها و شرکت‌های تامین کننده دسترسی به اینترنت منطقه را نیز بمباران کرده است که مردم را حتی بیشتربریده از جهان خارج رها می کند.
تا زمانی که تلاش‌های میانجیگری‌های منطقه‌ای و جهانی به تزلزل خود ادامه می‌دهد، غزه‌ای‌ها به صورت فزاینده‌ای نگران امکان مقابله طولانی مدت با اسرائیل در جبهه‌های مختلف هستند. ترس‌های مشروعی از تجاوز زمینی نیروهای اسرائیلی به داخل نوار وجود دارد، چون مبارزه هیچ علامتی از کاهش تعداد فزاینده کشته‌ها نشان نمی دهد. اگرچه ارتش اسرائیل ادعا می‌کند درغزه پست‌های مقاومت و به اصطلاح “محل‌های ترور” را هدف می گیرد، اما واقعیت آن است که غیر نظامی‌ها ضربه تراژدی ای را که تاکنون آشکارشده است تحمل می‌کنند.
یک باردیگر، شهروندان عادی خودشان را در میانه مرگ و جنگ گرفتار می بینند. این بار پنجمین باردر طول تنها پنج سال را رقم می‌زند که غزه ای‌ها وحشت‌های جنگ و درهم پیچیدن امیدهای شکننده خود برای زندگی مسالمت آمیز و امن در آینده‌ای نزدیک را تجربه می‌کنند.
تلاش و زندگی با جنگ هرگز آسان تر نمی‌شود. من و خانواده ام از جنگ قبلی اسرائیل علیه غزه رنج برده‌ایم، اما آن تجربه وحشتی را که اکنون احساس می‌کنیم کم نکرده است. درد شدید قفسه سینه ما را که با هر حمله هوایی رخ می‌دهد کُند نکرده است. آن تجربه ریه‌های ما را برای سرو کار داشتن با دود خفه کننده‌ای که حملات پیاپی جت‌ها در مسیر حرکت خود به جای می‌گذارند توانا تر نکرده است. درعوض ما سطح بی سابقه‌ای ازترس را احساس می کنیم. وحشت بیشتر، انفجارهای بلندتر وجود دارد. زمین طوری می‌لرزد که پیش از این سابقه نداشت. این نسخه جدیدتر و بدتری از همان چالشی است که ما سال‌ها با آن رودر رو بوده ایم: بقای پایه‌ای.
اتفاقات به خصوص درشب دهشت ناک ترهستند. تمام نوار در تاریکی بدون برق متلاطم می‌شود. صدای انفجارها- و نوری که از آن‌ها ساطع می‌شود- تنها همراه مردم هستند. بنجامین ناتانیاهو نخست وزیر اسرائیل به غزه‌ای‌ها نصیحت کرد غزه را قبل از آغاز بمبارانها “ترک ” کنند- تهدیدی که با هشدارهایی که ما در تمام چند روز گذشه از ارتش دریافت کرده‌ایم پشتیبانی می‌شود. هدف این (هشدارها) توجیه ویرانی تمام محله‌ها و فضاهای عمومی را به اسرائیل می‌دهد. اما، البته، مردم غزه جایی برای رفتن ندارند- و ارتش اسرائیل به هدف گرفتن ساختمان‌ها و مجموعه‌های غیر نظامی ادامه می‌دهد.
روز یکشنبه، وزیر بهداشت فلسطین اعلام کرد که ارتش اسرائیل مرتکب حداقل هشت قتل عام علیه خانواده‌ها درغزه شده است، که نتیجه آن کشته شدن حدود ۵۴ شهروند بوده است. یک حمله هوایی ۱۹ عضو یک خانواده را کشت. روز دوشنبه، اسرائیل اردوی آوارگان جبالیه را بمباران کرد و ده‌ها نفر را کشت. همچنین، برخی از هدف‌های مورد ضربه بانک‌ها، فضاهای عمومی، بنادرساحلی، مزارع کشاورزی، ومجموعه‌های مسکونی بودند.
افرادی وجود دارند که همه چیز را خواهند خواند من فقط توصیف کردم و به یک تعبیر از” این وضعیت ترسناک است، اما آیا شما تنها به دلیل حمله ای که از سوی حماس به راه انداخته شد در این وضعیت نیستید؟” پاسخ دادم.
دریک سطح، بدیهی است که خشونت آخرهفته با حمله غافگیرانه از سوی حماس آغازشد. اما این خط تفکر میپندارد که هرچیزی درغزه درآرامش بود تا این که حماس تصمیم گرفت این آرامش را به هم ریزد، یا آن که قبل از دو روز گذشته هیچ فلسطینی به دست اسرائیل کشته نشده بود.
واقعیت آن است که اسرائیل در طی ۱۶ سال گذشته به آرامی درحال کشتن ۲.۳ میلیون مردم غزه بود، به صورت سامانه مندی غزه ای‌ها را هدف رشته ای از سیاست‌های آپارتاید قرار داده بود که روی جزئی ترین امور زندگی ما تاثیر گذاشته بود. فلسطینی‌های ساحل غربی اشغال شده نیز هدف خشونت و تحقیر روزانه هستند. هدف محروم کردن فلسطینی ها تاجایی است که مردم بدون قدرت حرکتی جز صرفا درخواست از دنیای خارج برای پایان دادن به آن چه بسیاری آن را شکلی از”تنبیه جمعی” می خوانند درگل بمانند.
اسرائیل برای آن‌که بتواند زندگی را درغزه غیر قابل تحمل سازد همه چیز دارد. اسرائیل تمام منابع آب غزه را کنترل می کند. موانع غیر قانونی را برتمام نقاط ورودی غزه تحمیل می‌کند، به صورت موثری غزه ای‌ها را به تله می‌اندازد( اگرچه برخی از این موانع در دو روز گذشته شکاف برداشته اند). اسرائیل جریان کالا و خدمات در داخل و خارج نوار را کنترل می کند، این امر اسرائیل را در وضعیت قدرت یک جانبه ای برای قطع کامل این خدمات قرار می دهد، همان طور که اکنون چنین می‌کند. اسرائیل عامدانه اقتصاد غزه را خفه می‌کند.
فلسطینی‌هایی که به مراقبت پزشکی درخارج از غزه نیاز دارند اغلب با موانع غیر قابل عبوری در کسب مراقبت لازم مواجه می‌شوند. به همین ترتیب فلسطینی‌های جوان به روال عادی از دنبال کردن رویاهای دانشگاهی خود در کالج‌های جهانی به خاطر بدشانسی متولدسدن به عنوان فلسطینی در غزه به سادگی باز داشته می‌شوند.
مردم غزه سختی‌ها و بی عدالتی‌های روزانه را با آرزوی راه حلی که اجازه زندگی با عزت رها از بار اشغال و محاصره را به آن ها خواهد داد تحمل می‌کنند. و وقتی که به صورت مسالمت آمیز به این شرایط اعتراض می کنند، اسرائیل با خونسردی آن‌ها را قتل عام می‌کند.
بنابراین پرسش واقعی نباید این باشد که “چرا این وضعیت اکنون رخ می‌دهد؟” بلکه پرسش باید این باشد، ” چرا این اتفاق زودتر رخ نداد؟” از هیچ ملتی نمی‌توان انتظار تحمل نوع سرکوب و تبعیضی را داشت که فلسطینی ها برای همیشه بدون هیچ نوع پاسخی به دست دولت اسرائیل با آن رودر رو هستند. درحالی که اسرائیل ادعای به راه انداختن جنگ علیه حماس و دیگر بخش‌های مقاومت فلسطینی را دارد، اما برای توجیه جنایت‌های جنگی خود تلاش می‌کند و درگیرتنبیه جمعی علیه مردم فلسطین است.
حتی اگر اسرائیل پیروز این جنگ شود، نباید پیروزتلقی شود. حماس و گروه‌های دیگر به همان دلیل که در طی قرن‌ها مردم استثمارشده‌ی همه جا از مبارزه مسلحانه حمایت کرده‌اند، از حمایت مردم برخوردارند. مبارزه کنونی صرفا دو روز پیش آغازنشده است، این مبارزه زمانی آغازشد که اسرائیل تصمیم گرفت با قلسطینی‌ها به مثابه کم تر از انسان رفتار کند و با اجبار آن‌ها را از زمین‌ها و شهرهای اجدادیشان آواره کرد، همان زمین‌هایی که امروز آرزوی بازگشت به آن را دارند.
اگر مردم در این لحظه پشت حماس نبودند، باید از هرکسی که ازهرابزاری که دارد برای دفاع از زمین و مردم، برای به مبارزه طلبیدن رنج و اشغال طولانی که هفت دهه در میان سکوت و هم دستی جهان تحمل کرده اند استفاده می‌کند حمایت می‌کردند.
جنگ کنونی درصورتی که فلسطینی‌ها برای تامین موقت شرایطی که نیازهای راهبردی آن‌ها، مانند برداشتن محاصره غزه، آسان کردن زندگی فلسطینی‌ها در ساحل غربی و متوقف کردن حمله علیه فلسطینی‌ها در مسجد الاقصا را تامین می‌کند بکوشند ممکن است به پایان برسد. اما ستیزه اصولی زمانی پایان خواهد یافت که اشغال پایان یابد، زمانی که آپارتاید پایان یابد، و زمانی که کل فلسطین آزاد شود.
پرسیدن این که چرا فلسطینی‌ها زمانی که مجبور به تحمل بدبختی روزانه در غزه هستند، زمانی که حق مقاومت آن‌ها برای کشتار بی جهت در جنین انکار می‌شود، زمانی که در اورشلیم از خانه‌هایشان رانده می‌شوند، یا وقتی که در ساحل غربی برای شعار”نه به آپارتاید” زندانی می‌شوند به فراخوان صلح گوش نمی دهند ارزشمند است. جهان اغلب در برابر بی عدالتی‌های جاری ساکت می‌ماند، و تنها زمانی که فلسطینی‌ها حق قانونی ومعتبر خود را برای خودمختاری و دفاع از خود در برابر اشغالی بی رحمانه اعمال می‌کنند سخن می‌گوید. تنها درآن زمان می‌توانیم غوغای محکومیت‌ها باصدای بلند را بشنویم.
زندگی در فلسطین وغزه هرگز آن چیزی که اکثر جهان “عادی” تلقی می‌کند نبوده است. ممکن است جنگ برای فروکش کردن فوری زمان زیادی ببرد، اما واقعیت آن است که حتی در زمان به اصطلاح”صلح” نیز ایدئولوژی ستم پیشه ای که زندگی فلسطینی‌ها را خراب می‌کند (برموجودیت خود) پافشاری می‌کند. محاصره غزه دوباره تحمیل و حمله‌های مداوم علیه فلسطینی‌های بومی در اورشلیم و ساحل غربی ادامه می‌یابد.
در چنین زمان‌هایی است که اسرائیل ایجاد وحشت، قتل عام و درنهایت متلاشی کردن مردم را هدف می‌گیرد، که ما از داخل قدرتمندتر می‌شویم. می‌دانیم که تمام موجودیت ما شکلی از مقاومت است. پس، مسئله این نیست که چرا فلسطینی‌ها می‌جنگند، بلکه مسئله آن است که آن‌ها تا رسیدن به هدف رهایی نهایی به مقاومت دربرابر اشغال ادامه خواهند داد.
محمد آر.مهویش
روزنامه نگار ، نویسنده، و پژوهشگر فلسطینی ساکن شهرغزه ، و نویسنده همکاردر کتاب زمینی با یک ملت است.
منبع: نیشن
[۱] – تا زمان ترجمه این توشتار، « براساس اعلام وزارت بهداشت غزه، در بازه زمانی ۲۴ ساعته گذشته تا اوایل روز یکشنبه حدود ۳۰۰ نفر در غزه کشته و ۸۰۰ نفر زخمی شدند. این وزارتخانه گفت که بیشتر قربانیان زن و کودک بوده‌اند. براساس آخرین آمار وزارت بهداشت فلسطین در غزه در هشتمین روز متوالی حملات اسرائیل، ۲ هزار و ۳۲۹ نفر کشته و ۹ هزار و ۷۱۴ نفر زخمی شده‌اند. علاوه بر این حداقل ۵۳ نفر در کرانه باختری کشته و بیش از هزار و ۱۰۰ نفر زخمی شده‌اند. حملات به اسرائیل موجب کشته شدن هزار و ۳۰۰ نفر شد، طبق آخرین گزارش‌ها گفته می‌شود ۳ هزار و ۴۰۰ اسرائیلی هم زخمی شده‌اند. هنوز مشخص نیست که حماس چه تعداد گروگان در غزه نگه داشته است. مقامات این تعداد را بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ نفر تخمین زده‌اند.»
