وزارت خارجه کوبا: «اگر دولت ایالات متحده در مورد رفاه و زندگی مردم کوبا نگرانی‌های صادقانه‌ای داشت کوبا را از فهرست غیرقانونی حکومت‌های متهم به حمایت از تروریسم حذف می‌کرد.»
در پی تظاهراتی که در سانتیاگو دومین شهر بزرگ کوبا در اعتراض به کمبود مواد غذایی و قطع پیوسته برق برگزار شد، حزب کمونیست این کشور با انتشار بیانیه ای ضمن تاکید به همراهی با مطالبات مردم، از احزاب کمونیست و همچنین سازمان‌های همبستگی اجتماعی و سیاسی در سراسر جهان خواست از تلاش های دولت کوبا برای تامین خواسته های شهروندان آن و خنثی کردن دخالت های آمریکا برای ایجاد ناآرامی در این کشور حمایت کنند.
دولت کوبا می گوید تحریم‌های دوران جنگ سرد ایالات متحده و سایر تحریم‌ها علیه هاوانا دلیل اصلی کمبود نیازمندی های اساسی مردم می باشد و هدف آن بی‌ثبات کردن این کشور است.
دو هفته پیش رویترز و خبرگزاری رسمی کوبا گزارش دادند که به‌دنبال قطعی گسترده و طولانی برق در بسیاری از مناطق شهر سانتیاگو، دومین شهر بزرگ کوبا، و همچنین کمبود مواد غذایی، هزاران نفر به خیابان‌ها آمدند.
ویدئوهای منتشر شده در فضای مجازی نشان می‌دهد که معترضان در سانتیاگو با شعارهای «برق و غذا» به خیابان‌های آمده‌اند. قطع گسترده برق از اوایل ماه مارس سال جاری در برخی مناطق، ۱۸ ساعت یا حتی یک روز به طول می‌انجامد و مواد غذایی منجمد را در معرض فاسد شدن قرار داده و تنش را در این جزیره تشدید کرده است.
گزارش‌ها همچنین حاکی از آن هستند که دولت کوبا در حال حاضر مانع برگزاری تظاهرات نشده است.
میگل دیاز کانل، رئیس جمهور کوبا با انتشار پیامی در پلاتفرم اکس (توییتر سابق) ضمن تایید اعتراضات فعلی گفته است که “چندین نفر از وضعیت توزیع برق و غذا ابراز نارضایتی کرده‌اند.” رئیس جمهور کوبا در عین حال خواستار برقراری “جو آرام و صلح” شده است.
کشور کوبا از زمان همه‌گیری کووید -۱۹ وارد بحران اقتصادی تقریباً بی‌سابقه‌ای شده است. اقتصاد آن همچنان در حال رکود است و صعنت توریسم رونق پیشین را ندارد. دولت به دلیل کمبود منابع مالی ناچار به اتخاذ اقدامات اقتصادی سخت گیران از جمله افزایش بهای سوخت شده است. کمبود مواد غذایی، سوخت و اقلام دارویی زمینه ی نارضایتی را تقویت کرده است.
بیانیه حزب کمونیست کوبا
در پی تظاهرات در سانتیاگو و چند شهر دیگر، حزب کمونیست کوبا (Partido Comunista de Cuba – PCC) با انتشار پیامی خطاب به احزاب کمونیست و همچنین سازمان‌های همبستگی اجتماعی و سیاسی در سراسر جهان، نوشت که این حزب تلاش جدید دولت ایالات متحده آمریکا برای بی‌ثبات کردن کوبا از طریق مداخله آشکار در انقلاب را محکوم میکند.
در بیانیه حزب کمونیست آمده است:
«بعدازظهر یکشنبه ۲۸ اسفند ماه، گروه‌هایی از شهروندان در شرق کشور، مخالفت خود را با مشکلاتی که بر دو حوزه حیاتی زندگی مردم ما تأثیر گذاشته است، یعنی کسری ظرفیت تولید برق و توزیع غذا، ابراز کردند.
از این رویدادها بار دیگر تروریست های بدنام مستقر در ایالات متحده برای تشویق اقداماتی استفاده کردند که با آرامش، نظم داخلی و صلح معمولی که مشخصه جامعه ما است، در تضاد است،
تصاویر آنچه اتفاق افتاده گویا بوده است. بالاترین نمایندگان حزب کمونیست کوبا و دولت در آن مناطق در کنار مردم بودند تا به شکایات آنها رسیدگی کنند، به سخنان آنان گوش دهند، با آنها گفتگو کنند و تلاش های عظیمی را که برای بهبود وضعیت انجام می شود توضیح دهند. با وجود تدبیرهای خام برای تحریف وقایع، فضای آرامش حاکم بود.
دولت ایالات متحده و سفارت آن در هاوانا، در رفتار مداخله جویانه آشکار، پیام هایی را منتشر کردند که واقعیت را دستکاری می کرد و ادعا می کرد که نگرانی های فرضی در مورد احترام به حقوق بشر مردم ما وجود دارد.
دولت آمریکا در اقدامی از روی بدبینی مطلق و فاقد اقتدار اخلاقی کامل برای بیان چنین اظهاراتی، مسئول مستقیم وضعیت حاد اقتصادی مردم کوبا است که در نتیجه تشدید محاصره و قراردادن ناعادلانه این کشور در فهرست جعلی دولت هایی که ظاهراً حامی تروریسم هستند و تنها هدفشان بی‌ثبات کردن و سرنگونی انقلاب است.
تمام تلاش دولت کوبا برای بهبود شرایط زندگی مردم باید بر موانع تحمیل شده توسط این سیاست ناعادلانه، غیرقانونی و نسل کشی که با یک کمپین رسانه ای شدید و استفاده از ابزارهای جنگ غیرمتعارف علیه کوبا بیان شده است، غلبه کند.
در این لحظات حساس، حمایت قاطعانه نیروهای سیاسی دوست، جنبش های اجتماعی و همبستگی در سراسر جهان ضروری می شود. در مواجهه با تلاش‌ها برای تحریف واقعیت و بی‌اعتبار کردن انقلاب و رهبران آن، ما روی حمایت تاریخی شما حساب می‌کنیم تا با هم از حقیقت کوبا و حق مشروع آن برای ساختن جامعه‌ای مستقل و بدون دخالت یا فشار خارجی دفاع کنیم.»
اعتراض رسمی کوبا به دخالت آمریکا
دولت کوبا اگرچه خبر برگزاری تظاهرات در این کشور را منتشر کرد و میگل دیاز کانل رئیس جمهور در اظهارات خود به تائید نارضایتی مردم به خاطر کمبود مواد غذایی و قطع برق پرداخت، همزمان رسما از دولت آمریکا خواست به جای استفاده از نارضایتی مردم برای تشدید بی ثباتی کوبا، به فکر تغییر سیاست محاصره اقتصادی و تداوم شش دهه تحریم همه جانبه ی این کشور باشد.
وزارت خارجه کوبا در بیانیه ای که در اعتراض به دخالت آمریکا در امور داخلی این کشور منتشر کرد، نوشت: «اگر دولت ایالات متحده در مورد رفاه و زندگی مردم کوبا نگرانی‌های صادقانه‌ای داشت کوبا را از فهرست غیرقانونی حکومت‌های متهم به حمایت از تروریسم حذف می‌کرد.»
ادامه : مگر بنا نبود که سوسیالیسم، در همه عرصه های زندگی، از سرمایه داری پیشرفته تر باشد؟ کوبا و کره شمالی، به کشورهایی شبیهند که به« جهان سوم » موسومند. مگر بنا نبود که سوسیالیسم « تقسیم غنا و دارایی و امکانات» باشد؟ در کوبا و کره شمالی « فقر و نداری و سرکوب» تقسیم می شود. دولت ویتنام، توانست با باز کردن درهای خود به روی جهان، پیشرفت هایی را نایل شود. اینکه درهای کشوری را به روی دنیا ببندید، و همزمان مدعی سوسیالیسم هم باشید، به شوخی بیشتر شباهت دارد. مارکس در جایی گفت و نوشت : معده موجودات زنده، بدون اینکه علم بیولوژی بداند، غذا را ذقیقن بر طبق قواعد این علم، هضم و جذب میکند. اقتصاد علم است و بایستی با علم مدیریت شود و نه با ایدئولوژی. چپ ایدئولوژیک، بجای برداشتن زیر ابرو، چشم را هم کور می کند. بارها نوشتم که نظریه مارکس یک نظریه علمی/فلسفی است و نه ایدولوژی. مارکس ایدئولوژی را « آگاهی کاذب و وارونه » می دانست.تندرستی و شادکامی همگان آرزوست!
تجلی درک « ایدئولوژک » از سوسیالیسم و کمونیسم : کوبا و کره شمالی، که فقر و فلاکت در آنها بیداد می کند، و نفس مردم را هم بریده اند، مبتلا به همین درک ایدئولوژیک هستند. ناچارم بخاطر محدودیت در نوشتن، کوتاه بنویسم. هنگامی که یک «نظریه» به باور مندی به یک « عقیده» تبدیل می شود، عقیده هم از «عقد» می آید که به معنای « بستن » است. نظریه به چند اصول عقیدتی تبدیل می شود، و دگماتیسم و تعصب از آثار مخرب آنست.تردیدی نیست که زنده یادان کاسترو و چه گوارا، انسان های شریفی بودند که بهروزی انسان را می خواستند، اما پس از چندین دهه، مردم هنوز گرفتارند.آمریکا در کوبا، و کوبا در آمریکا سفارت دارند. یعنی رابطه سیاسی دارند. چرا نبایستی رابطه اقتصادی هم داشته باشند؟دولت کوبا، اگر نمی خواهد با بخش خصوصی آمریکا رابطه داشته باشد، با بخشهایی که در تملک دولتی هستند، رابطه برقرتر کند و با ورد مواد عذایی، میتواند مشکل مردم را حل کند. زمانی گفته میشد پزشکی در کوبا پیشرفت کرده است، چرا در زمینه برق نتوانستند کاری بکنند؟
عبارت آخر از طرف وزارت خارجه کوبا لغزش فرویدی جالب و اعتراف گونه است: “کوبا را از فهرست غیرقانونی حکومت‌های متهم به حمایت از تروریسم حذف کند.” گذشته از تحریم ها، مگر غیر از اینست که کوبا متحد و حامی ایران، حماس، و حزب الله تروریست است؟ بعد از ۶۵ سال حکومت و آنهمه نازییدن به نیروگاه هسته ای، حالا کمبود برق و نان و آب تقصیر دشمن است.
آیا انقلابات باصطلاح سوسیالیستی حساب ویژه ای روی کمک امپریالیسم برای پیشبرد برنامه ها و برای نابود کردن همان امپریالیسم باز کرده بودند که اکنون از تحریم ها شاکی هستند؟
مگر کوبا نمی خواست امپریالیسم امریکا را نابود کند پس چه جای شکایتی از تحریم است؟
دیکتاتورهای سرمایه داری دولتی چرا همه ناتوانی، فساد و دزدی خود را به گردن دشمن خارجی می اندازند؟ ۴۹ سال مزدوری شوروی توسط یک دیکتاتور فاسد بدون هیچ انتخاباتی هم تقصیر تحریم ها بود؟
سوسیالیسم با این فساد و فاشیسم هیچ نقطه مشترکی ندارد.