جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳

جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳

بسیج ستارگان در کمک به مبتلایان؛ رم شهر بی دفاع؛ اتحاد علیه سیتی زن ها

نازک بین: شهر میلان دوباره به حیات بازخواهد گشت. گرچه کسب و کارهای کوچک آسیب زیادی خواهند دید و از این جهت سیاست مداران باید اطمینان خاطر بیشتری به مردم بدهند. از ترامپ خوشم نمی آید اما می خواهد خیال آمریکایی ها را از بابت درآمد و آرامش راحت کند. این تنها راه ماندن در خانه است. در خانه ماندن، فقط با اطمینان داشتن از منبع درآمد ممکن خواهد بود. صحبت با برلوسکونی؟ نه من از زمان بازنشستگی، صحبت با او نداشتم. تنها او را در مراسم خاکسپاری پدرم دیدم. از سخنان پائولو مالدینی اسطوره فوتبال ایتالیا

اوضاع و احوالی که روبرتو روسلینی کارگردان نامی ایتالیا در فیلم  «رم، شهر بی‌دفاع» ساخته  اگر چه داستان آن در باره وقایع فاشیسم و نازیسم در جنگ جهانی دوم  است اما بسیاری از ویژگی‌های کنونی ایتالیای کرونا زده را دارد. نشانه‌های یک فیلم نوواقع‌گرا یا نئورئالیستی! استفاده از ویرانه‌ها و خرابی‌های باقی‌مانده از جنگ جهانی دوم، دوربین ها در بیشتر لحظه‌ها در فضاهایی حرکت می‌کند که نشانه‌هایی از جنگ یا ویرانی را در قاب تصاویر سیاه و سفید آن (کار اوبالدو آرتا) می‌توان به تماشا نشست.

رم، میلان، ناپل، امروز و در سال ۲۰۲۰ با خیابان های خلوت و مردمانی در قرنطینه یادآور تاریخ دیگری از شهرهای جنگ زده و بحران دیده است. شاید فیلمی مثل رم شهر بی دفاع را در آینده نزدیک از دریچه دوربین های کارگردانان نامی ایتالیا بر پرده سینماها بتوان دید که چگونه ویروس کرونا قصه های جنگ جهانی دوم را ترازدی تر از گذشته تکرار می کنند و به تصویر می کشند!

ویروس کرونا جدیدترین بحرانی است که دنیا با آن دست و پنجه نرم می کند. طبیعتا این ویروس تاثیرش را بر دنیای فوتبال و کلا ورزش گذاشته و از المپیک تابستانی ۲۰۲۰ ژاپن گرفته تا بسیاری از سایر رشته های ورزشی معتبر، و از جمله فوتبال را به حالت تعلیق درآورده است.

اینک در ادامه بسیجی که در دنیای فوتبال برای کمک به مبارزه با ویروس کرونا و حمایت از درمان مبتلایان به این بیماری آغاز شده است، دو ستاره برتر حال حاضر دنیای فوتبال یعنی رونالدو و مسی هم هر کدام مبالغی را به این کار اختصاص داده‌اند.

طبق گزارش نشریه موندود پورتیووی اسپانیا، لیونل مسی، ستاره آرژانتینی تیم فوتبال بارسلونا به یکی از بیمارستان‌های شهر بارسلونا که در آن هم مبتلایان به ویروس کووید ۱۹ درمان خدمات داده می‌شود و هم برای یافتن درمان این بیماری تحقیق صورت می‌گیرد، یک میلیون یورو کمک کرده است. این بیمارستان در صفحه توئیتر خود این خبر را تأیید و از مسی بابت کمکش تقدیر کرده است.

در همین حال سرمربی سابق مسی یعنی پپ گواردیولا نیز یک میلیون یورو صرف خرید تجهیزات و ملزومات پزشکی یکی دیگر از بیمارستان‌های شهر بارسلونا کرده است.

اما کریستیانو رونالدو، ستاره پرتغالی تیم فوتبال یوونتوس و مدیربرنامه‌هایش ژرژ مندز نیز خرید تجهیزات بخش مراقبت‌های ویژه‌ بیمارستان‌های شهر‌های لیسبون و پورتو به ارزش یک میلیون یورو را تقبل کرده‌اند. مندز هفته پیش هم یک هزار ماسک و ۲۰۰ هزار کاور مخصوص محافظت‌کننده به بیمارستان سائوژائوی شهر پورتو اهدا کرده بود. علاوه بر این او سفارش هشت دستگاه تنفس مصنوعی برای توزیع در بیمارستان‌های سراسر پرتغال را داده است.

آقای خاص هم دست به کار شد؛ مورینیو مشغول تهیه اقلام ضروری برای سالمندان

پیش از این هم دیگر چهره‌های مطرح فوتبال مانند ژوزه مورینیو، سرمربی تاتنهام – کسی که از طریق یک مؤسسه خیریه اقدام به توزیع مواد غذایی و دیگر اقلام ضروری در میان سالخوردگان شمال لندن کرده بود – روبرت لواندوفسکی، مهاجم بایرن مونیخ و همسرش که یک میلیون یورو کمک نقدی کردند، جاشوا کیمیچ و لئون گورتزکا،‌ هافبک‌های بایرن مونیخ که آنها هم مجموعاً یک میلیون یورو کمک کردند و تیم ملی فوتبال آلمان که ۲٫۵ میلیون یورو کمک نقدی کرد، آمادگی خود را برای کمک به درمان و ریشه‌کن کردن بیماری کرونا اعلام کرده بودند.

باشگاه آلمریا در توییتی اعلام کرد که به درخواست ترکی آل شیخ، مالک عربستانی آلمریا این باشگاه ۵۰۰ هزار یورو جهت مبارزه با کرونا و تهیه تجهیزات بیمارستانی کمک می‌کند. آلمریا با هدایت گوتی، اسطوره رئال مادرید در رده سوم جدول سگوندا دیویژن، لیگ دسته دوم فوتبال اسپانیا، قرار دارد.

بازیکنان و کادرفنی رم دستمزد یک روز خود را به کمپین مبارزه با کرونای باشگاه رم اهدا کردند که رقمی حدود ۲۰۰ هزار یورو جمع‌آوری شد و با کمک‌های اهدایی قبلی، کل رقم جمع‌آوری شده توسط کمپین باشگاه رم به 460 هزار یورو رسید. بیمارستان لاتزارو اسپالانتزانی در رم، یکی از تخصصی‌ترین بیمارستان‌ها در ایتالیا برای مبارزه با کرونا است و باشگاه رم با رقم جمع‌آوری شده فورا نسبت به تهیه تجهیزات ضروری از جمله سه دستگاه ونتیلاتور، پنج دستگاه ونتیلاتور ریوی و هشت تختخواب برای مراقبت‌های ویژه برای این بیمارستان اقدام می‌کند.

ماسیمو موراتی تصمیم گرفته است مبلغ یک میلیون یورو به بیمارستان های منطقه لومباردی که بیشترین درگیری را با ویروس کرونا در ایتالیا داشته، اهدا کند. شرایط در ایتالیا نزدیک به فاجعه است و روزانه تعداد مرگ و میر افزایش می یابد. پیش از این، سیلیو برلوسکونی و خانواده آنیلی، هرکدام ۱۰ میلیون یورو به سازمان های مربوطه کمک کرده بودند تا در راه کنترل ویروس کرونا، مورد استفاده قرار بگیرد.

کاپیتان تیم رئال مادرید اعلام کرد که همراه با هم تیمی هایش و باشگاه، از لحاظ مالی برای تقویت تجهیزات بیمارستان ها و لوازم پزشکی کمک می کنند. من سفیر یونیسف هستم و از طریق آنها کار هایی برای کمک انجام داده ام. یونیسف متعهد شده تا تجهیزات پزشکی برای بیمارستان ها فراهم کند و روز جمعه این کمک ها از راه خواهند رسید. ما کمک مهمی کرده ایم و همه هم تیمی های من و باشگاه با یونیسف همکاری کرده اند. همگی باید کمک کنیم. باشگاه این مسئله را از روز اول خیلی جدی گرفته و ما را برای قرنطینه به خانه فرستاد. سپس برنامه تمرینی، برنامه غذایی و روال استراحت ما را فرستادند. فوتبال و اینکه چه زمان مسابقات از سر گرفته می شود در حال حاضر اولویت نیست و کمترین اهمیت را دارد.

به گزارش بیلد، تمام بازیکنان، کادرفنی و کادر مدیریتی باشگاه بایرن مونیخ برای کمک به وضع اقتصادی باشگاه خود و جلوگیری از تعدیل کارکنان پایین رده باشگاه، تصمیم به کاهش بیست درصدی دستمزد این ماه خود گرفته‌اند. در پی این حرکت الگوساز باشگاه بایرن مونیخ، باشگاه‌های شالکه و وردربرمن نیز به دنبال انجام چنین حرکتی هستند. پیش‌تر نیز کمک یک میلیون یورویی روبرت لواندوفسکی به مراکز خیریه برای مبارزه با کرونا و پویش جمع‌آوری یک میلیون یورو کمک توسط کیمیش و گورتسکا نشان داده بود که بازیکنان بایرن مونیخ در امور خیریه بسیار فعال هستند.

بازیکنان بوروسیا دورتموند هم مانند بازیکنان بایرن مونیخ با کم شدن حقوق خود در این روزهایی که بوندسلیگا به خاطر کرونا تعطیل است موافقت کردند به گزارش اسکای اسپورت، شیوع ویروس کرونا ضرر و زیان زیادی را به ورزش و به ویژه فوتبال وارد کرده است.رقابت‌های بوندسلیگا هم مانند دیگر لیگ‌های معتبر اروپایی تعطیل است و همین باعث شده باشگاه‌ها با توجه به رقم‌های بالایی که به عنوان حقوق به بازیکنان خود می‌دهند زیان بالایی داشته باشند. پیش از این هم بازیکنان بایرن مونیخ با چنین درخواستی موافقت کرده بودند. قرار بود که رقابت‌های بوندسلیگا با آغاز ماه آوریل از سر گرفته شود اما شیوع کرونا در آلمان باعث شد تا این رقابت‌ها تا پایان آوریل به تعویق افتد. آلمان بیشتر از ۳۰ هزار مبتلا به ویروس کرونا دارد و بعد از ایتالیا و اسپانیا در بین کشورهای اروپایی بیشترین تعداد مبتلا را به کرونا دارد.

کووید ۱۹ به سوییس نیز رسیده است و دولت پس از ابتلای ۱۰ هزار نفر و مرگ ۱۳۵ نفر تصمیم به قرنطینه گرفت. در چنین شرایطی بزرگ‌ترین سفیر ورزشی این کشور یک گام رو به جلو برای مبارزه علیه کرونا برداشت. 

راجر فدرر از طریق شبکه‌های اجتماعی اعلام کرد که او و همسرش میرکا واورینچ تصمیم گرفته‌اند یک میلیون فرانک سوییس (۹۴۳ هزار دلار) به نیازمندترین خانواده‌های کشور کمک کنند. تنیسور سوییسی در این رابطه نوشت: اکنون زمان چالش برای همه است و ما تصمیم گرفتیم یک میلیون فرانک به خانواده‌های نیازمندی کمک کنیم که در بحران کرونا روزهای سختی را سپری می‌کنند. ما آغازگر این کمپین هستیم و امیدواریم دیگران نیز به کمک به خانواده‌های نیازمند بپیوندند. در کنار هم از بحران عبور می‌کنیم، سالم بمانید!

علی کریمی و کمک به مبتلایان

در ایران، علی کریمی  یکی از پنج اسطوره تاریخ فوتبال ایران و آسیا و کاپیتان سابق تیم های پرسپولیس و تیم ملی فوتبال پس از شیوع ویروس کرونا در اقدامی خیرخواهانه  در دو نوبت محموله بسته‌های بهداشتی ماسک، مواد ضد عفونی کننده و تجهیزات لازم برای جهت مقابله با این بیماری را به استان گیلان ارسال کرد. این اقلام در بیمارستان‌های رازی، پورسینا و رسول اکرم که درگیر با بیماری کرونا هستند و همچنین بیمارستان کودکان ۱۷ شهریور و بیمارستان حشمت توزیع شد.

به دلیل شیوع ویروس کرونا در کشور و کساد شدن بازار مشاغل آزاد وی پستی را در صفحه اینستاگرامی خود منتشر کرد. او در این پست از مسئولان درخواست کرده به دلیل کاهش فروش مغازه داران در زمان شیوع ویروس کرونا، ادارات مربوطه تخفیفی دوره‌ای برای پرداخت قبوض آب و برق مصرفی به فروشندگان دهند. همچنین وی در پست خود از مالکین مغازه‌ها درخواست کرد که دریافت اجاره مغازه خود از فروشندگان را به زمانی دیگر موکول کنند

شرایط متفاوت و دشوار برای ورزشکاران و رشته های مختلف

تعویق یک ساله المپیک شرایط تمامی ورزشکاران و رشته های مختلف را تحت تاثیر قرار می دهد. ورزشکاران حالا باید یک سال دیگر تمرینات را خود برنامه ریزی کرده تا برای یک سال دیگر در پیک آمادگی باشند. اتفاقی که سخت و طاقت فرسا به نظر می رسد.

از سوی دیگر رقابتهای گزینشی در بسیاری از رشته ها هنوز برگزار نشده و شرایط ورزشکاران و تیمهای حاضر در توکیو نامشخص است و با توجه به شیوع گسترده و سراسری ویروس کرونا مشخص نیست که فدراسیون های جهانی در این رابطه چه تصمیمی خواهند داشت. در حقیقت ورزشکارانی که تا به امروز سهمیه المپیک را اخذ کرده اند، هنوز به درستی نمی دانند که در تابستان ۲۰۲۱ قرار است با چه حریفانی مبارزه کنند و همین بر مشکلات اضافه می کند. 

نکته حائز اهمیت دیگر، نامشخص بودن مسابقات گزینشی باقی مانده در رشته های مختلف است. شیوع کرونا تقریبا همه مسابقات رشته های مختلف را لغو کرده و با توجه به تداوم کرونا نمی توان در این زمینه برنامه ریزی خاصی داشت و همین کار ورزشکاران متقاضی حضور در المپیک را دشوارتر می کند. چه آنکه در بسیاری از رشته ها، قید زمانی برای برگزاری مسابقات اهمیت دارد و فصل مسابقات به یک بازه زمانی خاص محدود می شود و از همین رو برگزاری مسابقات در تایم های خارج از تقویم روتین و بازه بین المللی فشار زیادی به ورزشکاران وارد خواهد آورد. امری که با توجه به شرایط فعلی اجتناب ناپذیر می نماید. 

به نظر می رسد کمیته بین المللی المپیک راهی طولانی برای نهایی کردن وضعیت سهمیه ها در رشته های مختلف دارد و شاید هیچ رشته ای مانند فوتبال که محدودیت سنی دارد، تحت تاثیر این اتفاقات قرار نگیرد.

چالش بزرگ برای فوتبال

در میان تمام رشته های المپیکی، فوتبال وضعیت متفاوت و مبهم تری نسبت به بقیه دارد. با تصمیم IOC رقابتهای فوتبال المپیک از المپیک ۱۹۸۸ سئول با محدودیت سنی و با حضور بازیکنان زیر ۲۳ سال برگزار می شود. تصمیمی برای حفظ روح المپیک و جلوگیری از تداخل اهمیت این رقابت ها با جام جهانی فوتبال و زیر سایه قرار گرفتن المپیک اتخاذ شد.

رقابتهای فوتبال انتخابی المپیک از ۲ سال گذشته در قاره های مختلف برگزار شد و تیم های راه یافته به این رویداد بزرگ مشخص شدند و در حالیکه قرار بود مراسم قرعه کشی این رقابتها برگزار شود، به دلیل شیوع ویروس کرونا لغو شد.

حالا و با تعویق یک ساله المپیک بزرگترین چالش پیش روی این رشته وضعیت بازیکنان تیم های حاضر در توکیو ۲۰۲۱ خواهد بود و به نظر می رسد تعداد زیادی از ورزشکاران رشته فوتبال با این وضعیت فرصت حضور در بازیهای المپیک را از دست خواهند داد.

بر طبق قوانین IOC برای حضور در المپیک تنها بازیکنان زیر ۲۳ سال می توانند در ترکیب تیم ها قرار بگیرند اما تعویق بازیها به سال ۲۰۲۱ سوالات زیادی را در اذهان ایجاد می کند که دغدغه مربیان فوتبال سراسر جهان است. آیا این محدودیت سنی در صورت برگزاری بازیها در سال ۲۰۲۱ هم اعمال می شود؟

تکلیف بازیکنان فوتبالی که توانسته اند در مسیر کسب سهمیه در ترکیب تیم های ملی خود حضور داشته باشند و نقش مهمی در المپیکی شدن تیمشان داشته اند، چه می شود؟ آیا آنها شانس حضور در المپیک را خواهند داشت؟ بازیکنانی که در سال ۲۰۲۱ زیر ۲۳ سال نیستند، تکلیف آنها چه می شود؟ با این شرایط کمیته بین المللی المپیک می تواند استثنا قائل شده و با یک سال فرجه زمانی این بار شانس را به بازیکنان زیر ۲۴ سال بدهد؟

از سوی دیگر تیم های المپیکی بیش از ۲ سال با یک مجموعه ثابت و بازیکنان منتخب تمرین کرده در رقابتها حضور یافته اند و البته موفق به کسب سهمیه شده اند و تیم فوق به یک هماهنگی و درک متقابل رسیده و حالا با توجه به تعویق یک ساله المپیک و با توجه به محدودیت های سنی باید بخش قابل توجهی از این کلونی، تغییر کند. آنچه در رشته های همچون فوتبال بسیار دشوار و غیرمنطقی است.

فراموش نکنید که تیم های فوق با توجه به درگیربودن بازیکنان در رقابتهای باشگاهی در سراسر دنیا، فرصت چندانی برای برپایی اردو و انجام بازیهای تدارکاتی نخواهند داشت و از همین رو تیم منتخب و بازیکنان جدید و قدیمی شرایط دشواری را پیش رو دارند و عملا باید بدون هیچ پیش زمینه قبلی به المپیک بروند. آنچه قطعا بازیهای فوتبال المپیک را هم تحت تاثیر قرار خواهد داد.

چالش دردسرساز، سئوال های بی جواب

تمامی سوالات مطرح شده و ده ها سوال دیگر نگرانی این روزهای ورزشکاران در رشته های مختلف از جمله مربیان فوتبال و بازیکنان است. در صورتی که محدودیت قانونی اعمال شود، خیلی از کشورها برای تمرین با ورزشکاران رده های پایین تر مشکلاتی عدیده خواهند داشت. 

برگزاری مسابقات گزینشی باقی مانده از جمله دغدغه های فدراسیون های جهانی خواهد بود. مضاف بر اینکه بسیاری از ورزشکاران نیز شرایط متفاوتی را تجربه می کنند و باید در فصل های غیرروتین و مرده مبارزه کرده و با انجام تمرینات طاقت فرسا و طولانی خود را یک سال در پیک آمادگی نگاه دارند. باید دید کمیته بین المللی با تعویق المپیک چطور می خواهد مشکل فوتبال و انتخابی المپیک رشته های مختلف را حل کند؟

«بازی زیبایِ زشت»

برای کشورهای جهان سومی، فوتبال پلی است برای دیده شدن، برای شنیده شدن، برای جولان دادن در میان ابرقدرت ها؛ اما این پدیده نیرومند می تواند مایه نگون بختی نیز گردد.

به گزارش مهر جنگ فوتبال یک جنبه از قدرت فوتبال را در بر می گیرد: بازی که سبب جدایی می شود. اما در سایر مواقع، این بازی به همان اندازه، نیروی قدرتمندی را برای متحد کردن دارد. علاوه بر خوردن، آشامیدن و مردن، تنها چیزی که میلیاردها نفر در آن اشتراک دارند، فوتبال است.» سایمون کوپر، روزنامه نگار و نویسنده نامدار بریتانیایی.

نود دقیقه نیز تمام شده بود. ثانیه ها در چکاچک این کارزار، قدم به قدم به سوت پایان بازی نزدیک و نزدیکتر می شدند. به نظر می رسید که تساوی، سهم دو تیم، از این جدال رعب آور باشد، اما همانطور که گاندولف [۱] گفته بود «حتی عقلا هم نمی توانند فرجام کار را ببینند.» و همینطور هم بود؛ ناگهان توپ به «لئورنارد ولس» داده شد تا او آن را با ضربه ای وارد دروازه حریف کند و سونامی را در ورزشگاه برانگیزد. سونامی که به زودی پایش را از مستطیل سبز فراتر می گذاشت تا تیر زهرآگین کینه، از کمان مرگ بر سینه فوتبال نشانه رود و بر ساحت عظیم «بازی زیبا» [۲] سایه خوفناک ظلمت افکنده شود. سایه ای که به قیمت جان دو هزار انسان تمام می شد.

در ۸ ژوئن۱۹۶۹، در تیگوسیگالپا (پایتخت هندوراس) در اولین بازی از مرحله رفت مقدماتی جام جهانی ۱۹۷۰ مکزیک، که با پیروزی یک بر صفر هندوراس برابر السالوادور خاتمه می یافت، فرسنگها آن طرف تر، در السالوادور، دختر ۱۸ ساله ای که از تلویزیون نظاره گر نبرد مردان سرزمینش با دشمن دیرینه شان بود، لحظاتی پس از پایان بازی، با تشویش و سرگشتگی که در آن غوطه ور شده بود، به سوی اتاق خواب گام برداشت تا تفنگ پدرش را از زیر تخت بیرون آورد. دیری نپایید که صدای شلیک گلوله قامت خانه را به لرزه می انداخت. «آمیلیا بولانیوس» با گلوله ای که نوای تپش های قلب شکسته اش را برای همیشه خاموش می کرد، دارفانی را وداع گفت تا فردای آن روز، روزنامه ال ناسیونال در صفحه نخستش از این حادثه تراژیک بنویسد: «دختر جوان تحمل به زانو درآمدن سرزمین پدری اش را نداشت.» ال ناسیونال درست می گفت، او تحملش را نداشت و این، اولین گلوله از جنگ «۱۰۰ ساعتِ» بود.

سه گانه پیش از جنگ

«فوتبال فقط یک بازی ساده نیست، بلکه یک سلاح انقلابی است. » ارنستو چگوآرا

چند روز بعد مراسم تشییع جنازه آمیلیا با خیل عظیمی از جمعیت در سن سالوادور (پایتخت السالوادور) با پخش زنده از تلویزیون سراسری برگزار شد. مراسم با شکوه اما بسیار غمناک بود. همه آمده بودند، بازیکنان و کادر فنی تیم ملی، سران حکومتی و حتی فیدل سانچز هرناندز رئیس جمهور السالوادور که اشک هایش به مراسم وقار بیشتری می داد. The Savior»۳» جامه سیاه را بر تنش آویخت و مردمش را در اغما فرو برد، در سکوت، در ماتم، در سوگ نوجوان ۱۸ ساله، در فوران آبشار احساساتی که در آمیزه با خشم و غضب شروع به فوران کرده بود، آن هم در آسمانی که آن روزها می گفتند، «پرندگان مرگ» بر فرازش پرواز می کنند. به این ترتیب، تمام اهالی «سرزمین ننوها» [۴] خودشان را برای خونخواهی دخترشان آماده کرده بودند، برای یک انتقام هولناک، بسیار هولناک.

در یکی از سهمگین ترین میزبانی های تاریخ فوتبال، برای تلافی آنچه که هواداران هندوراس در شب قبل بازی رفت در مقابل هتل تیم حریف انجام داده بودند، السالوادوری ها نیز در شب پیش از بازی برگشت، به هتل تیم هندوراس هجوم بردند و با غریو و پرخاشگری و شکستن شیشه پنجره های هتل تیم حریف و پرتاب سرهای بریده خوک و موش های مرده و تخم مرغ های گندیده، از آنها پذیرایی کردند. بیم و وحشت بر اندام لاس کاتراچوس (لقب تیم ملی فوتبال هندوراس) طنین انداخته بود، آنها در حالی باید به مصاف رقیب طغیانگرشان می رفتند که صبح روز فردا، روزنامه های السالوادور آخرین تصویر از آمیلیا را با این عنوان تیتر کردند «او نمی توانست شرم را تحمل کند.»

«لورنزو دی بلوال» نویسنده و اقتصاددان امریکایی که اوقات بسیاری را نیز در هندوراس سپری کرده بود در کتاب زندگینامه شش جلدی اش (YANQUI) نوشت: « وقتی هندوراسی ها وارد پایتخت همسایه شدند، استقبال از آنها شبیه به شیرهایی بود که در کولوسئوم [۵] به جان مسیحی ها می انداختند: ما خوشحالیم که شما اینجا هستید و خواهید فهمید چرا. »

بالاخره ۱۵ ژوئن، روز بازی برگشت فرا رسید. به دلیل جو بحرانی که در پایتخت وجود داشت، اولین لشکر مکانیزه السالوادور، بازیکنان و اعضای کادر فنی هندوراس را به وسیله تانک ها به ورزشگاه منتقل کرد!

«استیو بونس» مجری رادیو و تلویزیون و دیگر روزنامه نگار سرشناس بریتانیایی در این خصوص نوشت: «مسیری که بازیکنان و مقامات هندوراس از آن می گذشتند توسط گارد ملی هدایت می شد که گویا مانند اسرای جنگی بودند؛ در این حین هزاران نفر از مردم السالوادور تصویر آمیلیا را به دست گرفته بودند؛ در داخل ورزشگاه پرچم تیم هندوراس سوزانده شد و به جایش پارچه ای کهنه قرار گرفت.» بعدها «ماریو گریفین» سرمربی آن زمان هندوراس گفته بود: «به نظر می رسید که آنها می خواستند به ما شلیک کنند و ما را بکشند.»

در حالیکه گرداگرد زمین مملو از سربازان و ماموران امنیتی بود، بازیکنان دو تیم پا به میدان گذاشتند و سوت آغاز مسابقه زده شد. هر دقیقه که از بازی می گذشت تازیانه ی ترس ضرباتش را بر پیکره روان بازیکنان هندوراسی بیشتر و بیشتر می کرد. گویی صدای التهاب آور هوداران السالوادور برای آنها بیشتر به نوای مرگ می مانست، به زمین فوتبالی که قربانگاه می شد و به فوتبالیست هایی که قربانیانش می شدند و انگار شکست یگانه راه رهایی و تنها پیروزی پسران هندوراسی از این مهلکه بود تا ماریو گریفین پس از بازی اعتراف کند: «ما واقعاً خوش شانس هستیم که باختیم.»

همانگونه که انتظار می ر فت بازی با برتری لاس کوسکاتِلکُس [۶] (لقب تیم ملی فوتبال السالوادور) و با نتیجه ۳-۰ به پایان رسید تا چراغ جشن و پایکوبی پس از یک هفته عزای عمومی در این سرزمین روشن شود. اما ظاهراً آب این پیروزی هم نمی توانست آتش این ستیز را که با نفت کینه الساوادوری ها شعله ورتر می شد، خاموش کند. در راه خروج از کشور، دو هوادار هندوراسی سلاخی شدند، صدها تن شب را با جراحت های جانکاه در بیمارستان سحر کردند و با بسته شدن مرز، ۱۵۰ اتومبیل نیز از بین رفت.

با بازگشت آنها به وطنشان و شرح وقایع مرگباری که در بازی برگشت برایشان پیش آمد، خشم هندوراسی ها نیز برانگیخته شد. تنش بین طرفین هر لحظه افزوده می شد، هر دو سو می گفتند که چریک های دشمن در قسمت های مرزی دست به قتل و کشتار زدند. در این باره بلوال می نویسد «جوخه هواداران افراطی تیگوسیگالپا بر ساکنین السالوادوری کشورشان تاختند که به سرعت به صحنه ای بسیار سنگین و دردناک تبدیل شد. علاوه بر چشمان کبود و سرهای ترک خورده، استخوان ها شکسته و مردم نیز کشته شده بودند.»

پس از بازی برگشت، مقامات دولت هندوراس به فیفا شکایت کردند. طبق قوانین آن روزها که هنوز قانون تفاضل گل و گل زده بیشتر در خانه حریف در مراحل پلی آف جام جهانی وضع نشده بود، هر تیم که یک بازی از دو بازی را پیروز می شد، می بایستی بازی سوم در زمینی بی طرف برگزار شود تا تکلیف تیم صعود کننده به مرحله بعد مشخص گردد. گویی تقدیر به گونه ای سناریوی این جدل را نگارش می کرد تا سه گانه دیگری در زمره سه گانه های شهیر دفتر انسان نگاشته شود.

در ۲۷ جون ۱۹۶۹ در استادیوم آزتک مکزیک (مکزیک میزبان جام جهانی ۱۹۷۰ بود)، در حالی که پیکار نفس گیر دو تیم در طی ۹۰ دقیقه به تساوی ۲-۲ انجامید، در وقت های اضافه (دقیقه ۱۰۱)، «کینتانیِه» هافبک ۲۲ ساله السالوادور، گل سومش تیمش را به ثمر رساند تا در نهایت آنها جواز صعود به آخرین مرحله پلی آف را کسب کنند (مقابل هائیتی)، مرحله ای که در صورتی پیروزی لاس کوسکاتِلکُس را راهی جام جهانی می کرد، جام جهانی که راهیابی اش برای آنها جایگاه بسیار رفیع تری از یک رویداد ورزشی را داشت؛ همانطور که سایمون کوپر گفته بود «این دو کشور فقیر صادر کننده قهوه بودند و تا به حال شایستگی حضور در جام جهانی را نداشتند و هیچ کار دیگری هم انجام نداده بودند که جهان متوجه آنها شود.»

پس از بازی سوم، خصومت و کشمکش بین دو کشور بالا گرفت، روزنامه ها نیز با واژه ها و اصطلاح های تند [۷] (دیگری را دیوانه های نازیسمی، کوتوله، دائم الخمر، سادیسم، عنبکوت، متجاوز و دزد خطاب کردند) یکدیگر را کوبیدند. ریشارد کاپوشچینسکی [۸] ژورنالیست و نویسنده مشهور لهستانی نیز پس از بازی دوم، از مکزیکوسیتی به مقصد تیگوسیگالپا رفت چرا که تصور می کرد در آنجا اتفاقی رخ خواهد داد.

وی می گوید که هنگام ورود به شهر با آثار گرافیکی مغشوش و غضبناکی بر روی دیوارها مواجه شد «فقط یک ابله نگران است. هیچ کسی نمی تواند هندوراس را شکست دهد. پورفیتو راموس برای زندگی با یک زن السالوادوری باید شرمنده باشد.» در ۱۴ جولای به هنگام غروب، او که در آن روزها بر روی یک قایقی در گوشه خیابانی در منطقه Accra زندگی می کرد، صدای گوش خراش دلهره آوری را شنید «هنگام غروب یک هواپیما بر فراز تیگوسیگالپا پرواز و بمبی را رها کرد. همه آن را شنیدند.» بلی، او اشتباه تصور نمی کرد، اتفاق مهیب، خاصمانه از راه رسید؛ سرانجام، جنگ فوتبال، آغاز شده بود.

توضیحات:

[۱] یکی از شخصیت های اصلی کتاب ارباب حلقه ها نوشته جی.آر.آر. تالکین است.

[۲] بازی زیبا شناخته شده ترین لقب فوتبال می باشد که در خصوص منشا اصلی آن اختلاف نظر وجود دارد. عده ای به کار بردن این عنوان را به «دیدی» ستاره سابق فوتبال برزیل نسبت داده اند اما استوارت هال مجری سابق رادیو و تلویزیون در بریتانیا مدعی است که برای اولین بار او این عنوان را برای فوتبال به کار برد. به هر صورت این عنوان توسط پله در جهان فوتبال شهره شد.

[۳] معادل انگلیسی نام السالوادور می باشد که به معنای منجی

است .[۴] تمام کشورها در امریکای مرکز ننو درست می کنند، اما السالوادور در این پیشه بهترین است. درواقع سرزمین ننوها یک لقب قدیمی برای این کشور است که به دو دلیل برایشان اتخاذ شده. دلیل نخست برای زلزله خیر بودن این اقلیم و دلیل دوم برای کیفیت ننوهایی است که آنها درست می کنند.

[۵] سالن آمفی تئاتر بسیار بزرگ در مرکز شهر رم که در بین سال های ۷۰ تا ۸۰ میلادی ساخته شد و سالها بعد نیز به میدان نبرد گلادیاتورهای تبدیل گردید. این مکان با گنجایش ۵۰ تا ۸۰ هزارنفری به عنوان یکی از عجایب هفتگانه دنیا معرفی شده که در سال ۲۰۱۸ با ۲/۷ میلیون بازدید کننده، به عنوان محبوب ترین جاذبه گردشگری در جهان شناخته شد .

[۶] لاس کوسکاتلکس از واژه «کوزکاتلَن» اقتباس شده که درواقع نامی است که ساکنین اصلی این کشور به قسمت غربی السالوادور داده اند. امروزه، دپارتمان «کوسکاتلَن» در میانه موقعیت جغرافیایی السالوادور است که پایتخت این کشور، سن سالوادور در آن قرار دارد .

[۷] آنها یکدیگر را دیوانه های نازیسمی، کوتوله، دائم الخمر، سادیسم، عنبکوت، متجاوز و دزد خطاب می کردند.

[۸] ریشارد کاپوشچینسکی (۲۰۰۷-۱۹۳۲) ژورنالیست، نویسنده، عکاس و شاعر لهستانی بود که اغلب به کشورهای جهان سومی سفر می کرد و از آنجا گزارش تهیه می کرد. او در دوران سفرهای ماجراجویانه اش به کشورهای مختلف چندین کتاب را تالیف کرد که یکی از آنها « کتاب جنگ فوتبال » می باشد که به وقایع نبرد دو جمهوری السالوادور و هندوراس می پردازد. طبق گفته سایمون کوپر وی در دوران حرفه ای اش شاهد ۲۷ کودتا و انقلاب بود که در این خلال چهار بار نیز به اعدام محکوم شد.

اتحاد بزرگان علیه سیتیزن ها؛

باشگاه های لیگ برتری از یوفا خواسته اند محرومیت دو ساله منچسترسیتی پابرجا بماند.

به گزارش “ورزش سه”، چندی قبل و پیش از شیوع ویروس کرونا و لغو شدن مسابقات فوتبال در کشورهای اروپایی، یوفا با حکمی سنگین منچسترسیتی رابه علت تخلفات مالی و رعایت نکردن قوانین فرپلی مالی، به مدت دو سال از حضور در لیگ قهرمانان محروم کرد.سیتیزن ها خیلی سریع دست به کار شده و مدعی شدند با مراجعه به دادگاه عالی ورزش برای کاهش یا لغو این محرومیت اقدام خواهند کرد، اما دیلی میل اذعان داشت تیم های بالا نشین جدول لیگ برتر درخواست مشترکی را به دادگاه داوری ورزش ارسال کرده و خواسته اند محرومیت این تیم پابرجا بماند. در واقع از ۱۰ تیم بالای جدول لیگ برتر، به جز شفلید یونایتد و طبیعتا خود منچسترسیتی، ۸ تیم دیگر شامل رقبایی چون لیورپول، منچستر یونایتد، آرسنال و چلسی چنین درخواستی داشته اند.

 یک منبع آگاه در این خصوص به دیلی میل گفت باشگاه های دیگر معتقدند ولخرجی های هنگفت منچسترسیتی دیگر کافی است و آنها با هزینه هایی که با آن می تواند حداقل یک باشگاه دیگر را اداره کرد نتوانسته اند در لیگ قهرمانان به موفقیت دست یابند. این بدان معناست که دیگر باشگاه های لیگ برتری نیز از ولخرجی های مدیران سیتی به ستوه آمده و موفق مجازات شدن آنها هستند. چندی قبل اخباری مبنی بر احتمال تخفیف یوفا با توجه به شیوع ویروس کرونا برای فصل بعد و در واقع آسان گرفتن در مورد قانون فرپلی مالی در این مقطع حساس منتشر شد، اما به نظر می رسد این تخفیف در مورد منچسترسیتی اعمال نخواهد شد.

آلودگی اسپانیا به کرونا از یک بازی فوتبال آغاز شد

اعتراف بزرگ شهردار برگامو: مسابقه دو تیم آتالانتا برگامو و والنسیا در لیگ قهرمانان اروپا احتمالا نقطه شروع شیوع کرونا ویروس در اسپانیا بوده است. 

“ورزش سه”،جورجو گوری شهردار برگامو امروز در حرفهایی تکان دهنده گفت احتمال آلودگی ۴۰ هزار تماشاچی این بازی و تبدیل شدن آنها به ناقل بیماری وجود دارد . استان برگامو در کشور ایتالیا واقع شده و حدود یک میلیون نفر جمعیت دارد که تا کنون ۶۴۷۱ نفر از ساکنان آن به ویروس کرونا مبتلا شده اند. همچنین حدود ۵۰۰ نفر نیز جان خود را از دست داده اند. شهردار برگامو جورجو گوری در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت: شرایط اصلا خوب نیست و روز به روز بدتر هم می شود.

گوری همچنین صحبت های عجیبی را درباره دیدار دو تیم اتالانتا و والنسیا مطرح کرد. او مدعی شد که تمام افراد حاضر در ورزشگاه جوزپه مه‌آتزا که به تماشای این بازی نشسته‌اند احتمال آلودگی شان وجودی دارد ؛ اتفاقی که گوری از آن به عنوان یک بمب بیولوژیکی یاد کرد.

 گوری در مورد اینکه چرا ویروس کرونا در برگامو تا این حد افزایش یافته توضیح می دهد و می گوید که یکی از مهمترین دلایل این موضوع دیدار بین دو تیم آتالانتا و والنسیا بوده است. مسابقه‌ای که در آن حدود ۴۰ هزار هوادار حضور داشتند. اما به هر حال در آن زمان هیچ کس از وخامت اوضاع اطلاع نداشته است:ما درست نمی‌دانستیم که در آن زمان چه اتفاقی دارد می افتاد.اما حالا فکر می کنیم این مسابقه می‌تواند نقطه شروع شیوع این ویروس در اسپانیا باشد. اطلاعات اولین بیمارکرونایی در ایتالیا در تاریخ ۲۳ فوریه ثبت شده و این بازی ۴ روز قبل برگزار شده. گوری می گوید:ما از گشتن و همه گیری این بیماری با خبر نبودیم .خیلی ها هم بازی را به صورت گروهی نگاه کردم و ما فکر می کنیم آن شب خیلی هم ویروسی شدند.  

 به نظراو ، جرقه ای که می توانسته این شیوع عظیم را در ایتالیا ایجاد کند ، موردی از بیماری است است که در بیمارستان محلی درمان شده بدون اینکه کسی متوجه شود کرونا ویروس او مثبت است.برگامو در غرب ایتالیا بعد از شیوع بیشترین کشته را در بین سایر مناطق داده است.

https://akhbar-rooz.com/?p=24081 لينک کوتاه

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

خبر اول سايت

آخرين مطالب سايت

مطالب پربيننده روز


0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x