ناصر حجازی فراموش نخواهد شد (به مناسبت درگذشت دروازه بان اسطوره ای ایران)

می گویند قهرمانان ورزشی دو بار می میرند، یکبار وقتی ورزش قهرمانی را کنار می گذارند و یک با هم مرگ طبیعی! این گفته در مورد تختی صدق نکرد او همچنان بعد از این همه سال زبان زد مردم است، این گفته در مورد حجازی هم صدق نخواهد کرد!
ناصر وقتی فوتبال را کنار گذاشت بیشتر سر زبان ها افتاد. او ورزشکاری بود که در همه حال از مردم می گفت. او اعتماد به نفس بالایی داشت، اعتماد به نفسی که از سلامت کاری و شخصیت بارز او سر چشمه میگرفت و صد البته صراحت کلامش! ناصر از نظر فنی در دورانی پرورش پیدا کرد که تفکر درستی در فوتبال حاکم بود. باشگاهی که متعلق به خود ناصر است در آن زمان رئیسی داشت که ۴۲ سال پیش می گفت: فقط مربی خارجی! و از دل این تفکر؛ حجازی پرورش پیدا کرد، حسن نظری و حسن روشن پیدا شد که بعدها بهترین بازیکنان فوتبال ایران شدند و خود ناصر خان بهترین دروازه بان ایران و آسیا شد!
محیط پرورشی در هر جامعه ای بسیار مهم است، چه از نظر فنی و چه از نظر فرهنگی و حجازی حاصل تفکرات محیط آن زمان بود و برای همین هم بعد از انقلاب حتی یک نفر هم پیدا نشد که نزدیک به حجازی باشد! شاید خیلی ها علی دایی را مثال بزنند! دایی اما وقتی حرف می زند، فرسنگ ها با حجازی فاصله دارد، نشست و برخاست هایش با آدم های اطلاعاتی و امنیتی است. رفتار و گفتارش از نوع دیگری است. او اسطوره شد، اما اسطوره جمهوری اسلامی!
فوتبال در هر جامعه ای رابطه مستقیم با مسائل اجتماعی، فرهنگی و سیاسی آن جامعه دارد و ناصر این را به خوبی درک کرده بود و برای همین هم به مسائلی اشاره می کرد که درد فوتبال و درد جامعه فعلی ایران است و هرچه زمان میگذشت و فساد در فوتبال بیشتر می شد، حجازی هم پخته تر میشد و حرف هایی میزد که برای سردمداران نظام و مدیران فاسد دولتی تلخ بود. (در مصاحبه چند ماه پیش گفت: فوتبال سفره ای شده برای آقایان که فقط بخورند! فتح الله زاده کجای فوتبال است که میروید با او مصاحبه می کنید! مربی سپاهان عاشق پول است نه عاشق استقلال!)
برای همین او بدون شک پرچمدار مبارزه با فساد در فوتبال ایران بود و از این به بعد هم باید گفت: راه حجازی ادامه پیدا خواهد کرد و در دنیای امروز که اینترنت مهمترین وسیله ارتباطی محسوب میشود ایجاد محدودیت برای نسخه های کاغذی و رادیو تلویزیون راه به جایی نمی برد و اصلا نباید نگران رسانه های وابسته به جمهوری اسلامی بود، به راحتی می شود گفت و نوشت و افکار عمومی را با آنچه میگذرد آگاه کرد و دشمنان افکار حجازی و لمپن هایی به نام کارشناس و خبرنگار و مشاور مدیرعامل متوجه باشند که حجازی زنده است و راهش ادامه دارد.

امیر برادران

چاپ کن