جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳

جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳

یک پسرفت بهداشتی: زنان مهاجری که در منزل زایمان می کنند – سیمین کاظمی

با بدتر شدن وضعیت اقتصادی و تغییر ترکیب جنسی جمعیت مهاجر، تعداد زایمان در منزل در حال افزایش است و بخشی از زنان و نوزادان مهاجر در ایران از خدمات بیمارستانی محروم هستند.

🔻اگر تاکنون می شد گفت یکی از دستاوردهای بهداشتی در ایران، کاستن از موارد زایمان در منزل بوده و تلاش شده که همه زایمان ها در بیمارستان انجام شود، اما با بدتر شدن وضعیت اقتصادی و تغییر ترکیب جنسی جمعیت مهاجر، تعداد زایمان در منزل در حال افزایش است و بخشی از زنان و نوزادان مهاجر در ایران از خدمات بیمارستانی محروم هستند.

🔻واقعیتی که در برنامه ریزی حوزه سلامت در سالهای اخیر نادیده گرفته می شود این است که مهاجران افغانستانی در ایران، دیگر صرفاً مردان در جستجوی کار و به قصد اقامت موقت نیستند بلکه بخش چشمگیری از مهاجران به صورت خانوادگی به ایران می آیند و اقامت شان نیز دائمی است. نادیده گرفته شدن چنین واقعیتی موجب شده که زنان و کودکان مهاجر در برنامه های وزارت بهداشت جایی نداشته باشند و پاسخی به نیازهای آنها داده نشود.

🔻اجتماع مهاجران افغان در ایران به علت فقر، بی سوادی و ویژگی های فرهنگی کشور مبدأ، نیازهای متفاوتی نسبت به جامعه میزبان دارند که در صورت فقدان پاسخ مناسب به این نیازها، بروز پیامدهای منفی در کوتاه و درازمدت غیرقابل اجتناب خواهد بود. یکی از تفاوت های جمعیت مهاجر با جامعه میزبان، نرخ بالای رشد جمعیت در میان آنهاست که به علت استفاده نکردن از وسایل پیشگیری از بارداری رخ می دهد. زنان افغانستانی به علت نداشتن دسترسی کافی به روش ها و وسایل پیشگیری از بارداری ، دریافت نکردن آموزش و برخی ویژگی های فرهنگی که در آن فرزندآوری مکرر امری عادی است، عموماٌ از حاملگی پیشگیری نمی کنند یا در این خصوص جدیت لازم را ندارند.

🔻موضوع دیگر این است که این جمعیت با نرخ بالای رشد جمعیت، فاقد هر نوع بیمه درمانی هستند و از آنجا که عموماً فقیر و با درآمد ناکافی هستند، توان مالی استفاده از امکانات بیمارستانی را ندارند و با بدتر شدن وضعیت اقتصادی، این امکانات بیشتر از دسترس آنها خارج می شود. این گونه است که برای امر کاملاً ضروری و پرخطری مثل زایمان، زنان مهاجر فقیر به زایمان در منزل (با همه خطراتی که برای مادر و نوزاد به دنبال دارد) مجبور می شوند، چون یک خانواده کارگری مهاجر توان پرداخت حدود سه میلیون تومان پول به بیمارستان های دولتی را ندارد.

🔻به نظر می رسد از آنجا که وزارت بهداشت، چند سالی است از سیاست جمعیتی جدید مبنی بر افزایش جمعیت تبعیت می کند، جمعیت های آسیب پذیر مثل مهاجران را هم بدون توجه به آسیب های چنین سیاستی ذیل این برنامه قرار داده و از تدوین برنامه ی تنظیم خانواده، مناسب با شرایط مهاجران اجتناب می کند. از طرفی با فقدان حمایت بیمه ای از مادران و کودکان مهاجر عملاً آنها را از خدمات سلامت محروم و به حال خود رها کرده است.

🔻شاید وزارت بهداشت با برخی محاسبات قانونی و مالی، مصلحت و منفعت را در نادیده انگاری جمعیت مهاجر ببیند، اما نمی تواند این واقعیت را انکار کند که وضعیتی که در آن بخشی از جمعیت، از خدمات سلامت محروم شده، علاوه بر غیر انسانی بودن اش و به خطر انداختن سلامت مادران و کودکان مهاجر، پیامدهای اجتماعی مانند بازتولید فقر و آسیب های مرتبط با آن را به دنبال خواهد داشت و بخش بزرگی از مسؤولیت آن متوجه همین وزارتخانه است.

برگرفته از تلگرام نویسنده

https://akhbar-rooz.com/?p=5814 لينک کوتاه

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

خبر اول سايت

آخرين مطالب سايت

مطالب پربيننده روز


0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x