علیرضا جباری (آذرنگ) مترجم، شاعر و عضو هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران امروز در بیمارستان مدرس (سعادت‌آباد) تهران بر اثر ابتلا به بیماری کرونا درگذشت.
او از چهره های فعال سیاسی و اجتماعی چپ ایران بود که امضایش در پای بسیاری از اعلامیه های اعتراض به اختناق و استبداد در کشور دیده می شد.
علیرضا جباری در ۱۸ بهمن سال ۱۳۲۳ در شهر شیراز متولد و در رشته ی اقتصاد از دانشگاه این شهر فارغ التحصیل شد.
علیرضا جباری در سال ۱۳۸۲ به دلیل فعالیت های سیاسی و اجتماعی خود به زندان افتاد و نزدیک به دو سال را در زندان های جمهوری اسلامی گذراند.
علیرضا جباری در سال های اخیر مقالات زیادی را منتشر کرد. عمده مقالات او در دفاع از سوسیالیسم و چپ، افشای سرمایه داری و نئولیبرالیسم، ضرورت پیوند آزادی و عدالت اجتماعی و نزدیکی و همبستگی نیروهای دموکرات کشور بود.
بخشی از این مقالات در سایت اخبار روز منتشر شده است. فهرستی از ده ها مقاله ی زنده یاد علیرضا جباری را می توانید در صفحات زیر ببینید:
آرشیو مقالات علیرضا جباری در سایت قدیم اخبار روز
آرشیو مقالات علیرضا جباری در سایت اخبار روز
این پیام ها پیش از درگذشت زنده یاد علیرضا جباری و با آرزوی سلامتی او تهیه شده بود:
نغمۀ سپیدِ صبح – علیرضا جباری (آذرنگ)
کوله بارِ زحمتم به دوش
من به راهِ سخت و دیرپایِ خود همیشه گام می زنم.
از فرازِِ کوه‌ها و از فرودِ درّه‌هایِ ژرف
می کنم گذر
من نشانِ کار را به بازوان
من نوارِ گل‌نشانِ اتّحاد را به گِردِ سر نهاده ام.
من
نغمۀ سپیدِ صبح را بر عاشقانِ روز خوانده ام.
از تبارِ رنج و کارم ای عزیز!
کار و اتّحادِ من نشانه‌های این ره ِدراز
فوجِ کارگر منم طلایه‌دارِ مردمانِ روزخواهِ شب‌ستیز
باورم هماره اختری
شعله‌ورتر از همۀ ستارگانِ آسمان
رهنمای شب‌رُوانِ روزخواه سویِ سرزمینِ آفتاب
در گذر به کوره راه‌ها و صخره‌ها
زآتشِ زئوس وُ دودمانِ او ربوده‌ام من اخگری
شعلۀ بلند وُ روشن‌اش
گرمیِ تن وُ فروغِ چشمِ رهروانِ روز
در فرودِ درّه‌های ژرف
بر فرازِ صخره‌های سخت
در ره ِ درازشان به سوی چشمه‌های نور
از تبارِ رنج وُ کارم ای عزیز!
فوجِ کارگر منم طلایه‌های مردمانِ روزخواهِ شب‌ستیز
رهگشا به صبح وُ رهنمون به فردای روشنم.
۹ خرداد ۱۳۹۵
“از تبارِ رنج و کارم ای عزیز!
کار و اتّحادِ من نشانه‌های این ره ِدراز”
راهش پر رهرو باد!
یادش همیشه گرامی
از دست دادن انسان های سخت کوش و تلاشگر همیشه سخت است