
۱
پاییز سرخ،
رقصیدن از کلمه
تا شعر
۲
عصر ظلمت …
برایش نمی سرایم،
می گریم
۳
خوشنویسی،
امسال ”قلب ام” را
سرخ تر می نویسم
۴
آزادی،
با خونمردگی اش در شعرهایم
چه کنم؟
۵
خاکسپاری،
اینجا پرنده با قفس اش
شعله می کشد
۶
پاییز ۱۳۹۸،
تنها مرگ هایت را زیسته ام
ای خیابان بی انتها!
*اشاره: سروده ی دوم (عصر…) برای نکتا اسفندانی، دختر ۱۴ ساله ی ایرانی ست که با شلیک گلوله جان اش را گرفتند.
آبان و آذر ۱۳۹۸
۰
۰
رای ها
امتیاز بدهید!