کمال شریفی، زندانی سیاسی تبعیدی در زندان میناب، چهاردهمین سال از دوران محکومیت خود را بدون رعایت اصل تفکیک جرائم سپری میکند. این زندانی سیاسی علیرغم ابتلا به بیماری قلبی، ناراحتی های گوارشی و مشکلات دهان و دندان، از رسیدگی پزشکی محروم است.
این زندانی سیاسی علیرغم ابتلا به بیماری قلبی، ناراحتی های گوارشی و مشکلات دهان و دندان از رسیدگی پزشکی محروم است. وی اسفندماه ۹۹ در پی سکته قلبی به بیمارستان خارج از زندان اعزام شده اما پس از چهار روز و برخلاف دستور پزشک زودتر از موعد به زندان بازگردانده شده بود.
همچنین تاندون های پاهای آقای شریفی به دلیل ضرب و شتم در زمان بازداشت آسیب دیده اند و باوجود ایجاد اختلال در راه رفتن وی تاکنون مسئولان زندان اقدامی برای درمان او نکرده اند.
به گفته یک منبع مطلع آقای شریفی تنها یک هفته و یا دو هفته یکبار امکان برقراری تماس تلفنی با مادر خود را دارد.
یک منبع مطلع گفته بود: «کمال شریفی در ده سال گذشته که در زندان میناب به سر می‌برد به دلیل دوری مسافت تنها یک بار امکان ملاقات با مادر خود را پیدا کرده است.»
کمال شریفی در سال ۸۷ در سقز توسط نیروهای امنیتی بازداشت و توسط شعبه ۱ دادگاه انقلاب ابن شهر به ریاست قاضی شایق به اتهام “محاربه از طریق همکاری با یکی از احزاب اپوزسیون” به ۳۰ سال حبس تعزیری محکوم شد. وی همان سال در اعتراض به شرایط زندان میناب و محرومیت از حق ملاقات اعتصاب غذا کرد، اقدامی که در پی عدم رسیدگی پزشکی منجر به مشکلات گوارشی شد.
کمال شریفی متولد مهرماه ۱۳۵۱ پیشتر نیز در سالهای ۱۳۶۸ و ۱۳۶۹ به اتهام هواداری و همکاری با یکی از احزاب اپوزیسیون سابقه بازداشت و محکومیت به ۱ سال زندان و ۴۰ ضربه شلاق را داشته است.
منبع:هرانا
