«گذارِ ِدموکراتیک» – فرج سرکوهی

با احترام به نویسنده ارجمند آقای سرکوهی

حتما این داستان را شنیده اید که گربه ای در انبار غلات موشها را تار و مار می کرد.این وضعیت ادامه داشت تا اینکه روزی از روزها موش ها دور هم گرد آمدند تا با همفکری هم چاره ای بیندیشند پس هر کدام از موش ها برای رفع مشکل پیشنهادی می داد و چیزی می گفت تا اینکه در این میان موش با هوشی به صدا در آمد و گفت:« بهتر است زنگوله ای آماده کنیم و به گردن گربه بیاویزیم تا هروقت خواست به سوی ما بیاید ما با شنیدن صدای زنگوله از آمدن او با خبر شویم و فرار کنیم».

موش ها که چنین شنیدند پیشنهاد او را پذیرفتند و آن را بسیار هوشمندانه دانستند که ناگهان موش پیری به صدا در آمد و گفت: فرض کنیم که چنین زنگوله ای را فراهم کردیم، اکنون بگویید آن کس که زنگوله را به گردن گربه ببندد کیست؟

بحث اینکه آقای سرکوهی در لفافه از گرایش سلطنت طلب حمایت می کند یا نه مورد توجه کامنت گذاران شده است. شخصا معتقد هستم در این مطلب هیچگونه نشانه ای که مبتنی بر حمایت آقای سرکوهی از جریان سلطنت باشد را نمی توان استنباط کرد اما رویکردهای قبلی آقای سرکوهی شاید به این گمانه زنی دامن بزند. سابقه سیاسی آقای سرکوهی نشان می دهد که ایشان با محفل ها و گروه های سیاسی چپ ارتباط داشته است اما بر هیچ کس هم پوشیده نیست که ایشان اگر نگوییم نفرت اما شدیدا مخالف گرایش چپ می باشد. آقای سرکوهی هر گاه فرصتی پیش آمده است از حمله به نیروهای چپ خودداری نکرده است. حدود بیش از یکسال پیش جلسه تلگرامی با شرکت تقی رحمانی، فرخ نگهدار، محمد امیدوار از حزب توده و بهروز خلیق از اکثریت برگزار شد و آقای سرکوهی هم در آن جلسه اظهاراتی کردند. ایشان در چندین مورد با طرح سوالات و اظهاراتی مکرر به طور مستقیم و غیر مستقیم به گرایش سیاسی چپ حمله کردند. یکی از مهمانان کنگره پیشین فداییان اکثریت آقای سرکوهی بود. بعد از کنگره آقای سرکوهی در یک یا دو مقاله که در سایت اخبار روز انتشار یافت شدیدا به سازمان اکثریت تاخت و آنها را مورد انتقاد قرار داد. هنگاهی که کارزار ضد توده ای بی بی سی فارسی به اجرا درآمد آقای سرکوهی در چندین مقاله شدیدا این حزب را مورد حمله قرار داد. حملات آقای سرکوهی به حزب توده ایران و بخصوص زنده یاد احسان طبری آنچنان بی پروا بود که حتی صدای ف م سخن که مواضع ضد توده ای او بر همگان آشکار است را درآورد. ف م سخن در تاریخ ۹ بهمن ۱۳۹۰ در مقاله ای با عنوان:” نهنگ احسان طبری در قوطی کنسرو بی‌بی‌سی فارسی”، نوشت:”وقتی مقاله آقای فرج سرکوهی را زیر عنوان “احسان طبری، متفکری خلاق یا نظریه پرداز باورهای جزمی؟” در سایت بی‌بی‌سی فارسی دیدم به خودم گفتم حتما مقاله ای روشنگر و انتقادی در باره ی این دانشمند جامع‌الاطراف خواهم خواند و بر دانسته های قبلی من چیزی افزوده خواهد شد. متاسفانه آن چه خواندم نه تنها چیزی بر دانسته های من نیفزود بل که احساس پوچی و بی محتوایی را به من القا کرد. ماهی‌گیری را دیدم که می خواست با چوبی نازک و نخی کوتاه، نهنگی را شکار کند و در قوطی کنسروی کوچک و تنگ جای دهد.”
بهرام خراسانی در تاریخ ۱۱ بهمن ۱۳۹۰ در سایت اخبار روز در همین ارتباط نوشت:”سخن بر سر حزب توده ایران و مصاحبه آقای فرج سرکوهی است که او نیز مانند کسانی دیگر؛ با تحقیر انسانی نیک‌گهر چون زنده یاد احسان طبری؛ راه دیرین ستیزی پارادایمیک با این حزب را، ادامه می‌دهد. آقای سرکوهی؛ به روش جدلی و بی‌پشتوانه ی دیگر روشنفکران سنتی؛ کلیشه‌هایی تکراری را درباره این حزب تکرار می‌کنند. …من حیران از آنم که چرا در گرماگرم فضایی از مسائل بسیار جدی مانند گرانی، فشارهای لگام گسیخته بر روشنفکران و نواندیشان ایرانی، و گفتگوهای داغ احتمال حمله نظامی به کشور ما؛ مبارزی باسابقه و باتجربه، آهنگ بی اعتبار کردن سازمانی را دارد که سال‌ها است زیر یورش پاسداران جمهوری اسلامی تقریباً نابود شده. چرا این مبارز با سابقه، می‌خواهد دگماتیسم فرد شناخته شده‌ای را اثبات کند.”
آقای سرکوهی از نظر فرهنگی غنی و قلم ایشان هم شیوا و دلنشین است اما این قلم هر از چند گاهی نیش خود را در تن رنجور چپ فرو می کند و خرده ای هم بر آن نیست و این تفکر ضد چپ را باید قبول کرد چون ما در “گذار دمکراتیک” باید تحمل همه سخنان را داشته باشیم. اما سوالی که در اینجا ذهن من را به خود مشغول داشته است و شاید همین دلمشغولی باعث شده است تا کامنت گذاران ایشان را متهم به طرفداری از سلطنت طلبان بکند این است که چرا آقای فرج سرکوهی تاکنون مطلب و یا اظهار نظری در باره سخنان رضا پهلوی ننوشته یا ایراد نکرده است؟
آقای سرکوهی، بسم الله این گوی و این میدان ما در مرحله گذار دمکراتیک هستیم و دست به قلم شما هم خوب است و معمولا هم در مواقعی که فضای سیاسی ایران به دلایل گوناگون ملتهب می شود شما در صف اول اظهار کنندگان قرار دارید. برای اینکه رفع شبهه کنید نظر خود در مورد اظهارات اخیر رضا پهلوی را مبسوط به نگارش درآورید.

چیزی که در همه این پیشنهاد های دموکراتیک مرحله کوثر دیده نمی شود این است که ما در ایران سابقه انقلاب مشروطیت را داشته ایم چرا از آن درس نمی‌گیریم به نظر من دموکراتیک به معنای واقعی دموکراتیک دموکراتیک غربی نیست دوم کراتی کی هست که ما داشتیم در دوران مشروطیت و در انقلاب مشروطیت یعنی چی یعنی فرقش اینه که در دموکراتیک غربی هر شخص یک رنگ می دهد و هر شخص به عنوان شخصی را میدهد به عنوان طبقاتی اگر ما به مشروطیت خودمان نگاه بکنی آنهایی که دور هم جمع شدند و اساسنامه دولت جدید مشروطیت را نوشتند نماینده طبقات بودند که نماینده اشخاص به تنهایی بیشتر توضیح بدم به جای اینکه نمایندگان که دور هم جمع میشوند و بر دولت نظارت می کنند این مانگا �ای اینکه نماینده اکثریت رای شخصی افراد باشند می‌بایستی یا بهتر است درست است که نماینده اشار و نماینده طبقات باشند مثلاً نماینده معلمان آیا نمایندگان معلمان نمایندگان معلمان هم بایستی به طور مساوی بین زنان و مردان تقسیم شود و همینطور نمایندگان کارگران نمایندگان تجار و نمایندگان اقشار و طبقات مختلف اگر طبقه ای مثل کارگران و کشاورزان تعداد بیشتری بودند به آنها اجازه داده شود که نمایندگان بیشتری داشته باشد یعنی چی یعنی در نهایت یک مجلس طبقاتی نماینده طبقات مختلف ایران و حتی نمایندگان بورژوازی که باید اقلیت باشند چون تعدادشان کم است و بر نسبت جمعیت آن ها تعداد نمایندگان شان بیشتر یا کمتر خواهد شد این پیشنهاد من است. ما هر موقع است دموکراسی صحبت کردیم رفتیم به دموکراسی غربی که اشخاص می بایستی یک راه داشته باشند و در زمانی زنان را نداشتند و در کشورهای غربی مثل آمریکا و کانادا اگر شخصی مثلاً دزدی کوچکی خیلی هم کوچک باشد از فروشگاه کرده باشد این شخص پرونده ساز فرمانده برایش می سازند در زندان و درباره حتی اگر تبرئه شده باشد همچنان این پرونده اش باقی است و حق ندارد این نشان می‌دهد که چقدر برای دموکراتیک غربی قلابی است و حتی آنهایی که رنگ میدهند خوب رای دادن شان خریدنی است در حالی که اگر بر مبنای افشاگری و دادن اطلاعات به اقشار مختلف و توان مختلف و آگاه کردن آنها به منافع طبقاتی آنهاست آن موقع نمایندگان آنها یک دموکراتیک واقعی را مدافع