بسیاری از افراد جامعه ۱۵۰ هزار نفری کردهای ساکن فرانسه اعتقادی به سناریوی اعلامی از جانب مقامات فرانسوی ندارند و اقدامات ضارب را یک حمله «تروریستی» می‌دانند و انگشت اتهام را به سمت ترکیه نشانه می‌گیرند
هزاران نفر از کردهای سرتاسر اروپا روز سه‌شنبه سوم ژانویه ۲۰۲۳میلادی در مراسم خاکسپاری سه قربانی تیراندازی ماه دسامبر در پایتخت فرانسه شرکت کردند. این مراسم تحت تدابیر شدید امنیتی برگزار شد.
به گفته منابع محلی، شرکت‌کنندگان از سراسر فرانسه و برخی کشورهای همسایه خود را به مکان برگزاری این مراسم در منطقه «ویلیه لو بِل» در شمال پاریس رسانده بودند.
شرکت کنندگان با فریادهای توامان با اشکِ «شهدا زنده‌اند!» به استقبال تابوت‌هایی رفتند که با پرچم‌های حزب کارگران کردستان (پ‌ک‌ک) و رژاوا (مناطق کردنشین در شمال سوریه) پوشیده شده بودند. جمعیت عظیمی نیز مراسم تشییع جنازه را از نمایشگر بزرگی که در یک پارکینگ نصب شده بود دنبال کردند.
همچنین در کنار تابوت‌های این قربانیان، تصاویری از عبدالله اوجالان، رهبر پ‌ک‌ک به چشم می‌خورد.
در پی تیراندازی روز جمعه ۲۳ دسامبر ۲۰۲۲ در یک مرکز فرهنگی متعلق به کردها به نام «احمد کایا» در منطقه ۱۰ پاریس، سه نفر کشته و چهار تن مجروح شدند.
یکی از جان باختگان این حادثه «امینه کارا» رهبر جنبش زنان کرد در فرانسه بود که پیش‌تر درخواست پناهندگی سیاسی او در فرانسه رد شده بود. دو نفر قربانی دیگر «عبدالرحمن قزل» و «میر پرور» نام داشتند که یکی پناهنده سیاسی و دیگری هنرمند بود.
پس از بازجویی از ضارب ۶۹ ساله که بلافاصله دستگیر شده بود، مشخص شد که وی دارای عقاید نژادپرستانه است.
او که فردی فرانسوی و سفیدپوست است در رسانه‌های این کشور با نام «ویلیام مَله» معرفی شده و پیش‌تر نیز به جرم فعالیت‌های مجرمانه بر ضد مهاجران دستگیر شده بود و تنها به قید وثیقه بیرون از زندان بسر می‌برد.
او در جریان بازجویی‌های خود اعتراف کرد که «از همه مهاجران» و بخصوص کردها به خاطر اینکه جنگجویان داعش را «نکشته‌اند» و فقط آنها را زندانی کرده‌اند، عصبانی است. همچنین روشن شد که نفرت او از خارجی‌ها که از سال ۲۰۱۶ میلادی در پی یک حادثۀ سرقت آغاز شده بود، اکنون به یک «نفرت بیمارگونه» تبدیل شده است.
به گفتۀ لر بوکو، دادستان پاریس، او خود را فردی «افسرده» توصیف کرده که قصد داشته پس از کشتن خارجی‌ها، خودکشی کند.
دادستان پاریس در بیانیه‌ای رسمی تاکید کرد که او قربانیان را نمی‌شناخته و از کردها به این دلیل عصبانی بوده که «در زمان مبارزه با داعش به جای کشتن آنها، آنها را زندانی کرده‌اند».
بی‌اعتمادی به ترکیه و بازگشت ترومای کشتار سال ۲۰۱۳ در پاریس
بسیاری از افراد جامعه ۱۵۰ هزار نفری کردهای ساکن فرانسه اعتقادی به سناریوی اعلامی از جانب مقامات فرانسوی ندارند و اقدامات ضارب را یک حمله «تروریستی» می‌دانند و انگشت اتهام را به سمت ترکیه نشانه می‌گیرند.
مراسم خاکسپاری روز سه‌شنبه یادآور مراسم تشییع جنازه دیگری است که تقریباً ۱۰ سال پیش، در پی کشته شدن سه فعال کردتبار مرتبط با پ‌ک‌ک برگزار شده بود.
در آن زمان مظنون اصلی فردی ترک‌تبار بود که گمان همکاری او با سرویس‌های مخفی آنکارا پررنگ بود ولی بر اثر سرطان در بازداشت موقت درگذشت.
در ماه آوریل ۲۰۲۲ نیز در جریان حمله‌ای که افرادی با میله‌های آهنی به یک مرکز فرهنگی کردها در شهر لیون فرانسه داشتند، چند تن زخمی شده بودند. پس از این حادثه، فعالیت گروه افراطی ملی‌گرای ترک موسوم به «گرگ‌های خاکستری» در این شهر ممنوع اعلام شد.
“پ‌ک‌ک” که به دنبال کسب حقوق بیشتر برای اقلیت کرد در ترکیه است، برای حدود چهار دهه مبارزه مسلحانه را در دستور کار خود قرار داد و در حال حاضر از سوی ترکیه، اروپا و ایالات متحده آمریکا به عنوان یک گروه تروریستی طبقه‌بندی می‌شود.
عبدالله اوجالان رهبر این گروه، پس از دستگیری توسط ماموران ترکیه در کنیا در سال ۱۹۹۹میلادی، در جزیره‌ای در نزدیکی استانبول در حبس است.
بلافاصله پس از قتل‌های دسامبر، درگیری بین پلیس و تظاهرکنندگان کردتبار موجبات تنش میان دو هم‌پیمان ناتو یعنی ترکیه و فرانسه را فراهم کرد.
بر این اساس، وزارت خارجه ترکیه سفیر فرانسه در این کشور را احضار کرد تا مراتب اعتراض خود را به پاریس به دلیل آنچه «تبلیغات سیاه پ‌ک‌ک علیه ترکیه» عنوان شده، اعلام کند.
تجمعات همچنان ادامه خواهد داشت
فعالان شورای دموکراتیک کردها در فرانسه (CDKF) برای روز چهارشنبه نیز با هدف احترام به قربانیان حادثه ۲۳ دسامبر، یک راهپیمایی را در خیابانی که تیراندازی‌ها در آن رخ داد، برنامه‌ریزی کرده‌اند.
روز شنبه ۸ ژانویه نیز یک «راهپیمایی بزرگ» دیگر (که در ابتدا به مناسبت دهمین سالگرد تیراندازی‌های ۲۰۱۳ برنامه‌ریزی شده بود) در پاریس برگزار خواهد شد.
کردها، کشته شدن این سه تن را اقدامی سازمان یافته، تروریستی و تداوم سیاست سرکوب دولتی می دانند که با نزدیک شدن انتخابات ریاست جمهوری شدت پیدا کرده است.
در سال جاری در ترکیه انتخابات ریاست جمهوری برگزار می شود. تصمیم ۶ میلیون رای دهنده کرد این کشور در انتخاب رئیس جمهور تعیین کننده است. دولت اردوغان در هر دوره به شکلی آرای این جمعیت را سرکوب کرده است. از دهه نود میلادی تا کنون بالغ بر دوازده حزب کرد یا با ممنوعیت فعالیت مواجه شدند و یا بر اثر پیگرد قانونی منحل شده‌اند. همین حالا تمام تلاش اردوغان این است که با تبلیغات علیه پ ک ک و پیوند دادن حزب دموکراتیک خلق‌ها – سومین حزب بزرگ پارلمان ترکیه – به آن، از مشارکت فعال این حزب در کارزار انتخابات ریاست جمهوری در ماه ژوئن جلوگیری کند.
