رمزِ آشکارِ ماندگاری – جهانگیر صداقت فر

رفتن

     رفتن

و از سکونِ مطلق تن زدن

تا بدان هنگام

              که نَفَس 

                     خود از رَجعت سر باز زند

و واپسین کلام

                تو را جواب کند.

 .

تسلسلِ تغییر و تحرک

آغازین ناموسِ حیات است؛

تنها ستایشگرِ ایمان

تسلیمِ قصه‌یِ تقدیر می‌‌شود.

***

در راستایِ عبور،

هرگز چراغ

           قرمز نمی ماند،

و تکرارِ اشارتِ سبز

بشارتِ رخصتِ حرکت است و آزادیِ پرواز.

***

به قفا درنگریستن،

–                   مگرت تنها به نیّتِ آموختن-

شکوهِ کشفِ جاده‌هایِ جدید را

                            ممنوع می‌‌کند؛

و بازگشت،

          حقارتِ شکستِ غرور را

                                  داغِ تصدیق می‌‌زند.

***

فراسویِ حصارِ یأس

هماره همواریِ راهی‌ ست

که به پهنه‌یِ آفاقِ امید پیوند می‌‌خورد؛

و ایستایی

         بازداشتِ قانونِ زمان است.

***

به یاد آر:

گیاه‌دانه اما،

–           در پسِ پرباریِ باران حتا-

بی‌ خواهشِ بالیدن

                 سر از حضیضِ خاک بر نخواهد کرد،

و از شوکتِ آبشارِ آفتاب

                        جاودانه بی‌ بهره خواهد ماند.

 .

نه-

رازِ بقا دگر سر به مُهر نیست:

باز ایستی

         پذیرُفتاری  نیستی‌ ست.

***

رفتن

     رفتن

و از فرمانِ توقف سر برتافتن:

رازِ بقا دگر از شعورِ بشر نهفته نیست.

**********           

تیبوران- ۳۱ ژانویه ۲۰۲۳

خبرها، گزارش ها و تصاویر بیشتر را در تلگرام اخبار روز ببیند!