دو روز پیش داریوش مهرجویی، فیلمساز نامدار و همسرش وحیده محمدیفر، فیلمنامهنویس به شکلی فجیع در ویلای شخصیشان به قتل رسیدند. این جنایت هولناک، که بسیاری از ابعاد آن همچنان در پردهای از ابهام باقی مانده است، واکنشهای گستردهای برانگیخت و جامعه را در بهت و خشم فرو برد.
مهرجویی از کارگردانان نامآور سینما بود و خالق آثاری ماندگار از جمله «دایرهی مینا»، «گاو»، «آقای هالو»، «اجارهنشینها» و «هامون». مضمون فیلمهای او اغلب اجتماعی بود و آثارش در هر دو حکومت پهلوی و جمهوری اسلامی گرفتار سانسور میشدند.
از داریوش مهرجویی همچنین آثار متعددی نیز منتشر شده است که رمانهای «در خرابات مغان» و «به خاطر یک فیلم بلند لعنتی» و ترجمههای «بعد زیباییشناختی» اثر هربرت مارکوزه و «جهان هولوگرافیک» از آن جملهاند.
انتشار اخبار ضد و نقیض در مورد این قتل فجیع بر ابهامات آن افزوده است و حاکمیت که سابقهای طولانی در قتل و سرکوب و دستکاری افکار عمومی دارد، همچون همیشه نقشی مستقیم در مخدوش کردن افکار عمومی ایفا کرده است.
آنها که کشتن و ویرانی را میستایند
آنها که تخم نفرت میکارند
با اعتقاداتشان
با ریشه در بربریت مذهبی
عشق را تاب نمیآورند
اندیشمندو هنرمند برایشان هراسناک است
حتی جسدهای مثله شده شان
در زیر خروارها خاک
تن های کریه این دیوصفتان را میلرزاند
داریوشها را سلاخی میکنند
تا قالیبافها و لاریجانی ها
تا جاهلان دزد و سر سپرده ضحاک زمان
بمانند
سرنگون باد رژیم جهل و جنایت
٢۴ مهرماه ١۴٠٢، برانگو بندری