این فرهنگ دیگری ست:
در واپسین لحظه های زندگی می خواهد به هنگامۀ بردارکردنش موسیقی پخش شود تا پیام آور شادی بماند و مرگ آواهای مناره‌ها، گنبدها و گلدسته ها را نشنَوَد.
این فرهنگ دیگری ست که سوگوارانه بر مزار عزیزان شان می رقصند، دَف و تار و شعر جای ندبه و نوحه می نشانند، کوچه بازارها را با رقص و آواز و موسیقی رنگین می کنند، پیام شان این سوی جهان حتی در مراسم اعطای جایزه صلح نوبل ارج گذاشته می شود، آواز آوازخوانِ آزاده اش صمیمی و ساده برای یک “زندگی معمولی” جامعه و جهانی را حیرت زده می کند، رقص و آواز بوقچی ِ زمین های فوتبال اش بسیارانی را در سرتاسر سرزمین مان به پایکوبی و شادی وا می دارد.
این فرهنگ دیگری ست که بی هراس از داغ و درفش و شحنه های اسلامی مراسم عروسی و کنسرت و جشن و پایکوبی بر پا می کند.
این فرهنگ دیگری ست، فرهنگ اسلامی و حکومت اسلامی نیست.
حکومت اسلامی” شادی” در معنای “حس آرامش و معنا داشتن در زندگی، حس مفید بودن در خانواده، گروه و جامعه، و رضایت داشتن اززندگی و خوش بینی ی واقع بینانه نسبت به اَینده ی خود، خانواده و جامعه” را درایران از بین برده است اما هرگزنتوانسته است که بارقه ها و مظاهرشادی را ازمردم بگیرد. نه، نمی توان شاد بودن و شادمانگی مردم را با فرهنگ رسمی و مدوّن سوگ ستایی و عزا و ماتم، آن هم به عنوان ابزار و روش پیشبرد سیاست های ارتجاعی ربود.
مردم میهن ما رنج ها کشیده اند، این سرزمین بهترین فرزندانش را جانکاه و نابهنگام از دست داده است. فرهنگ سوگواری را نمی توان نفی کرد، شادی و سوگواری روندهای طبیعی در یک جامعه اند و چه فردی و چه اجتماعی بخشی از طبیعت انسان است، اما در شرایطی که حکومتی ضد انسانی و شادی ستیز، حکومتی مُبلغ و مروّج ماتم و عزا با هدف تداوم و تحکیم حیات خود با ابزارسوگواری و ماتم وعزا کمر به نابودی شادی می بندد، شادی همراه با مبارزه بی‌امان به عنوان پادزهرِ سّم کشندۀ سوء استفاده گری می باید قد عَلَم کند.
حکومت اسلامی، حکومت سوگ و ماتم است، مبلغ فرهنگِ یاس و نومیدی و تسلیم و اطاعت و بردگی ومبتنی برروانشناسی هول و هراس است، اما دراین سرزمین شادی و جشن و پایکوبی هم نهادینه است.
برای دستیابی به شادی، به عنوان یک واکنش عاطفی مثبت و نوعی ارزشگذاری به زندگی انسان می باید موانع مادی و معنوی شادی ستیزی، یعنی استبداد دینی، و بی عدالتی های اجتماعی و اقتصادی و فقر فرهنگی را از میان برد و در راه تامین امنیت و سلامت بهداشتی و روانی جامعه گام برداشت و مبارزه کرد.
جمعیت سوسیال دموکراسی برای ایران تردیدی ندارد که مردم میهنمان شادی را فتح خواهند کرد و قدرت فاشیستی حکومت اسلامی را به عنوان پدیده ای مرگ پرست و زندگی ستیز در هم خواهند شکست. جمعیت سوسیال دموکراسی برای ایران، به عنوان تشکلی ستایشگر شادی وشادمانی در نبرد برای آزادی، نشاط و رفاه مردم در کنار مردمی که با شادی شان عطرآزادی و رفاه و همبستگی می افشانند، ایستاده است.
جمعیت سوسیال دموکراسی برای ایران
۲۹ آذرماه ۱۴۰۲
۱۹دسامبر۲۰۲۳
