هلال احمر کردستان – قامشلو در گزارشی حملات وحشیانه ی ترکیه به مناطثق شمال شرق سوریه و ویرانی های به جا مانده از آن را گزارش کرده است. در این گزارش آمده است:
گزارش‌های انجمن غیردولتی شمال شرق سوریه (NES) در مورد تنش‌ها از ماه اکتبر تا دسامبر ۲۰۲۳، گواه آن هستند که همه زیرساخت‌های غیرنظامی نابود شده اند. ایستگاه‌های انتقال برق، ایستگاه های آب، نیروگاه های گاز و سوخت بارها مورد هدف قرار گرفته اند. در جدیدترین حملات مسیرهای دسترسی کلیدی که اغلب توسط کنشگران بشردوست استفاده می شوند به همراه زیرساخت‌های برق و آب باشدتی بیشتر آسیب دیده اند و آنچه از حملات قبلی باقی مانده بود ویران شده است.
منابع انرژی، بیشترین هدف این حمله‌ها بودند. مراکز مواد غذایی و امکانات پزشکی نیز بمباران و ویران می شوند. یک کارخانه سیمان در نزدیکی کوبانی مورد حمله قرار گرفت و در حالی که آتش نشانان برای خاموش کردن آتش تلاش می‌کردند، حمله دیگری در همان لحظه، صورت گرفت. در «درباسیه» (Derbasiye) خانه‌ای با بمب بر سر ساکنین ویران شد و یک زن و دو کودک مجروح شدند.
در روزهای ۱۳ و ۱۵ ژانویه دستکم ۷ کارگر در حمله به کارخانه استخراج گاز «سویدیه» به سختی زخمی شدند. این مرکز به بیش از ۹۲۰۰۰۰ (نزدیک به یک میلیون) نفر خدمت رسانی‌می کرد. و اینک، به طور کامل از کار افتاده است.
چهار پست انتقال برق در استان حسکه به طور کامل آسیب دیده اند، در نتیجه، ایستگاه آب الوک (Alouk) به طور کامل از شبکه خارج شده است، ۹۶ چاه در سراسر استان غیرقابل استفاده شده و آبرسانی ۸۰ چاه به سبب کمبود منابع انرژی به سرعت رو به کاهش بوده و کمبود آب ۸۱۵۰۷۶ تن از ساکنین را تهدید می کند. در مجموع ۵۳ منبع تولید گاز و نفت و تأسیسات و انبارها آسیب دیده‌اند.
تاسیسات برق رسانی، در نتیجه‌ی مستقیم و غیرمستقیم حمله، تخریب شده و در حال حاضر ۹ ایستگاه اصلی انتقال برق در درباسیه، آمودا، قامشلی، تیربسیپه، دیرک، سویدیه، تیل‌کوسر، تیل الو، تیل تیویل. از کار افتاده‌اند. ۹ شهر و ۱۲۳۲ روستا به طور کامل بدون برق مانده یا با کمبود آن مواجه هستند.
در کوبانی، یک ایستگاه انتقال برق بمباران شد که منجر به قطع برق شهر و ۵۵۰ روستای پیرامون کوبانی و عین عیسی گردیده است.
خانوارها و همچنین موسسات دولتی مانند بیمارستان‌های دولتی، کلینیک‌ها، نانوایی‌ها، و آسیاب‌ها و انبارهای گندم به سبب تخریب امکات انرژی و سوخت رسانی مدیریت خودگران، به ناچاربه طور کامل یا موقت، فعالیت‌های خود را متوقف کرده‌اند. این مراکز، شامل بخش سرطان تازه گشایش یافته‌‌ی هلال احمر کردستان نیز میشود. اگرچه بیشتر بیمارستان‌ها دارای ژنراتورهای اورژانسی هستند، اما این ژنراتورها به دلیل کمبود شدید سوخت از پاسخگویی و تامین برق مورد نیاز ناتوان هستند. علاوه بر این، نمی‌توانند پمپ‌های آب راه اندازی کنند، تامین آب برای میلیون‌ها خانوار و تاسیسات عمومی با دشواری روبرو است. اکنون کمبود مواد غذایی شدت یافته و به یک مشکل دراز مدت و پایدار تبدیل شده است.
حکومت ترکیه از توجه رسانه‌ها به جنگ اسرائیل و فلسطین، برای از بین بردن زیرساخت های اولیه زندگی مردم سوء استفاده می‌کند. حملات هدفمند به زیرساخت‌های غیرنظامی به‌سان حمله به جمعیت غیرنظامی و نقض حقوق بشر است. مدافعین حقوق بشر و جامعه بین المللی باید به این وضعیت اعتراض کرده و ترکیه را به توقف فوری حملات به زیرساخت‌های غیرنظامی مجبور کنند.
هلال احمر کردستان – قامشلی درباره حملات ترکیه در شمال شرق سوریه گزارش کرده که در ۲۵دسامبر، دولت ترکیه، حملات هوایی شدیدی را که تا پاسی از شب ادامه داشت به شمال شرق سوریه انجام داد. در همان ساعات ابتدایی این هجوم، دستکم ۸ تن جان باختند و ۱۵ تن مجروح شدند. اهداف اصلی این هجوم، زیرساخت های غیرنظامی بودند. در کوبانی یک کلینیک تخصصی پذیرش بیماران و تشخیص دیابتی مورد پشتیبانی یک انجمن آلمانی، بمباران و نابود شد. خوشبختانه، این کلینیک به دلیل تعطیلات کریسمس تعطیل بود و تلفات جانی گزارش نشده است. این مرکز عمدتاً از طریق یک کلینیک سیار به سالمندان شهر و روستاهای کوبانی خدمات رسانی می‌کرد. اکنون فرصتی برای دریافت خدمات مشابه وجود ندارد.
در قامشلو یک مرکز دیالیز کلیه که ماهانه بین ۶۵۰ تا ۷۰۰ بیمار را پذیرش می کرد، بمباران شده است.
چاپخانه اصلی کتابهای دانش آموزان در شمال شرق سوریه (سیماو) نیز بمباران و موجب کشته شدن شش تن از کارگران آن شد. این چاپخانه وظیفه نشر و توزیع کتاب را بر عهده داشت و بیش از هشتصد هزار دانش آموز در بیش از ۴۴۰۰ آموزشگاه در منطقه را پوشش می‌داد.
علاوه بر این، دو کارخانه تولید سیمان، انبار گندم، کارخانه روغن زیتون، آسیاب آرد و تهینی، کارخانه پلاستیک، کارگاه تعمیر خودرو و حتی تالار عروسی (خوشبختانه در آن لحظه مجلس عروسی در آن برپا نبود) بمباران شدند. به دلیل بمباران ایستگاه‌های برق و نفت، برق منطقه‌ی قامشلو قطع شد، ۹ شهر، و ۲۶۸۰ روستا، از جمله نانوایی‌ها، امکانات بهداشتی و درمانی و امکانات عمومی ویران شدند.
با وجود تثبیت نسبی بحران در سوریه؛ وضعیت در شمال کشور کاملاً متفاوت است. ساکنان شمال شرق سوریه به دلیل بمباران‌های مداوم ترکیه و پهپادهای آن علیه غیرنظامیان و زیرساخت‌های ضروری با شرایط سخت زندگی روبرو هستند.
سالهاست که حملات و خسارات همچنان ادامه داشته و از اکتبر۲۰۲۲ تا کنون شدت بیشتری یافته است. بازسازی این ویرانی‌ها و آسیب‌ها به سال‌ها تلاش عظیم و هزینه‌های مالی سنگینی نیاز دارد.
شمال شرق سوریه، هم اکنون علاوه بر کمبودها، از یک بحران شدید غذایی، منابع انرژی مانند گاز و سوخت رنج می‌برد. حملات اخیر به زیرساخت‌ها، تراژدی انسانی در شمال شرق سوریه را شدت بخشیده است. هراس دائمی از حملات جدید با هواپیماهای بدون سرنشین به شدت بر سلامت روان افراد جامعه، به‌ویژه کودکان تأثیر گذارده است.
حملات دائمی پهپادها در ماهءهای گذشته، نشان می دهند هنوز شرایط اضطراری در این منطقه حاکم است و هیچ ثباتی وجود ندارد. برای سالهاست بودجه‌های بشردوستانه به طور مداوم کاهش یافته است و نیازهای بشردوستانه باید با منابع ناچیز داخلی حل شوند.
وضعیت کنونی اردوگاه‌های پناهندگان، سکونت‌گاه‌های غیررسمی، بازداشتگاه‌ها و زندان‌ها در شمال و شرق سوریه
AANES (مدیریت خودمختار شمال و شرق سوریه) در حال حاضر میزبان ده‌ها هزار نفر در کمپ‌ها و سکونت‌گاه‌های غیررسمی در شمال و شرق سوریه است. این کمپ ها میزبان پناهندگان و آوارگان جنگ دولت اسلامی، افرادی که به دنبال تهاجمات ترکیه در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ محبور به فرار شده اند، کسانی که از جنگ در ادلب یا دیگر مناطق جنوب سوریه گریخته اند و اخیرا نیز کسانی که خانه‌های خود را در جریان زلزله از دست داده اند، می باشند. تعداد آواره ها زیاد و اردوگاه ها در شمال سوریه جای بیشتری ندارد. کمبود‌های شدیدی در خدمات اساسی مانند مراقبت‌های ویژه‌ی بهداشتی، درمانی، غذایی، آموزشی و حمایت‌های روانی وجود دارد.
وضعیت کمپ ال هول (Al Hol) به ویژه نگران کننده است. این کمپ هنوز میزبان تقریباً۶۰۰۰۰ (شصت هزار) نفر است که بیشتر آنها خانواده‌های اعضای دولت اسلامی و بسیاری از آنها از کشورهای اروپایی هستند. این کمپ در حال حاضر به‌‌صورت مرکز تهدید در میان ساکنان عمل می‌کند. خانواده‌های داعش، فرزندان خود را پروش می‌دهند تا برای دولت اسلامی به سربازان جدیدی تبدیل شوند. حتا پیش از این، ظرفیت کافی برای پاسخگویی به این وضعیت نگران کننده وجود نداشته است. کمبود کمک‌های بشردوستانه و شرایط بد زندگی رو به افزایش است. وضعیت نابسامان این کمپ همراه با تجاوزهای کنونی ترکیه در اردوگاه باعث افزایش تنش، و شرایط سهل برای نفوذ هسته‌های دولت اسلامی شده است. زندان‌ها و بازداشتگاه‌ها در شمال شرق سوریه میزبان هزاران عضو داعش از جمله اعضای جهانی داعشی هستند. این اردوگاه ها از نظر ساختاری و زیرساختی، شرایط بسیار بدی دارند، ساکنان این زندان‌ها، هنوز خطرناک هستند و ظرفیتی برای فرآیند توانبخشی برای همه‌ی ساکنان وجود ندارد. حتی در زندان‌ها نیز، داعش به فعالیت خود ادامه داده و پیوسته قویتر میشود.
بی ثباتی کل منطقه در نتیجه جنگ داخلی ۱۲ ساله، تغییرآب و هوایی، حملات مداوم ترکیه از سال‌ها قبل و به ویژه در حال حاضر ادامه دارد. حملات سخت و شدید کنونی ترکیه، بهترین شرایط را برای تقویت دوباره‌ی داعش ایجاد کرده است. رادیکالیزاسیون و افزایش خطر، جابجایی جمعیت، کمبود کمک‌های بشردوستانه، شمار پناهندگانی که در جستجوی یک زندگی امن هستند را به شدت افزایش داده است.
بر اساس آمار صلیب سرخ، بیش از ۹۰ درصد مردم سوریه زیر خط فقر زندگی می کنند. بنا به گزارش سازمان ملل ۱۶.۷ میلیون نفر در سوریه به کمک های بشردوستانه نیاز دارند. از این شمار، نزدیک به ۶ میلیون تن در مناطق شمال و شرق سوریه زندگی می‌کنند. با این وجود ترکیه کارخانه‌های آرد و تنورهای نان مردم منطقه را هدف قرار می‌دهد و هزاران خانواده را از نان محروم می‌کند.
ما به‌سان یک سازمان بشردوستانه منطقه‌ای از سال ۲۰۱۲ ، درد و رنج غیرنظامیان را درک کرده و با آنها همدردی می کنیم. بسیاری از کسانی که از سوریه، به ویژه شمال سوریه مهاجرت را برگزیده اند، در درجه اول برای تامین امنیت و آینده‌ی فرزندانشان ناگریز به فرار شده اند.
ترکیه قصد دارد مردم را از این منطقه دور کند و بافت جمعیتی شمال شرق سوریه را- مشابه تلاش‌هایش در دیگر مناطق کردنشین مانند عفرین از زمان اشغال آن در فوریه ۲۰۱۸ – تغییر دهد. با وجود مقررات و محدودیت‌های اخیر در مورد مهاجرت به اتحادیه اروپا، حملات ترکیه به غیرنظامیان و زیرساخت‌ها، خانواده ها را به فرار و نجات فرزندان خود از تجاوز ترکیه، از مسیرهای پر خطر و عبور از دریا ناچار ساخته است. تنها راه کاهش بخشی از رنج غیرنظامیان از طریق روشنگری‌های بین‌المللی است. فشار برای متوقف کردن ترکیه در حمله به غیرنظامیان، مراکز بهداشتی و سایر زیرساخت‌هایی که برای شرایط زندگی مردم شمال و شرق سوریه حیاتی هستند، ضروری است.
