۸ روز پس از اعدام چهار زندانی سیاسی کُرد، پژمان فاتحی، محسن مظلوم، وفا آذربار، محمد فرامرزی، جمهوری اسلامی جنازه‌ها را به خانواده‌ها نداده، مانع از برگزاری هرگونه مراسم عزاداری شده و حتی از تجمع آشنایان خانواده اعدام‌شدگان در منزل خودشان نیز جلوگیری کرده است.
به گزارش گروه تلگرامی اتحاد بازنشستگان، بیان عظیمی، همسر پژمان فتاحی، می‌گوید تمام این روزها تلاش کرده‌ایم که بتوانیم پیکرها را برای خاکسپاری تحویل بگیریم و به سازمان‌‌های حقوق‌بشر نامه نوشتیم. او می‌گوید دزدیدن پیکر عزیزان ما خلاف قانون، شرع و حقوق‌بشر است.
ماریا محمودی، همسر محمد (هژیر) فرامرزی، با تاکید بر اینکه گرفتن پیکر عزیزان ما تلاش هر روزه خانواده‌ها بوده است می‌گوید: «وقتی خانواده همسرم برای تحویل گرفتن پیکر هژیر رفتند، یعنی روزی که اعدام شدند، به آن‌ها گفته بودند نه جنازه را به شما نشان می‌دهیم و نه برای خاکسپاری تحویل می‌دهیم. ۳-۴ ماه دیگر خودمان صدایتان می‌زنیم و قبر آن‌ها را نشان شما می‌دهیم.» به گفته ماریا محمودی، معلوم نیست مزاری که به خانواده‌ها نشان خواهند داد آیا مزار این ۴ اعدامی باشد یا خیر، معلوم نیست کجا آن‌ها را دفن ان خواهند کرد.
افسانه یوسفی، مادر پژمان فتاحی از ملاقات با پسرش پس از ۱۹ ماه حبس در سلول انفرادی می‌گوید: «من امروز گریه نمی‌کنم، چون خوشحالم پژمان دیگر شکنجه نمی‌شود… در ملاقات آخر می‌خواستم به ماموران زندان التماس کنم که پسرم با دستان خود من را محکم گرفت و گفت التماس نکن مادر، روی خودت را خرج نکن. به این‌ها التماس نکن، محکم و سربلند، بشین و زندگی‌ات را بکن. مواظب خواهرم و خودت باش. پشتیبان بیان و صباح پسرم باش. مرتب تکرار می‌کرد مادر گریه نکن.» خانم یوسفی می‌گوید: «من اولین و آخرین مادری نیستم که عزادار شده‌ام و جگرم را پاره پاره کرده‌اند. این راه ادامه دارد.»
