«این جهان ما هم هست»
روز جهانی زن که ریشه در جنبش کارگری دارد، در یکی از اولین مواردی که برجسته شد مربوط به سال ۱۹۰۹ بود، زمانیکه زنان کارگر نساجی در نیویورک راهپیمایی کردند و خواستار ساعات کار کمتر، دستمزد بیشتر و فرصت رای دادن شدند. در ۸ مارس ۱۹۱۷، زنان سوسیالیست و کارگران نساجی در پتروگراد تظاهرات گسترده ای را با مطالبه “نان و صلح” برگزار کردند – شعاری که امروزه هنوز در میان کارگران زن در کشورهای جنگ زده مانند اوکراین و فلسطین طنین انداز است.
روزهای اقدام جهانی فرصتی را برای زنان کارگر در بخش حمل و نقل، و فعالان و رهبران سندیکاهای کارگری فراهم می کند تا احساس قدرت و اتحاد بیشتری کنند و برای پیروزی در صنعتی که زنان را در اولویت قرار می دهد تلاش کنند. امسال هدف کارزار ایجاد جهانی فراگیرتر برای زنان است.
برای ایجاد قدرت اتحادیه های کارگری، ما به تشکل‌هایی نیاز داریم که رهبری، مشارکت و برابری زنان را در ساختارهای انتخابی، استراتژی اتحادیه، برنامه‌های کاری و در مواردی که در دستور کار مبارزات جمعی یا مبارزات انتخاباتی قرار دارند، در اولویت قرار دهند. بیاییم نوعی از رهبری را در تشکلات کارگری حمل و‌نقل مورد تقدیر قرار دهیم که خواسته های زنان کارگر در این بخش را به عنوان یک جمع و کسانی که قدرت را با زنانی که به دنبال نمایندگی مستقیم این مطالبات هستند، تقسیم می کنند و از آنها حمایت می کنند.
در روز جهانی زن، ما زنان کارگر در حمل و نقل را در کانال های رسانه های اجتماعی خود جشن خواهیم گرفت. با این حال، ما می دانیم که هنوز راه زیادی در پیش است:
«این جهان ما هم هست»
منبع: سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
