یکبار دیگر مردم ایران، ایرانیانی که با تحمل زَجر و نابسامانی، حقارتی را که در ۴۵ سال گذشته بمانند زلزله ای و آواری زندگیشان را به نابودی کشانیده بود باز هم به پا خواستند و تقلب و بی آبرویی رژیم را در داخل و خارج از ایران به نمایش گزاردند.
رژیم درمانده، و درمانده تر از اینست که قادر باشد حتا خانواده های طرفداران خود (گروهی از پاسداران، بسیجی ها، امنیتی ها و…) را نیز به پای صندوق های بی اعتبار خود بیاورد که نشان از بی پایه و بی بنیاد بودن تمامیت، کلیت و موجودیت این نظام ورشکسته است (به آمار پیوست از وزارت کشور توسط عدالت علی هم نگاه کنید).
با نتایج این انتخابات باید شکست این نظام را جشن گرفت چرا که امنیتی ترین و سَیاسی ترین فرد نظامش (روحانی) را رد صلاحیت می کند، رییس مجمع تشخیص مصلحت ش (صادق لاریجانی) که بزرگترین اُرگان این حکومت ننگین است دیگر رای نمی آورد و فریب کارترین و خیانتکارترین مُهرهِ دغلبازش (محمد خاتمی) پس از ۴۵ سال فریب مردم قصد و نیت کرده است که به مردم ناراضی بپیوندد! به هیچوجه باور نداشته باشید، او بازهم به دنبال فریب و ترفند دیگری است.
از رژیم چه مانده است؟ واقع بینانه نگاه کنیم اصلاح طلبان و رییسشان که بسیار و همچنان خطرناک تر از بقیه عوامل رژیم هستند هر کدام بیشتر از همیشه بی آبرو شده اند چرا که امروز با مردم آگاه و هوشیار ی روبرو هستند که می گویند «اصلاح طلب اصولگرا دیگه تمومه ماجرا».
اختلاف در سپاه پاسدارانی که قَدر قدرتیٍ خودش را با اسلحه های جنگی به رُخ مردم کشانیده است به اوج خود رسیده است و از بیشترین و بالاترین دلایل آن اینست که بسیاری از فرماندهان و اکثریتی از بدنه سپاه و بسیج بیشتر از همیشه به خود آمده اند که آنها برای کشتار و زندان و ناپدید کردن مردم، ملبس به لباس پاسداری نشده بودند، و امروز بر این خواسته خود – که حمایتٍ خانواده هایشان را هم با فشار و تهدید بسیار به همراه دارند – به رَغم از کار بیکار شدن، زندانی و سَر به نیست شدنشان همچنان ایستاده اند و اعتراض های خود را آشکارا بیان می کنند. شاهد ماجرا آخرین کشتار یکسال و نیم گذشته در جنبش منتهی به انقلاب زن، زندگی آزادی بود که بجز تعداد معدودی بسیاری از فرماندهان سپاه و بدنه آن و بسیج، به اسلحه کشیدن و کشتار مردم تن ندادند و رژیم مجبور شد که از مزدوران حَشد الشعبی و حزب الهی و یمنی و …، استفاده کند که آنها با بی رحمی هر چه تمامتر بیشتر از ۶۰۰ نفر را به قتل رساندند و به چشم و نقاط حساس بدن بسیاری شلیک کردند و بی شماری را با خشونت هرچه تمامتر شکنجه و زندانی کردند.
امروز و پس از ۴۵ سال ویرانگری و غارتگری این حکومت سیاه و ننگین، مردم ایران یکپارچه ایستاده اند و رژیم را بیشتر از همیشه در داخل و خارج از ایران بی آبرو تر کرده اند.
بسیاری از مردم ایران مانند زنان و دختران ما که در کمتر از یکماه پس انقلاب اسلامی و از همان روزهای نخست در روز جهانی زن (۱۷ اسفند ۱۳۵۷) در اعتراض به حجاب اجباری به پا خاستند، در جنبش های اعتراضی بسیاری مانند سالهای ۷۸، ۸۸، ۹۶، ۹۸ و در نهایت پس از قتل ژینا – مهسا امینی و جنبش منتهی به انقلاب زن، زندگی آزادی به اثبات رساندند که با تمام توانٍ خود و بر کفٍ دست گرفتنٍ جانشان در مقابل این حکومت جهنمی و ویرانگر و غارتگر ایستاده اند و با تمام وجود بر آن شده اند که « ایران رو پس بگیرند».
ایرانیان با تحریم کامل انتخابات در داخل و خارج از ایران به جهانیان نشان دادند که جمهوری اسلامی به پایان خود سلام کرده است، چرا که در درماندگی تمام و کمال خود می خواهد با یک لایه از حقیر ترین و بی مایه ترین اقشار اجتماعی که چپاولگران و اوباش جامعه هستند در مقابل مردمی بایستد که پس از ۴۵ سال جانشان به لب آمده است و تصور بر این دارد که خواهد توانست به حکومت ننگین خود ادامه دهد، زَهی خیال باطل.
بَر تلاش ها و مقاومت ها و از جان گذشتگی های مردم ایران در مقابل این رژیم وحشی و سَراپا سیاهی و حقارت آمیز ارج بگذاریم و بیشتر از همیشه با نگاهی احترام برانگیز به حمایت شان برخیزیم.
پیروزی مردم ایران در انتخابات را جشن بگیریم، جشنی که بزرگترین هدف و آرمانش سرنگونی تمامیت، کلیت و موجودیت جمهوری اسلامی است.
ایران فرزندانش را صدا کرده است، پاسخگویش باشیم.
حسین لاجوردی
۸ مارس ۲۰۲۴ – ۱۸ اسفند ۱۴۰۲
