“مسیرِ درازِ تکامل” – جهانگیر صداقت فر

زیرا که بذرِ جهل تا هنوز

در دشتِ اندیشه‌های بشر به ریشه نشسته ‌ست

 و وفورِ شکوفه‌های سیاه 

پرباری باغ را 

                 رندانه

                        اشارتی ‌ست.

[ به گواهی تاریخ

سفاهتِ انسان ز دیر باز

حریصانِ جهان را بشارتی ‌ست ! ]

***

گو کُندپوی جبرِ تکامل شتاب کند –

ما جان به در بردگان از شگردِ مکّاران

تا آستانِ ابد منتظر ایستاده ایم –

تا جهشی مگر 

                 در ابتذالِ مغزِ خلایق

چاره جو شود

                آغازین خطای خلقت را .

                         **********

تیبوران- ۲۲ آگست ۲۰۱۴ 

چاپ کن