قدرت مدیران سیستم کنونی ، نه برمبنای اصول علم مدیریت – هم اندیشی، پاداش ، قانونمندی، تخصص یا نفوذ شخصیت – بلکه فقط برپایه ی تنبیه و زور وسرکوب پی ریزی شده است، و ساختار این سیستم برپایه ی دستور قاطعانه ازبالا به پایین، تحکم و دیکته ، تحمیق مجریان ، بدون کوچکترین توجه و اهمیتی به نتیجه و بازخورد اجرای برنامه ها انجام می شود
هموطنان ارجمند، پدرها، مادرها، اندیشمندان و دلسوزان آموزش و پرورش
همانطور که شما خود در طول چهار دهه ی گذشته باحاکمیت سیستم آموزش و پرورش آشنایی دارید، برخلاف همه ی سیستمهای نوین مدیریتی وسازمانهای اجتماعی که ماهیت روابط اجتماعی ، تعیین کننده ی نوع کنش و واکنش و ارتباط متقابل آنان با همدیگر است.
همانطور که علم مدیریت می گوید: “سازمانهای رسمی اندیشه ها وابزارهایی هستند ،که برای برطرف کردن نیازهای اساسی جامعه بوجود می آیند، و برای جلب همراهی و هماهنگی و مشارکت عوامل اجرایی از یک طرف و مدیران و برنامه ریزان آن سازمان از سویی دیگر، بایستی روابط اقناعی و دوطرفه برقرارباشد، تا آن سازمان در اجرای برنامه ها ورسیدن به اهداف خود پیروزشود.”
شوربختانه قدرت مدیران سیستم کنونی ، نه برمبنای اصول علم مدیریت – هم اندیشی، پاداش ، قانونمندی، تخصص یا نفوذ شخصیت – بلکه فقط برپایه ی تنبیه و زور وسرکوب پی ریزی شده است، و ساختار این سیستم برپایه ی دستور قاطعانه ازبالا به پایین، تحکم و دیکته ، تحمیق مجریان ، بدون کوچکترین توجه و اهمیتی به نتیجه و بازخورد اجرای برنامه ها انجام می شود.
این شیوه های مدیریتی فرسوده ازهرگونه نگاه علمی برای برنامه ریزی ، تصمیم گیری، سازماندهی ، نظارت و کنترل بی بهره است. مدیریت و رهبری بر مبنای هیچکدام از روابط انسانی و علمی (انسان مدار و وظیفه مدار) تنظیم نگردیده بلکه فقط برپایه ی زور و کنترلهای غیرعلمی و غیر انسانی پایه ریزی شده اند.
همانطور که در روند کار و در گام های اجرایی نیز می توان کمبودهای اینگونه برنامه ریزی ها ی غیرعلمی(حتی غیر دینی) و صرفا احساسی و سلیقه ای را دید .
این گونه مدیریت ورهبری سازمانی ، بویژه در آموزش و پرورش که دهه هاست حکمران یک ملت است، ریشه در دردی عمیق و اندیشه ای منحرف دارد، که هرگزبا توجیهات غیر معقول، برطرف کردن ایرادات جزئی و پوزش خواستن افراد ی در سطح وزیران ناکارآمد اصلاح شدنی نیست.
از برداشتن نماد دختران روی جلد کتابهای درسی گرفته، تا وارونه جلوه دادن تاریخ کشور و تاریخ سازیهای دروغین، تا حذف دستاورهای جامعه شناختی، روانشناختی، فلسفی و سایر تجربیات علمی نوع بشر، و پولی سازی تعلیم و تربیت ، ریشه در باوری کهنه دارد ، که قرنهاست می رود تا پس از انهدام عقلانیت ، انحطاط اخلاق و عواطف انسانی، مانند موریانه روح انسان ایرانی را از انسانیت تهی نموده، و انسان را به “برده ای سخت کوش ” یا “حیوانی کاربلد” دگرگون سازد.
ازاین رو شایسته است، برای رهایی از این سقوط قرن، که هیچ انسان و شهروندی را ازخطر نابودی آن پناهی نیست، چاره ای دیگراندیشید، و دست در دست هم، برای کاهش هزینه ها راهی بزرگ جستجو نمود.
در این راستا شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران، همگام با سایر اقشار و اصناف جامعه، نسبت به برداشتن نماد دختران از جلد کتابهای درسی، وارونه نمودن تاریخ ، ناکام گذاشتن جوانان از علوم بشری مانند جامعه شناسی، روانشناسی، فلسفه و…. ابراز ناخشنودی نموده و آمادگی خود را برای هرگونه مشارکت و هم اندیشی وهمراهی اعلام می نماید.
با سپاس شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
۳۰ شهریور ۱۳۹۹
