جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳

جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳

جمعی از هواداران سازمان فداییان خلق ایران – اکثریت (داخل کشور): گرامی باد پنجاه سال مبارزۀ فدائیان خلق در راه سوسیالیزم

در دفاع از سوسیالیسم (۷٠)

رفقا و یاران فدائی؛

در پنجاهمین سالگرد حماسۀ سیاهکل یاد تمامی جانباختگان فدایی خلق را گرامی می‌داریم و بهترین شادباش‌هایمان را نثار شما یاران مبارز و وفادار به آرمان های بنیانگذاران جنبش فدائی می‌کنیم. به احترام همه خانواده‌های جانباختگان فدایی که در پنجاه سال گذشته عزیزانشان را از دست داده و زجر کشیده اند و همه آنهایی که در دفاع از سوسیالیسم و تحقق آزادی و عدالت اجتماعی زندان و شکنجه دو رژیم استبدادی شاه و ولی فقیه را به جان خریده‌اند به پا می‌خیزیم و سر تعظیم فرود می‌آوریم. بار دیگر پیمان می‌بندیم تا نگذاریم پرچمی که سروقامتان فدایی در جنگل‌های پر برف و یخ‌زده سیاهکل برافراشتند و با گرمی جانشان سرمای مرگبار استبداد سلطنتی را شکستند، بر زمین بماند. این راه را با کنار زدن نکبت رژیم استبداد دینی و تا برقراری جامعه‌ای آزاد، عاری از ستم و برپایی عدالت اجتماعی و استقرار سوسیالیزم ادامه خواهیم داد.

     فدائیان خلق از همان ابتدا سوسیالیسم علمی و مارکسیسم – لنینیسم را راهنمای عمل خویش و نظام سوسیالیستی را برای تحقق آرزوهای انسانی‌شان در دستور کار خود قرار دادند؛ سوسیالیسم به‌عنوان نظامی اجتماعی و قابل دسترس برای بشریت، نه نظامی ارزشی برای فرداهایی دور.

     جنبش فدایی با پویایی و خلاقیت در استفاده از موقعیت‌ها و اشکال نوین مبارزاتی گره خورده است. این جنبش در پنجاه سال گذشته نشان داد که ظرفیت اتخاذ تاکتیکهایی متناسب با شرایط جدید را دارد و مبارزه مسلحانه و شکل چریکی آن تنها یکی از اشکال مبارزه هست. اگر در آن سالها با توجه به استبداد پهلوی و رخوت مبارزات سیاسی حاکم بین نیروهای سیاسی موجود، همچنین شرایط ذهنی و نظری حاکم بر مبارزات آزادیخواهانه و عدالت‌طلبانه جهانی شکل مسلحانه مبارزه به عنوان شیوه‌‌ای مناسب در دستور کار مبارزین قرار می‌گرفت، فرایندهای بعدی نشان داد که جنبش فدائی ظرفیت اتخاذ شیوه‌‌های متناسب و نوین را نیز در شرایط جدید دارد. اما آنچه که ثابت ماند پایداری شالوده فرهنگ فدایی در بین مبارزین وفادار به آرمان‌های  بنیانگذاران جنبش فدائی بود. شالوده‌ای که شاخصه‌هایی همچون: مستقل بودن، صداقت، جسارت، شجاعت، ایمان به مبارزه، ایستادگی بر سر آرمانها، باورمندی به مبارزه طبقاتی و مخالفت با هر گونه سازش طبقاتی، مبارزۀ خستگی‌ناپذیر و توأمان علیه نظام سرمایه‌داری و امپریالیسم جهانی اساس آن را تشکیل می‌دهد.

     جنبش فدایی به لحاظ عمق تاثیرگذاری خود در مبارزات ضد سلطنتی و سرنگونی رژیم ستم‌شاهی و پایبندی صادقانه خود به منافع کارگران و زحمتکشان کشور و تداوم مبارزات خود بر علیه هر گونه ستم و بی‌عدالتی بر کارگران و زحمتکشان و اقشار فرودست جامعه، به بخش جدایی‌ناپذیر تاریخ سیاسی کشور تبدیل شده است. حماسه سیاهکل به مبدا تاریخ مبارزات مسلحانه مردم ایران برای آزادی از زیر یوغ نظام سرمایه‌داری و استبداد حاکم فرا روییده و  هیچ عرصه‌ای از حیات اجتماعی و فرهنگی مردم را نمی‌توان یافت که از تاثیر این جنبش به دور مانده باشد. فرهنگ فدایی به سرمایه سیاسی و حیثیتی فدائیان خلق تبدیل شده است. این فرهنگ امروز هم بعنوان یک عامل تعیین کننده در شکل‌گیری و تداوم مبارزات کارگران و زحمتکشان کشور بر علیه استبداد و استثمار عمل می‌کند. علیرغم تمام ضرباتی که این جنبش از دشمنان آزادی و عدالت در طول بیش از چهار دهه گذشته خورده است و علیرغم پراکندگی تاسف‌بار صفوف آن در شرایط فعلی، باز هم فدائیان خلق در بطن زندگی و مبارزات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی مردم حضور دارند و  دوست و دشمن نیز معترف این حضور و تأثیرگذاری هستند. بی‌جا نیست که امروز کاسه لیسان سرمایه و طیف‌های مختلف نظام اسلامی حاکم در هر فرصتی بر فدائیان خلق می‌تازند و به هر ترفندی متوسل می‌شوند تا با تخریب جایگاه آنان در مبارزات مردم ایران، جنبش فدایی را از حافظه جمعی و سیاسی مردم ایران پاک کنند.

رفقا و یاران فدائی؛

امروز میهن استبداد زده ما برای برون رفت از وضعیت نکبت‌بار کنونی که نتیجه تداوم حاکمیت دینی و نظام قرون وسطایی ولایت‌فقیهی است، بیش از هر زمانی به فرهنگ مبارزاتی فدائیان خلق در مبارزات جاری کارگران، زحمتکشان شهری و روستایی و جنبش‌های توده‌ای و دمکراتیک مردم نیاز دارد. فداییان خلق باید با رد «تئوری بقاء» به هر قیمتی، بتوانند در هر عرصه‌ای از مبارزات سیاسی و اجتماعی مردم حضور فعالانه، پیگیر و سازمانی داشته و در فرایند جنبش‌های اجتماعی کشورمان تأثیرگذار باشند. در این راستا بی‌شک عامل تعیین کننده؛ اراده ملی مردم ستم‌دیده و دربند دیکتاتوری حاکم، خواهد بود. باید به این اراده باور داشت و به دور از بازی‌های جناحی حاکمیت کلیت نظام را نشانه گرفت. جریانی که با دلبستگی و امید به عامل خارجی چشم انتظار سوغات آزادی سربازان آمریکایی است و از آن طریق برای تغییر رژیم حاکم بر ایران روزشماری می‌کند، همچنین جریانی که با هدف ظرفیت‌سازی سیاسی برای این نظام در بده و بستان‌های آن با امپریالیسم آمریکا از طریق بازی در میدان اصلاح طلبان حکومتی و مشارکت در نمایش انتخاباتی رژیم، مردم و نیروهای سیاسی را از «برهم خوردن مذاکرات برجام، ادامه تحریم‌ها و فلاکت اقتصادی بیشتر و حکومتی اقتدارگراتر» می‌ترسانند، فرسنگها از فرهنگ فدایی دور هستند و عملا بعنوان عوامل بازدارنده در شکل‌گیری و تعمیق جنبش اعتراضی مردم به ستوه آمده از استبداد حاکم بر ایران عمل می‌کنند. غافل از آنکه مردم ایران هم ماهیت ضدمردمی آمریکا و دیگر کشورهای امپیرالیستی را در طول دهه‌های اخیر تجربه کرده‌اند، هم به ماهیت ارتجاعی کلیت نظام بعنوان مانع هر گونه تغییر در زندگی خود پی برده‌اند.

رفقا و یاران فدائی؛

نیم قرن بر ما گذشت؛ نیم قرنی با فراز و فرودهای فراوان؛ با شادی‌ها و رنج‌های بی‌شمار. در لحظه لحظه این پنجاه سال در کنار مردم و همراه زحمتکشان ماندیم و در مبارزه‌ای که علیه استبداد و بی عدالتی اجتماعی در جای جای میهنمان جاری بود در صف اول مبارزه حضور داشتیم. جنبش فدایی که روزگاری نه چندان دور بزرگترین جریان چپ خاورمیانه بشمار می‌آمد و در هر کوی و برزن و در هر شهر و روستایی نام و آوازه رزمندگان آن طنین‌افکن بود، امروز با مشکل تشتت و پراکندگی صفوف خود روبروست و انرژی قابل توجهی از گردان‌های این جنبش بر بستر تفاوت آراء، اشتباهات سیاسی قابل نقد، ابهامات و سوءتفاهمات تاریخی، خودمحوری و روحیات وحدت گریزی برای مقابله با همدیگر در خانواده‌ای به وسعت جنبش فدایی صرف می‌گردد. حتی راه همکاری، همراهی و همگرایی‌های سیاسی مقطعی به راهی پر پیچ و خم تبدیل شده است. پنجاهمین سالگرد تولد جنبش فدایی فرصتی بود که می‌توانست همراهی و همکاری طیف‌های فدایی را حداقل در برگزاری مراسم بزرگداشت حماسه سیاهکل عملی سازد. انتظار می‌رفت حداقل در بین طیف‌های فدایی با دیدگاه‌های نزدیک به هم برنامه‌های گرامیداشت این روز خجسته بطور مشترک برگزار شود. متاسفانه چنین نشد و تعدد برنامه‌های بزرگداشت در بین طیف‌های مختلف جنبش فدایی نشان داد که غلبه بر آسیب تشتت و پراکندگی در درون خانواده فدائیان و در درون جنبش چپ کشور، در دستور کار جدی تمام آنهایی قرار دارد که دل در گرو تحقق آزادی و عدالت اجتماعی و برپایی سوسیالیسم بعنوان نظامی اجتماعی و قابل دسترس برای بشریت دارند.

رفقا و یاران فدائی؛

ما به عنوان جمعی از فدائیان خلق ایران در داخل کشور با گرامیداشت خجسته روز ۱۹ بهمن سالروز تولد جنبش فدایی و تبریک آن به تمام فدائیان خلق، باور داریم جنبش فدایی از آنچنان ظرفیتی برخوردار است که می‌تواند بر تشتت و پراکندگی صفوف خود فائق آید و  اعلام می‌کنیم ما نیز از هر اقدامی که در این راستا صورت گیرد حمایت، همراهی و همکاری خواهیم کرد و در مبارزه مشترک علیه نظام سلطه و سرمایه و رژیم ضدمردمی حاکم بر ایران دست تمامی رفقای فدایی و چپ و آزادیخواه را به گرمی خواهیم فشرد.

جمعی از هواداران سازمان فداییان خلق ایران – اکثریت  (داخل کشور)

۱۹ بهمن ۱٣۹۹

https://akhbar-rooz.com/?p=103293 لينک کوتاه

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

1 دیدگاه
تازه‌ترین
قدیمی‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
آرمان شیرازی
آرمان شیرازی
3 سال قبل

دوستان گرامی, شما گفته اید که “(ما) باور داریم جنبش فدایی از آنچنان ظرفیتی برخوردار است که می‌تواند بر تشتت و پراکندگی صفوف خود فائق آید و اعلام می‌کنیم ما نیز از هر اقدامی که در این راستا صورت گیرد حمایت، همراهی و همکاری خواهیم کرد”
شما میدانید که حزب چپ (فداییان خلق) با میانداری سازمان اکثریت از وحدت این سازمان با نیمی از اتحاد فداییان و گروهی از مبارزین منفرد چپ پدید آمد. پدیداری این حزب لزوما به معنای نفی موجودیت مستقل بخشهای تشکیل دهنده ی آن است. شوربختانه, بدلایل نا مشخص, سازمان اکثریت تا کنون موجودیت مستقل خود را بگونه ی غیر اصولی حفظ کرده و از این رهگذر نقش فعالی در پراکنش جنبش فدایی بازی کرده است. 
نامی که شما بر خود نهاده اید {جمعی از هواداران سازمان فداییان خلق ایران – اکثریت (داخل کشور)} نیز تاییدی بر نقش مخرب سازمان اکثریت در پراکنش جنبش فدایی است. آیا درست نیست که در راستای گفته بالا نام خود را به {جمعی از هواداران حزب چپ (فداییان خلق) – درون کشور} تغییر دهید؟

خبر اول سايت

آخرين مطالب سايت

مطالب پربيننده روز


1
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x