« تنفر شما را پایین می کشاند، ما از شما متنفریم!»
این فریاد زن ایرانی خطاب به رهبران ایران و روسیه است که در حمایت از مردم اکراین در روز شنبه ۲۶ فوریه درمقابل سفارت اکراین در تهران تجمع کرده بودند.
جنگ پدیده ای آشنا و ملموس برای انسان هایی ست که در خاورمیانه چشم به جهان می گشایند. اکنون جنگ ره به میانه اروپا یافته و نشان داده که سرنوشت انسان در جهان امروز بیش از آن به یکدیگر پیوند خورده که بتوانیم چشمان خود را به وقوع این پدیده انسان کش در گوشه ای دیگر از این کره خاکی ببندیم. تسلیحات آزمایش شده در افغانستان، عراق، سوریه، …. این بار راهی اکراین شده اند. آیا جنگ های بزرگتری تدارک دیده می شود؟
در چهل و سه سال پیش، مردمی که علیه دیکتاتوری شاه در ایران به پا خواسته بودند، با هیولای در آمده از اعماق تاریخ مواجه شدند، که با پشتیبانی غرب به سرعت در پی استقرار حکومتی اسلامی در ایران برآمد. با شروع جنگ هشت ساله ایران و عراق ادامه هرگونه مبارزه با این بختک ناممکن گردید.
آپارتاید جنسی از اولین روز حکومت اسلامی در ایران قدم به قدم پیش رفت. چهل و سه سال است که زنان در ایران با رژیمی ارتجاعی به نام جمهوری اسلامی در مبارزه اند. دستاورد های مبارزات این زنان اما وسیله ای شده است که قدرت های غربی چهره کریه استبداد دینی را بزک کنند و حکومت اسلامی در ایران را به نام حکومتی قابل اعتماد برای افکار عمومی کشورهای غربی در دنیای سیاست به نمایش بگذارند. گزارشگران غربی از شمار بالای زنان در دانشگاه ها می گویند. فیلم ها خیابان های شهرهای بزرگ و زنان خوش پوشی را نشان می دهد که کم از زنان شهرهای اروپایی ندارند. چرا شاهد هیچ نگاهی به قوانین این کشور در مدیای غربی نیستیم؟ چرا از زنانی که به جرم دفاع از حقوق اولیه خود در زندانهای ایران بسر می برند گزارشی پخش نمی شود؟
در ایران امروز بنا به قوانین مرد اجازه دارد چهار همسر همزمان در اختیار داشته باشد و بی نهایت صیغه. این قانون بشدت از سوی مدیای دولتی توجیه و تبلیغ می شود. سن ازدواج دختران زیر ۱۳ ساله در ایران امروز با اجازه پدر و تشخیص خود کودک و دادگاه قانونی ست. و این در حالی ست که بنا به آمار منتشره از سوی مدیای رژیم در سه ماه اول سال گذشته ازدواج ۹۷۵۳ دختر بچه بین ۱۰ تا ۱۴ ساله ثبت قانونی شده اند. حق کار، حق مسافرت، حق طلاق، حق حضانت کودکان کماکان در دست مرد است و البته تمکین کماکان وظیفه زن. اگر مردی زن خود را به خاطر ارتباط با مرد غریبه ای سر ببرد، از قصاص معاف است. پدر و جد پدری هم در مقابل کشتن فرزندان خود قصاص نمی شوند. قصاص همان قانون ۱۴۰۰ سال پیش خون در مقابل خون است و البته بنا به آن قوانین خون زن نصف خون مرد قیمت دارد. یعنی اگر زنی کشته شود و اولیای او خواهان قصاص شوند باید نصف قیمت خون مرد قاتل را بپردازند. نتیجه وجود چنین قوانینی در حیات چهل و سه ساله این رژیم گسترش روزافزون زن کشی در ایران امروز است. بنا به گزارش ایسنا، خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی، سالانه بین ۳۷۵ الی ۴۵۰ زن در ایران زیر نام ناموس پرستی به قتل می رسند. البته این آمار، زن کشی را که اغلب به نام خودکشی ثبت می شود در بر نمی گیرد. اسیدپاشی و ناقص سازی جنسی زنان در برخی مناطق ایران نیز در این آمار به حساب نمی آید. دیدن آین آمارها گرچه دلخراش است، اما نشان از افزایش تعداد زنان و دخترانی دارد که به عقاید و قوانین ارتجاعی حاکم تن نمی دهند و در تلاش و مبارزه برای گرفتن حقوق اولیه خود جان می بازند. با روی کار آمدن رئیس جمهور جدید که در راستای قطعی کردن بازگشت جامعه به دوران پیغمبر اسلام است، اجرای قوانین ضد زن بعد تازه ای به خود گرفته است. با طرح افزایش جمعیت، که از نویسندگان طرح رژیم رایش سوم نسخه برداری شده است، توزیع قرص های جلوگیری از بارداری ممنوع اعلام شده و از ورود آن به کشور جلوگیری می شود. از رادیو و تلویزیون دولتی تبلیغ می شود، که زن های باردار در خانه وضع حمل کنند و تنها در صورت بروز مشکلات به بیمارستان ها مراجعه کنند. اکنون با آوردن طرح تولید شبکه داخلی ارتباطی و بستن اینتزنت در مجلس تلاش می شود تا همچون چین و کره شمالی راه های ارتباط با دنیای خارج بسته شود.
این رژیمی که با شعار استقلال و آزادی حکومت را در این کشور ثروتمند به دست گرفت، اکنون زیر بار قراردادهای ۲۵ ساله با چین و بیست ساله با روسیه عملا ایران را به مستعمره این دو کشور تبدیل کرده است. بنا به اعتراف خود حاکمیت ۳۳% مردم ایران زیر خط فقرمطلق زندگی می کنند.
طنز تاریخ در آنست که پس از ۴۳ سال مماشات با حاکمان اسلامی در ایران و وجود چنین نتیجه فاجعه باری اینک دولت های غربی به سرپرستی آمریکا در سال ۲۰۲۰ با طالبان در افغانستان به توافق رسیده اند! در این مذاکرات هیچ تشکل افغانی، هیچ زن و یا مردی به نمایندگی از مردم افغانستان حضور نداشت. این است آن دموکراسی که اروپا خود را با آن تعریف می کند؟ طالبان برای مذاکره به اسلو دعوت شده است. آیا این بار مذاکره برای لیبرالیزه کردن طالبان آغاز خواهد شد؟ چند دهه باید مردم افغانستان و بیش از همه زنان افغانستان هزینه این مذاکرات را با جان خود بپردازند؟
زنان افغانستان اما خود طالبان را تجربه کرده اند. آنها می دانند که تثبیت حکومت طالبان آینده ای زندگی سوز در پی خواهد داشت. زنان افغانستان صدای رسای خود را در مقابل هرگونه مصالحه کشورهای غربی با طالبان بلند کرده اند. تظاهرات زنان در افغانستان با شعار «کار، نان، آزادی» بیانگر توان زنان افغانستان در بسیج نیرو برای مقابله با جنگ و ساختن زندگی ست. ما به خواهران خود در افغانستان، زنان مبارز افغانستان در خارج از این کشور، درود می فرستیم و همبستگی کامل خود را با مبارزات حق طلبانه آنان اعلام می کنیم.
۸ مارس اعلام پیوندی جهانی ست. اعلام مبارزه ای مشترک برای استقرار صلح و برایری، برای شکوفا کردن زندگی.
گرامی باد ۸ مارس!
انجمن زنان ایرانی-آلمانی کلن
۸ مارس ۲۰۲۲ \ ۱۷ اسفند ۱۴۰۰
مسائلی در این بیانیه مطرح شده است که متاسفانه نشان می دهد که تهیه کنندگان بیانیه ،روندهای سیاسی جاری را با دقت و تامل دنبال نمی کنند.
یعنی جای تاسف دارد که بدون اطلاع کافی و شناخت میدانی ، شعار های افرادی را جلوی سفارت روسیه تجمع کرده بودند را فریاد زن ایرانی می دانند.
متاسفانه بیانیه نشان می دهد که تهیه کنندگان بیانیه به طور کلی شناخت عینی از شرایط سیاسی در ایران ندارند.
می دانید چه افرادی و به چه دلیلی در آنجا جمع شده بودند؟
نوشته اند که به دلیل قرار داد با روسیه و چین ، ایران به مستعمره این دو کشور تبدیل شده است.
آیا تهیه کنندگان بیانیه واقعا برای یک بار هم که شده محتوای توافقنامه و قرار دادها را خوانده اند؟
بر کدام بخش ها و به چه چیزی به طور مشخص نقد دارند؟
آیا برای خودشان روشن است که در مورد کدام مواد نقد دارند؟
یا اینکه مسئله اصلی ، چین ستیزی و روسیه ستیزی است؟