به گزارش رسانه های داخلی بخش‌هایی از ساختمان بزرگ «متروپل» در خیابان امیری آبادان صبح روز دوشنبه پیش فرو ریخت.
طبق گفته اهالی، شدت این حادثه به قدری بود که ساختمان‌های اطراف به شدت لرزیدند.
پنج آمبولانس و یک اتوبوس آمبولانس درحال امداد‌رسانی به حادثه دیدگان هستند و آتش نشانان در محل حضور دارند و هنوز ابعاد کاملی از حادثه و علت آن در دست نیست.
دادستان ویژه آبادان گفته است که در پی ریزش بخشی از برج نیمه کاره متروپل واقع در خیابان امیرکبیر آبادان که صبح امروز به صورت ناگهانی رخ داد پیمانکار و مالک ساختمان بازداشت شدند.
احتمال گرفتار شدن ۱۵۰ نفر در زیر آوار
بنابر آخرین گزارش‌ها، “هفت نفر” کشته و “۲۹ نفر” زخمی شده‌اند و “۱۶ مصدوم” از زیر آوار نجات یافته‌اند.
وحید شعبانی مدیرعامل هلال‌احمر خوزستان می‌گوید هنوز “حداقل ۸۰ نفر زیر آوار گرفتار هستند.”
در حالیکه شهر را طوفان ریزگرد فرا گرفته، نیروهای امنیتی محل را محاصره و همه راه‌ها را به آن بسته‌اند.
بر اساس ویدئوهایی که در رسانه ها منتشر شده است شهردار آبادان پس از حضور در محل حادثه با هجوم مردم مواجه شده و از سوی مردم حاضر در محل کتک خورده و مورد ضرب و شتم قرار گرفته است.
همچنین مردم آبادان خود را به محل حادثه رسانده و دست به تظاهرات زده اند. در ویدئوهای منتشره شعار «عزا عزاست امروز، روز عزاست امروز، آبادان بیچاره صاحب عزاست امروز» شنیده می شود.
تصاویری هم از صف های طولانی مردم آبادان برای اهدای خون به مصدومان حادثه فروریختن ساختمان منتشر شده است.
گفته میشود از بیش از یک سال پیش ده‌ها بار توسط متخصصین این حوزه، با سند و مدرک، هشدار داده شد که ساختمان متروپل آبادان ریزش خواهد کرد. اما هلدینگ ساختمان‌سازی عبدالباقی با رشوه به شهرداری و باقی مسئولین این پروژه را ادامه دادند و حالا امروز باید مردم را از زیر آوار این ساختمان بیرون بکشند.
ساختمان متروپل دوقلو بوده است که یکی از این دو ساختمان فرو ریخته اما ساختمان دیگر هم امنیت ندارد و هر لحظه ممکن است ریزش کند و به همین دلیل جان امدادرسان‌ها هم در خطر است و نمی‌توانند مردمی که زیر آوارند را نجات دهند.
انبوه حوادث آنجنان سرعت گرقته اند که ذهن پیر من یارای یادآوری همه آنها راندارد.حوادثی که ابعاد فاجعه بارشان آواری است بر سر همه زحمتکشان میهنم.
این بار فاجعه برسر مردم آبادان فرود آمد و ریزش یک برج مردم این دیار رنج کشیده را به عزای عزیزانشان نشاند.
کجایند رادمردانی که فریاد برآورند:
باکشورم چه رقته است
که از خاک میهن گلگون
از کوچه های دهکده
از کوچه های شهر
ازکوچه های آتش
ازکوچه های خون
باقلب سربداران
باقامت سیام
.
.
.
چشم صبور مردان
دیری است
درپرده های اشک نشسته است
دیری است
قلب عشق درگوشه های بند
شکسته است
که از پاره های زخم
گلوبسته است