لندن: گزارشی از تظاهرات در حمایت از خیزش توده ها در ایران
بعد از ظهر روز شنبه ۵ نوامبر ۲۰۲۲ یکی از بزرگترین تظاهرات های نیروهای چپ ایرانی در لندن در حمایت از جنبش انقلابی مردم به پا خاسته ایران در میدان” ترافلگار اسکوئر” این شهر برگزار شد. در این تظاهرات که با فراخوان نیروهای مختلف صورت گرفت، تظاهر کنندگان با حمل پرچم های سرخ محل تظاهرات را را پوشانده و بنرهای بزرگی با شعارهای مختلف در حمایت از خیزش توده های به پا خاسته در دست داشتند. برخی از شعارهای نوشته شده بر روی این بنرها به شرح زیر بودند “نابود باد رژیم جمهوری اسلامی”، “برقرار باد حکومت شورایی”، “مرگ بر ستمگر، چه شاه باشه چه رهبر” و … همچنین تصاویر زیادی از برخی از جانباختگان جنبش اخیر و جنبشهای سال های ۹۶ و ۹۸ نیز توسط نیروهای مختلف در میدان نصب شده بودند. در طول این گردهمایی سخنرانی های مختلفی به زبانهای فارسی و انگلیسی صورت گرفت و از جمله برخی از رهبران اتحادیه های کارگری بریتانیایی (حمل و نقل و یونیسون) در لندن با شرکت در این تظاهرات و ایراد سخنرانی از خواستها و مطالبات جنبش جاری و بویژه خواستهای طبقه کارگر ایران تحت حاکمیت رژیم ضد خلقی جمهوری اسلامی پشتیبانی کردند. همچنین رفیق محمد هُشی سخنانی به زبان انگلیسی در مورد ضرورت حمایت از جنبش انقلابی جاری و کسب پشتیبانی از مردم آگاه و افکار عمومی در انگلستان ایراد کرد.
در طول این تظاهرات شعارهای زیادی به زبانهای فارسی و انگلیسی سر داده شد که برخی از آنها به شرح زیر بودند “جمهوری اسلامی نابود باید گردد”،” زندانی سیاسی به همت توده ها آزاد باید گردد”، ” مرگ بر حکومت ضد زن”، “به سرکوب و قربانی کردن زنان در ایران باید پایان داده شود”، “جمهوری اسلامی مرگت فرا رسیده” ،” زنده باد آزادی، زنده باد برابری”، “مرگ بر ستمگر، چه شاه باشه چه رهبر” و … بودند.
در جریان این تظاهرات، برخی از سلطنت طلبان که در گوشه دیگری از میدان تظاهرات خود را بر پا ساخته بودند، در ابتدا تلاش نمودند با پرچم های خود با تظاهرات چپها ادغام شوند شوند که چون به آنها این اجازه داده نشد بعدا در چارچوب سیاست تعرضی و سرکوبگرانه خود علیه سایر نیروهای مخالف و بویژه کمونیستها با رجوع به مسئولین انتظامات، خواستار برچیدن بنرهای حاوی شعار “مرگ بر ستمگر، چه شاه باشه چه رهبر” شده و به تهدید تظاهر کنندگان چپ پرداختند، که این حرکت با برخورد قاطع و مناسب تظاهر کنندگان پاسخ داده شد و آنها اجبارا به قسمت خودشان برگشتند.
در طول این آکسیون برخی برنامه های هنری نیز اجرا شد.
نیروهای مختلف چپ برای این تظاهرات فراخوانها مختلفی داده بودند. فعالین چریکهای فدایی خلق ایران، سازمان دمکراتیک ضد امپریالیستی ایرانیان در انگلستان و فعالین کمیته زنان ۸ مارس در انگلستان از زمره فراخوان دهندگان این حرکت بودند.
این تظاهرات موفقیت آمیز و بزرگ به رغم هوای شدیدا بارانی با استقبال زیادی روبرو شد و از ساعت ۲ تا ۴ و ۳۰ دقیقه بعد از ظهر به طول انجامید.
استکهلم: گزارشی از تظاهرات ۵ نوامبر
روز شنبه ۵ نوامبر تظاهراتی از ساعت ۳ بعد از ظهر در حمایت از خیزش خستگی ناپذیر مردم در ایران در محل “سرگل توریت” شهر استکهلم برگزارشد. بیش از ۴۰۰ نفز از کمونیستها و فعالین چپ در این حرکت شرکت نموده و به این طریق همبستگی خود را با مبارزین این خیزش بزرگ انقلابی به نمایش گذاشتند.
همچون بیشتر تظاهرات های پشتیبانی از مبارزت مردم در ایران در چند هفته گذشته سلطنت طلبان تلاش کردند با پرجم های خود صفوف تظاهرکنندگان را به هم زده و حرکت را به نام خود جلوه دهند که با انتظامات سازمان یافته تظاهرات مواجه شده و قادر به پیشبرد اهداف ضد مردمی خود نشدند. در ضمن پلیس هم برای جلوگیری از درگیری، دیواری حدودا ۱۴ نفره بین آنها و بقیه ایجاد کرد. سلطنت طلبان برای اخلال در آکسیون چپ ها مبادرت به شعار دادن کردند که جمعیت تظاهر کننده با فریاد ” مرگ بر ستمگر، چه شاه باشه چه رهبر” پاسخ آها را می دادند. برخی از شعار هایی که در این تظاهرات سر داده شد عبارت بودند از : “زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم” ، “زندانی سیاسی آزاد باید گردد” ، “جمهوری اسلامی این رژیم تروریست،نابود باید گردد” .
همچنین از بلندگو شعار می دادند : کی رژیم باید سرنگون شود؟ که جمعیت فریاد می زدند “همین حالا” یا گفته می شد: “چه کسانی رژیم را در هم خواهند شکست؟” که باز جمعیت پاسخ می داد” مبارزین در ایران”. این شعار ها به زبان های فارسی و سوئدی سر داده شد. در طول این تظاهرات سرودهای انقلابی همچون ” آفتاب کاران جنگل”و” سرود زندانی ای اوج فریاد” پخش شد که با همخوانی جمعی همراه بود.
در جریان این تظاهرات سخنرانی هائی هم ایراد شد که با استقبال جمعیت مواجه شد. برخی از سخنرانها تاکید داشتند که: ما باید صدای زندانیان سیاسی باشیم و چهره ظالمانه و سرکوبگر رژیم در رابطه با شکنجه و کشتن زندانیان را هر چه بیشتر افشاء کنیم. همچنین یک رفیق افغان در باره مبارزات زنان ایران و افغانستان سخن گفت و تاکید کرد که تحت حکومت های طالبان و جمهوری اسلامی ما ستمدیدگان چیزی برای از دست دادن نداریم. وی اضافه کرد اکنون زمان مبارزه سخت برای سرنگونی حکومت های زن ستیز دینی است. زنان ایران و افغانستان خطر کشته شدن را با شعار” بترسید بترسید ما همه باهم هستیم” به جان خریده اند. ما دست از مقاومت بر نخواهیم داشت. سخنران دیگری با اشاره به جمعیت گفت که: ما مجموعه ای از سوسیالیست های آزادی خواه ، چپ و برابر طلب هستیم که اینجا ایستاده ایم تا از نظرات خود دفاع کنیم. فراموش نکنیم که فاشیست ها در زندانهای شاه بهترین فرزندان خلق از جمله رفیق بهروز دهقانی را در زیر شکنجه کشتند. فراموش نکنیم چه جنایاتی در تپه های اوین اتفاق افتاد. سخنران دیگر به زبان سوئدی از مبارزات مردم که نه تنها برای حجاب بلکه برای نان و آزادی است سخن گفت و تاکید نمود که درست در زمان شاه جلاد هم این شرایط اسارتبار برقرار بود به همین دلیل هم آن دیکتاتوری سرنگون شد. ما نباید هرگز فراموش کنیم که سفارت خانه های ایران باید با تلاشهای ما بسته شوند. همچنین برخی سخنران ها هم پیرامون اینکه ما ۴۰ سال است که میگوئیم زن و مرد برابرند صحبت کرده و تاکید نمودند که تنها راه آزادی “انقلاب است ، انقلاب است ” . در سخنرانی ها اشاره می شد که امروز وقتی مردم میگویند “ستمگر نمی خواهند” باید به آنها درود بفرستیم و جنبش عظیم مردم در مقابله با رژیم به شدت هار سرمایه داری که برای سرکوب خیزش توده ها حمام خون راه انداخته و به قتل عام معترضین بر خاسته است را محکوم کنیم. یکی دیگر از سخنرانان مطرح کرد که اکنون به عرصه نبرد نهایی وارد شده ایم و به زنان و مردان و مردم آزاده ایران به خاطر از خودگذشتگی هایشان درود فرستاد.
فعالین چریکهای فدایی خلق با بنر ها و پلاکارد ها و شعار های رادیکال در این حرکت حضور داشتند. شرکت کنند گان با عکس گرفتن از آرم سازمان و بنر هائی که در تظاهرات به نمایش گذاشته شده بود هر پرسشی داشتند را با رفقای ما مطرح میکردند. این آکسیون موفق با شعار های کوبنده علیه رژیم دار و شکنجه جمهوری اسلامی در ساعت ۵ بعداز ظهر به پایان رسید .
