۱۷ تشکل مستقل بازنشستگان از جمله شورای بازنشستگان ایران و بازنشستگان مستقل ایران با انتشار بیاینه مشترکی خواهان آزادی اسماعیل گرامی، کارگر بازنشسته زندانی شدند. در این بیانیه آمده است:
تیرماه سال ۹۹ بود که بازنشستگان در پی اعتراضات سال‌های گذشته، به شکل خودجوش تجمعی در مقابل سازمان تامین اجتماعی برگزار کردند و خواستار افزایش حقوق طبق تورم، بیمه کارآمد و درمان رایگان و… گردیدند. در تداوم این اعتراضات در همان سال یک مرحله از همسان سازی انجام شد و کمی به دریافتی‌ها افزوده شد، ولی افزایش قیمت کالاهای مصرفی و نرخ تورم باعث بی اثرشدن این افزایش حقوق بود. تجمعات تداوم یافت و اسماعیل گرامی هم به مانند دیگر بازنشستگان خواهان افزایش دستمزد طبق نرخ تورم و… بود. با گسترش اعتراضات و عدم پاسخگویی، مسئولین
با این تصور که با بازداشت بازنشستگان و ایجاد فضای امنیتی مانع اعتراضات بازنشستگان شوند ! روز ۱۴ فروردین ۱۴۰۰ اسماعیل گرامی را بازداشت کردند.
اما بازنشستگان با تداوم اعتراضات و پیگیری مطالباتشان نشان دادند که علیرغم تلاش مامورین امنیتی، پیگیر مطالباتشان هستند وخواهند بود.
بعد از چند روز بازجویی و انفرادی این کارگر بازنشسته را مستقیم به زندان تهران بزرگ منتقل کردند و بعد از حدود سه ماه بازداشت در یک دادگاه چند دقیقه‌ای او را به ۶ سال زندان محکوم کردند که ۴ سال آن قابل اجرا می باشد .
حال بعد ازگذشت دوسال در خبرها آمده است :
“اساس تعیین دستمزد کارگر، نرخ تورم است و رشد ۵ برابری تورم با افزایش ۳ برابری دستمزد همخوانی ندارد(مرتضی عزتی اقتصاددان)
“کانال بازتاب”
برای بیان همین سخن و خواسته قانونی و واقعی اسماعیل گرامی باید ۴ سال از عمر خود را در زندان سپری کند ! این کجای قانون وعدالت جا دارد.
آزادی گرامی حق مسلم وقانونی ایشان است. چرا که به مانند دیگر بازنشستگان برای پیگیری خواسته قانونی و به شکل مسالمت آمیز و بر طبق اصل ۲۷ قانون اساسی در تجمعات اعتراضی بازنشستگان شرکت کرده است.
ما بازنشستگان خواهان آزادی بی قید وشرط ایشان هستیم.
پنجشنبه ۲۴ آذر ۱۴۰۱
