در تاریخ ۱۱ دیماه ۱۴۰۱ جلسه سری فرماندهان سپاه با حضور خامنه ای برگزار شده بود. اخیرا گزارش ۴۴ صفحه ای این جلسه، که در آرشیو دفتر فرماندهی کل قوا از جلسات فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به صورت سری (نظامی) طبقه بندی شده، به بیرون درز کرده است. در این جلسه فرماندهان و مقامات نظامی سپاه به نکات مهمی اشاره کرده اند. اگرچه موقتا فایل صوتی این جلسه و یا گزارش کامل آن در دسترس نیست اما با اتکا به همین گزارش نیز ضروری و مفید است که به چند نکته کلیدی در مورد آن پرداخت.
برجستگی ویژگی های انقلاب جاری
در صحبت های فرماندهان سپاه، بر خلاف هشدارهای تاکنونی خامنه ای، نشانی از نقش دشمنان خارجی و یا تهدید از جانب اپوزیسیون خارج از کشور نیست. هراس اینان از دختران جوانی است که “جرات و توان مقابله با بازجویی را در هیج دوره ای در جریان های ضد انقلاب” ندیده بودند. “در گذشته شگردهای خانوادگی در اعتراف سریع از متهم به سرعت کار میکرده و تهدید خانوادگی یکی از عواملی بوده است که متهم سریعا می شکند و موارد مد نظر را روشن اعتراف میکند. نوجوان چهارده ساله در یکی از گزارشات من دیدم که گفته خانواده من را بکشید هم برای من تاثیری ندارد”. (داخل گیومه از صحبتهای اسماعیل خطیب)
در ادامه این جلسه سردار محمد کاظمی به نوع سازماندهی مبارزات خیابانی پرداخته و بر وجود “گروه های هوشمند محلی و محله ای” تاکید میکند که “مبارزه و شناسایی این افراد به سادگی ممکن نیست”.
درماندگی نیروهای رژیم در مقابله با انقلاب جاری محدود به درماندگی در سرکوب اعتراضات خیابانی نبوده بلکه شامل عدم توانایی در مقابله با مبارزات معیشتی و کارگری مردم معترض نیز می باشد. سرتیپ دوم محمد عبدالله پور میگوید که “در روزهای اخیر شهرستان های گیلان درگیر مسائل و مشکلات مختلفی از طرف مردم، شیلات و کارگران بوده است. در این میان نیروهای امنیتی و انتظامی در این استان در مقابل خروش مردم توان ایستادگی نداشتند.”
اسماعیل خطیب نگرانی اصلی رژیم از گسترش اعتراضات و ورود کارگران نفت و گاز به انقلاب زن، زندگی، آزادی و علت استفاده از ابزار سرکوب در مقابله با کارگران معترض این صنعت را بروشنی بیان میکند. “سربازان گمنام امام زمان در این مدت بیش از بیست و هشت شبه اعتصاب در صنایع نفت و گاز را در نطفه خفه کرده اند. فرمانده هان محترم کشور میدانند که اعتصاب نفت در کشور میتواند فروپاشی نظام را در بر داشته باشد و حتما سن و سال آقایون زمان شاه منحوس پهلوی و زمان انقلاب را به یاد دارند که تنها موردی که توانست به پیروزی در انقلاب منجر شود اعتصابات نفت و گاز بود. … ما در سطح کارکنان نفت و گاز نزدیک به سی و هشت لیدر اصلی که حتی یکی دو شخص از این افراد از کارمندان رده بالا و در سطح مدیریتی بودند را دستگیر کردیم.”
گستردگی شرکت کنندگان در انقلاب جاری
در برخی از تحلیلهای تاکنونی از انقلاب جاری به عدم دخالت کامل و عامدانه سپاه پاسدارن در سرکوب معترضین اشاره شده است. همچنین عدم گستردگی انقلاب جاری و محدود ماندن آن “به تعدادی جوان” به عنوان یکی از ضعف های انقلاب جاری ذکر شده است. صحبت های فرماندهان سپاه در این جلسه خلاف این را نشان میدهد.
عدم دخالت کامل سپاه در سرکوب معترضان نه تصمیمی عامدانه بلکه به علت وجود مشکلاتی بوده است که فرماندهان سپاه در این جلسه به برخی از این مشکلات می پردازند.
سرهنگ شاپور احمدی با اشاره به عدم رسیدگی به اوضاع شهر آبادان و وجود فقر میگوید: “نیروی تحت امر من … روبروی مردم نمی ایستد. … میگوید نظام برای ما چه کرده که از او دفاع کنیم.”
سرهنگ عباس بنایی خیرآبادی در مورد شیراز میگوید: “عده ای از نیروهای من هم در اعتراضات و صحبت های صف های آمادگی برای اقدام تجهیزات خود را زمین گذاشته و اعلام کردند این ها خانواده ما هستند و اعتراضشان برحق است.”
سرتیپ محمود چهار باغی نیز که در شهر حلب سوریه ماموریت داشته است تعریف میکند که یکی از افراد نیروی تحت فرماندهی ایشان که “در چندین عملیات قبل از حرکت عکس حضرت آقا را در جیب می گذاشت” برای آزادی همسرش از زندان اوین درخواست مرخصی کرده بود.
ریزش نیروهای سرکوب
در سخنان اکثر فرماندهان سپاه در این جلسه تاکید بر ریزش نیروهای سپاه بسیار برجسته است.
سردار محمد کاظمی که در ابتدای صحبت هایش به مشکلات مبارزه و شناسایی “گروه های هوشمند محلی و محله ای اشاره کرده بود بصراحت عنوان میکند که “میزان ضرب و شتم مامورین و درگیری با آن ها بسیار بالا بوده است. به طوری که در بعضی شهرستان ها در حدود پنجاه درصد قوای اطلاعاتی شهر به یکباره از دست رفته است.”
افضلی از اطلاعات سپاه به مشکل ساختاری سپاه می پردازد و عنوان می کند که “ما با جوانانی در تیپ ها و لشکرهایمان روبرو هستیم که یا به عنوان وظیفه عمومی یا بصورت استخدامی با آنها همکاری روزانه داریم. بعد از جریان اعتراض و اغتشاشات هم این افراد نگاهشان به خیابان است.”
محمود محمدی شاهرودی هم اشاره می کند که “مسئله ترک لباس مقدس روحانیت، ترک لباس مقدس بسیج و مسئله تضاد در نیروهای اعتقادی در میان طلاب و روحانیون در دو ماه گذشته … خطر رد شدن از نظام و رهبری و مراجع میتواند کلیت نظام را با مشکل مواجه کند.” “ما روحانی یا طلبه ای نداریم که به تنهایی بتواند از کوچه ای تنها بگذرد و با ناسزا و چه بسا سنگ و کلوخ او را دنبال نکنند.”
تداوم انقلاب
در پایان این جلسه خامنه ای در سخنرانی ۴۰ دقیقه ای خود “صدای انقلاب” را، که توسط فرماندهان سپاه در این جلسه منعکس شد، نشنید و آن را سیاه نمایی خواند. این بحران در بالا را تشدید خواهد کرد. چیزی که به تداوم انقلاب کمک خواهد کرد. در عین حال با تشدید شکاف میان فرماندهان سپاه باید شاهد تداوم پاکسازی در رده های بالای سپاه توسط مجتبی خامنه ای خواهیم بود. از طرف دیگر با برجسته شدن نقاط قوت انقلاب در این جلسه تصویر از خود را در میان انقلابیون نیز تقویت خواهد کرد. چیزی که به تداوم انقلاب نیز یاری خواهد رساند.
انقلاب ژینا و اپوزیسیون سیاسی خارج از کشور
با شروع خیزش ژینا، و در ادامه با تبدیل شدن آن به یک انقلاب سیاسی علیه جمهوری اسلامی و انقلاب اجتماعی علیه تبعیض در تمام اشکال آن، اکثریت ایرانیان خارج از کشور تلاش کردند که صدای این انقلاب باشند. این تلاش ها در عرصه های مختلف از جمله آگاهی رسانی بین المللی، جلب حمایت نهادهای مدنی، حضور در رسانه ها، برگزاری برنامه های فرهنگی و تجمعات اعتراضی، تولیدات هنری، انتشار مقاله ها و انجام مصاحبه ها، برگزاری سمینارها و کنفرانس ها و غیرو بطور روزمره و پیگیر انجام گرفت. تلاشه ایی که به جلب حمایت یکتا وستایش آمیز بین المللی انجامید. انقلاب زن، زندگی، آزادی که برای اولین بار در جهان با نقش مرکزی و هدایت کننده زنان انجام میگیرد امید به ممکن بودن یک دنیای دیگر را جهانی کرد.
به موازات این فعالیت ها بخشهای زیادی از اپوزیسیون سیاسی جمهوری اسلامی هر یک بنا به دلایل مختلف به تضعیف آن پرداختند. از جمله این دلایل میتوان به بهره برداری سیاسی، برجسته کردن منافع و علایق کشورهای دیگر و تبدیل آن به اهرم فشار به جمهوری اسلامی در تنظیم روابط بین المللی، عدم شناخت از جامعه بدلیل چند ده سال زندگی در تبعید، تحلیل بر اساس کلیشه های از پیشین و غیرو اشاره کرد. اگرچه همانطور که در جلسه فرماندهان سپاه با خامنه ای نیز منعکس است اپوزیسیون سیاسی خارج از کشور فاکتور مهمی در انقلاب جاری نبوده است اما از نقش منفی آن بر روند انقلاب نیز نمی توان چشم پوشید. در حالی که فرماندهان سپاه در این جلسه نتوانسته اند هراس خود را از نقاط قوت این انقلاب بپوشانند بخش بزرگی از اپوزیسیون خارج از کشور بر ضعف های آن متمرکز شد. از ضعف رهبری سخن گفته شد تا جلوس رهبران خود خوانده تسهیل شود. با دیدن جامعه از دریچه رسانه ای و بدون کوچکترین رابطه با و خبر از نوع سازماندهی (که بسیاری از آن ها مخفی انجام می شد و خبر بخشی از آنها در این جلسه نیز منعکس شده است) در ضعف سازماندهی داد سخن داده شد. این نوع برخوردهای غیرسازنده و بعضا تخریبی در بهترین حالت به تضعیف مبارزات ایرانیان خارج از کشور انجامید و امید مبارزان داخل کشور را در رساندن صدای رسای آنها به گوش افکار بین المللی تضعیف کرد.
انقلاب زن، زندگی، آزادی دوره نشیب و فرود خود را طی می کند. اما آن جوانانی که رژیم به اعتراف فرماندهان سپاه از مقابله با آنان عاجز بود در مرحله بعد با سازماندهی مجدد خروش خواهند کرد. رهبران آن “بیست و هشت شبه اعتصاب” کارگران نفت و گاز که “در نطفه خفه شد” باز هم به میدان خواهند آمد. چرا که مردم برای رفع تبعیض در تمام شئون اجتماعی و رسیدن به زندگی شایسته انسانی و سرنگونی جمهوری اسلامی مصمم اند. باشد که با جمعبندی از چند ماهه گذشته برای تقویت این انقلاب در مرحله بعدی شایسته تر عمل کنیم.
نویسنده نظرات خود را از گزارش ۴۴ صفحه ای فرمانده هان سپاه را با «برداشت » خود از وقابع داخل و خارج از کشور را در هم آمیخته که که با دشواری بسیار می توان به منظورو پیام ایشان از این نوشته پی برد.
در زیر پاراگراف [ انقلاب ژینا و اپوزیسیون سیاسی خارج از کشور] فراز های زیر را می خوانیم:
(تاکیدات در پرانتزاز این قلم ست):
“…به موازات این فعالیت ها بخشهای زیادی از اپوزیسیون سیاسی جمهوری اسلامی هر یک بنا به دلایل مختلف به تضعیف آن پرداختند.” ( کلی گوئی و نا مشخص ولی همه ان را تضعیف کردند !!)
“.. از جمله این دلایل میتوان به بهره برداری سیاسی، برجسته کردن منافع و علایق کشورهای دیگر و تبدیل آن به اهرم فشار به جمهوری اسلامی در تنظیم روابط بین المللی، عدم شناخت از جامعه بدلیل چند ده سال زندگی در تبعید، تحلیل بر اساس کلیشه های از پیشین و غیرو اشاره کرد.” ( بر خورد بسیار محافظه کارانه و نا مشخص!!)
” اگرچه همانطور که در جلسه فرماندهان سپاه با خامنه ای نیز منعکس است اپوزیسیون سیاسی خارج از کشور فاکتور مهمی در انقلاب جاری نبوده است اما از نقش منفی آن بر روند انقلاب نیز نمی توان چشم پوشید.” ( نویسنده نظر فرماندهان سپاه را تائید می کند و در باره «نقش منفی » باز هم نا مشخص ست همه را با یک چوب میزند!!! )
” در حالی که فرماندهان سپاه در این جلسه نتوانسته اند هراس خود را از نقاط قوت این انقلاب بپوشانند بخش بزرگی از اپوزیسیون خارج از کشور بر ضعف های آن متمرکز شد. از ضعف رهبری سخن گفته شد تا جلوس رهبران خود خوانده تسهیل شود.” ( هراس فرمانده هان سپاه از نقاط قوت انقلاب «میدانی» ست. ولی بزعم نویسنده برخورد های مخالفان در خارج از کشور «بخش بزرگی از اپوزیسون خارج از کشور که بر ضعف های آن متمرکز شد » برخوردی محافظه کارانه ، مبهم و نا مشخص ست اگر سپاهیان از مخالفان نام نمی برند…. دلیلی ندارد که نویسنده در خارج از کشور دو پهلو بنویسد؟)
” با دیدن جامعه از دریچه رسانه ای و بدون کوچکترین رابطه با و خبر از نوع سازماندهی (که بسیاری از آن ها مخفی انجام می شد و خبر بخشی از آنها در این جلسه نیز منعکس شده است) در ضعف سازماندهی داد سخن داده شد. این نوع برخوردهای غیرسازنده و بعضا تخریبی در بهترین حالت به تضعیف مبارزات ایرانیان خارج از کشور انجامید و امید مبارزان داخل کشور را در رساندن صدای رسای آنها به گوش افکار بین المللی تضعیف کرد.”
( بسیار تعجب انگیر ست که نویسنده در مقالات قبلی خود نیروهای چپ را به مقابله با ترفند های شاه باوران ترغیب می کرد . می گفت مانند سال ۵۷ که در مقابل حزب الهی ها نرمش نشان دادیم . دوباره اشتباه نکنیم ولی در این نوشته بسیار محتاطانه اپوزیسون را در یک ظرف خارج از کشور ریخته ست.)
امیدوارم این نوشته بازنگری وبازنویسی شود که تاثیر بیشتری خواهد گذاشت.
درود جناب تمجیدی،
به درستی به خطاهای اپوزیسیون در انقلاب “زن، زندگی، آزادی ” اشاره کرده اید .
متأسفانه بخشی از اپوزیسیون، از دیدگاه من، بیشتر اپوزیسیون رادیکال از تمامی جناح ها، این انقلاب را به مانند ارث پدری خود پنداشتند اند و با طرح ادعا ها و نیز شعارهای تفرقه افکنانه، به حرکات اعتراضی ضربه زدند. بدون شک مزدوران سایبری رژیم نیز همواره آتش بیار چنین معرکه ای هستند. نتیجتا اپوزیسیون باید دست از تفرقه افکنی و تخریب یکدیگر بر دارد. ما برای سرنگونی حکومت جنایتکار اسلامی نیاز به یک اتحاد ملی، فراگیر و فراجناهی داریم. هیچ حزب و گروه و جریانی، به تنهایی قادر به سرنگونی این حکومت جنایتکار نخواهد بود ، نه چپ، نه راست، نه ملی، نه جمهوری خواه، نه پادشاهی خواه. اپوزیسیون فقط با اتحاد حول کوچکترین نکات اشتراک. به بزرگترین اتحاد برای سرنگونی حکومت جنایتکار اسلامی دست می یابد، همانطور که جوانان ایرانی در ایران عمل می‌کنند و نیز همانطور که بیشتر ایرانیان خارج از کشور در اعتراضات عمل می‌کنند.
مدت ۴۴ سال اپوزیسیون زمان داشته است تا اختلافات را حل وفصل کند، که نکرده است. چنانچه به جای پرداختن به نکات اشتراک ، باز هم به اختلافات مان بپردازیم و دامن بزنیم، فقط وقت و نیرویمان را از دست می‌دهیم و فرصت سوزی خواهیم کرد. امیدوارم که آن روز، روز اتحاد ملی و فراگروهی برای سرنگونی حکومت جنایتکار اسلامی فرا رسد.
به امید آن روز و لحظه ی خجسته !