باور نمی‌کند دل من مرگ خویش را
نه نه من این یقین را
باور نمی‌کنم.
… بسیار گل،
که از کف من برده است باد
اما من غمین،
گل‌های یاد کس را پرپر نمی‌کنم،
من مرگ هیچ عزیزی را،
باور نمی‌کنم …
خبر دردناک است. خبری که دل باور نمی‌کند، اما در نهایت تأسف و تأثر واقعیت دارد. با غم و اندوه فراوان به‌اطلاع می‌رسانیم که سفر دور و دراز و پُررنج، اما سرشار از امید و آرزوی رفیق عزیز و همراه گرانقدرمان اردشیر جم‌نشان در راه مبارزه برای نشر، گسترش و ترویج اندیشه‌های راستین و مردمی حزب تودۀ ایران، که چهل سال پیش در سن بیست و هفت سالگی با ترک اجباری وطن آغاز شده بود، در روز پنجشنبه ۱۵ تیرماه ۱۴۰۲، در مهاجرت و دور از وطن، به‌پایان رسید.
رفیق اردشیر، مبارز خستگی‌ناپذیر توده‌ای و عضو سابق کمیتهٔ مرکزی حزب تودهٔ ایران، در یکی از پیچ‌های دشوار مبارزه و در آغاز گسترش انواع گرایشات راست‌روانه، همراه با یک رفیق دیگر از میان جمع کنونی ما، با باوری عمیق به پیروزی مبارزه در راه آرمان‌های اصیل حزب تودهٔ ایران، و در تلاشی پیگیر، گروه «۱۰ مهر» را بنیان نهادند؛ گروهی که با حرکت مستمر و دقیق در مسیر سیاست‌های تاریخی استقلال‌طلبانه، آزادی‌خواهانه و عدالت‌جویانهٔ حزب تودهٔ ایران، توانست بسیاری از رفقای معتقد و وفادار به خط‌مشی سیاسی ـ ایدئولوژیک حزب تودۀ ایران را گرد خود جمع آورد و روز به‌روز بر اعتبار و نفوذ خود بیفزاید. رفیق اردشیر، که در تمامی این دوران با امیدی بزرگتر، دلبستهٔ پیشبرد اهداف و برنامه‌های مبارزهٔ پیش رو، و به‌ویژه تلاش بی‌وقفه در راه وحدت حزب، بود، با آغاز حرکت به‌سوی جهانی چندقطبی و دنیایی متعادل و متوازن، با شور و شوقی تازه تمامی نیروی خود را بیش از پیش وقف مبارزه کرد.
رفیق عزیز ما اردشیر حدود دو ماه پیش، در پی عفونت ریه، به بیمارستان رفت و در این مدت نه‌تنها بهبود نیافت، بلکه به‌علت شدت‌یافتن بیماری، از یک ماه پیش در وضعیت بیهوشی مصنوعی قرار داده شد. اما متأسفانه، علیرغم همه‌گونه رسیدگی و تلاشی که انجام شد، این رفیق مبارز، مؤمن، وفادار و پرکار ما سرانجام در ۱۵ تیر ماه، در سن شصت و هفت سالگی، در بیمارستان «شریته» برلین زندگی را بدرود گفت و همهٔ ما را در غمی جانکاه فرو برد.
هیأت تحریریهٔ گروه «۱۰ مهر» درگذشت زودهنگام این رفیق عزیز و ارزشمند را به همسر و فرزندان او و خانوادهٔ ارجمند جم‌نشان، که در طول مدت بیماری رفیق اردشیر دشوارترین لحظات را گذراندند، و به همهٔ هواداران و دوستداران گروه «۱۰ مهر»، از صمیم قلب تسلیت می‌گوید. فقدان رفیق عزیزمان اردشیر، برای اعضای هیأت تحریریهٔ این گروه ضایعه‌ای بس دردناک و فراموش ناشدنی است.
ما ضمن بزرگداشت یاد این رفیق گرانقدر، تلاش خواهیم کرد تا راهی را که با هم برای به‌ثمر نشاندن اهداف مبارزاتی خود آغاز کرده بودیم، با پشتکار و نیرویی فزون‌تر ادامه دهیم.
اعتقاد راسخ داریم که یاد و نام او در مبارزات برحق در راه دفاع از منافع توده‌های رنج و زحمت میهن‌مان، همیشه خواهد درخشید و هیچ‌گاه فراموش نخواهد شد.
یادش را همیشه گرامی خواهیم داشت.
هیأت تحریریهٔ گروه «۱۰ مهر»
۱۶ تیر ۱۴۰۲
یادش گرامی باد.