در باره کتاب جدید اشرف دهقانی با نام “بررسی زمینه ضربات سالهای ۱۳۵۴ و ۱۳۵۵ و ناگفتههائی از تاریخ چریکهای فدائی خلق ایران”
اخیراً اشرف دهقانی از اعضای اولیه و یکی از سرشناسترین چهرههای سازمان چریکهای فدایی خلق ایران از دهه ۵۰، کتابی را با عنوان “بررسی زمینه ضربات سالهای ۱۳۵۴ و ۱۳۵۵ و ناگفتههائی از تاریخ چریکهای فدائی خلق ایران” آماده چاپ نموده و این کتاب هم اکنون توسط انتشارات چریکهای فدایی خلق ایران در دست انتشار میباشد. نویسنده در این کتاب، نتایج یک کار پژوهشی گسترده را که با استناد به مشاهدات عینی خود و با اتکاء به بیش از ۱۰۰ منبع مختلف تاریخی در طول چند سال به انجام رسانده در اختیار خواننده و بهویژه نسل جوانی میگذارد که کنکاشگر چرایی فراز و فرود نظری-تشکیلاتی یکی از مهمترین نیروهای سیاسی مبارز کشور ما در دهه ۵۰ یعنی سازمان چریکهای فدایی خلق ایران که بزرگترین سازمان چپ خاور میانه گردید، هستند.
در این کتاب یکی از بحث انگیزترین مسایل مربوط به سازمان چریکهای فدایی خلق ایران در دهه ۵۰ یعنی علل ضربات سالهای ۱۳۵۴ و ۱۳۵۵ که منجر به جان باختن تعداد زیادی از نیروها و کادرها و رهبران سازمان شد، زیر ذره بین قرار گرفته و نویسنده با جمع آوری اسناد و شواهد متعدد از منابع مختلف، علل و زمینههائی که دست ساواک را در وارد آوردن ضربات کاری به این سازمان باز گذاشت را مورد یک واکاوی عمیق علمی و پژوهشی قرار داده و دلایل واقعی آن ضربات را به خوانندگان می نمایاند. در این کتاب با توجه نقش و وظایفی که نویسنده از ابتدای تشکیل چریکهای فدائی خلق بر عهده داشته، برخی از “ناگفتههای” مربوط به تاریخ چریکهای فدائی خلق نظیر رویداد مربوط به دستگیری جنجالی نویسنده در آلمان در سال ۱۳۵۴ برای اولین بار و از زبان خود او با خواننده علاقه مند در میان گذاشته میشود.
متاسفانه به دلیل حاکمیت دیکتاتوری و سانسور و اختناق در داخل کشور، جوانان مبارز و علاقه مندان به تاریخ سازمان چریکهای فدایی خلق ایران دسترسی بسیار محدودی به اسناد تاریخی و حقیقی این سازمان داشته و در مسیر کسب اطلاعات واقعی بیشتر در معرض بمبارانهای اتاقهای فکر حکومت و انتشارات حکومتی نظیر کتاب دشمن به نام “چریکهای فدایی خلق از نخستین کنشها تا بهمن ۱۳۵۷” قرار گرفتهاند. در نتیجه، مطالعه این اثر ارزشمند روزنه جدیدی برای دسترسی به حقیقت از منظر نسلی از فرزندان پاک و صدیق مردم که مسافر آن “زمانه سخت” بوده اند ایجاد کرده است. آنچه در زیر می آید مقدمه نویسنده بر این کتاب با عنوان “سخنی با خواننده” می باشد.
دماوند
***
“سخنی با خواننده”
اشرف دهقانی
انگیزه من در نوشتن این کتاب و آنچه رنج پرداختن به مسائل مختلف در آن را برای من تسهیل نمود به جا گذاشتن تجربههای مثبت و منفی از فعالیتهای انقلابی چریکهای فدائی خلق ایران در نیمه اول دهه ۵۰ (که عمده نیروی فعال در جنبش مسلحانه انقلابی جاری در آن سالها بودند) به جوانان و نسلهای بعدی است تا این تجربیات را توشه راه سترگ خود در مبارزه برای رهائی ایران از سلطه امپریالیسم، نابودی سیستم سرمایهاری وابسته و ایجاد جامعهای رها از ستم و استثمار بنمایند، جامعهای که کارگران و زحمتکشان و تودههای دربند ایران در آن آزادی و رفاه را توأمان تجربه کنند.
در این کتاب از یک طرف به عملکردهای بسیار تأثیرگذار چریکهای فدائی خلق_ از مبارزه مسلحانه چریکیشان که راه اصلی مبارزه (که همانا راه مبارزه مسلحانه تودهای بود) را به تودهها نشان میداد و عملیات نظامیای که علیه دشمنان مردم ایران انجام میدادند تا تبلیغات آگاهیدهنده و شورانگیزی که با بذل بیشترین فداکاری کمونیستی و با شجاعت در میان کارگران و زحمتکشان و دیگر تودههای ستمدیده ایران صورت میگرفت، تا درگیریهای مسلحانه دلیرانه چریکهای فدائی خلق در خیابانهای شهرهای مختلف با نیروهای نظامی دشمن، تا مقاومت در زیر شکنجه و در زندانها که همگی درس قاطعیت انقلابی و رزمندگی به مردم در مبارزه با دشمنانشان میآموختند_ پرداخته شده است و همچنین تأثیرات مبارزاتی عمیقی که همه این مبارزات بر روی ستمدیدگان به جا گذاشت و در ارتقاء آگاهی سیاسی تودهها، تربیت انقلابی آنان و ارتقاء روحیه تعرضی و مبارزاتی در آنان بسیار مؤثر و تعیینکننده بودند مورد تأکید قرار گرفته است. از طرف دیگر ضمن توضیح روندهای مبارزاتیای که چریکهای فدائی خلق از سال ۱۳۵۰ طی کردند خطاها و اشتباهات صورت گرفته که راه پیشرفت سازمان چریکهای فدائی خلق را با مانع مواجه ساخت و حتی باعث ضربات جانکاه بر پیکر آن گشت مورد بحث قرار گرفته است.
بنا به رسم دشمنان مردم و جریانات اپورتونیست، مسلماً آنها سعی خواهند کرد از خطاها و اشتباهات مطرح شده چریکهای فدائی خلق در این کتاب برای کوبیدن آنها به نفع خود یعنی برای حفظ شرایط ظالمانه موجود به نفع استثمارگران و حکومتهای دار و شکنجه استفاده کنند. اما تردیدی نباید داشت که نقد راستین هر چهقدر هم تلخ باشد، راه را برای پیشرویهای بعدی میگشاید و در نهایت زمینه مرگ و نابودی دشمنان را هموار خواهد ساخت.
در آخر از گفته برتولت برشت، شاعر و نمایشنامهنویس انقلابی آلمان وام بگیرم که نوشت:
” آهای آیندگان، شما که از دل توفانی بیرون میجهید
که ما را بلعیده است
وقتی از ضعفهای ما حرف میزنید
یادتان باشد
از زمانه سخت ما هم چیزی بگویید.”
به راستی در برخورد به گذشته سازمان چریکهای فدائی خلق و خطاها و اشتباهات صورت گرفته هرگز نباید فراموش کرد که انقلابیون چریک برای سعادت کارگران و زحمتکشان ایران با یک رژیم دیکتاتور و خونآشام طرف بودند که از ارتکاب به هیچ جنایتی کوتاهی نمیکرد. این “زمانه سخت” را هم باید مد نظر داشت.
مهر ۱۴۰۲