در راه برقراری پیوند میان اعتصاب‌های کارگری در مناطق و رشته‌های گوناگون بکوشیم!
طی روزهای اخیر کارگران و کارکنان رسمی وزارت نفت در مناطق مختلف دست به اعتصاب زده‌اند. کارکنان رسمی شاغل در شرکت نفت فلات قاره در جزیره خارک، کارگران و کارمندان مناطق نفت‌خیز واقع در اهواز و امیدیه، کارکنان فنی و تکنیسین‌های شاغل و بازنشسته در شرکت بهره‌برداری نفت و گاز آغاجاری و نیز کارگران در مجتمع پتروشیمی بندر ماهشهر و چند مجتمع پتروشیمی دیگر در جنوب و جنوب غربی کشور با اعتراض به سیاست‌های اقتصادی – اجتماعی حکومت جمهوری‌اسلامی و مطالبهٌ حقوق خود اعتصاب کرده و تجمع‌های اعتراضی برپا کردند.
هم‌زمان با این اعتصاب‌های پراهمیت، اعتراض‌های هفتگی بازنشستگان و مستمری‌بگیران در شهرهای گوناگون ادامه داشته‌است. همچنین کارگران گروه صنعتی فولاد اهواز و شماری از پرستاران در چندین شهر با اعتصاب‌های متعدد خواستار تامین مطالبه‌هایشان گردیدند. اعتصاب نفتگران به‌ویژه کارکنان رسمی وزارت نفت در مناطق نفتی خوزستان و بوشهر نمودار رشد و گسترش جنبش اعتراضی طبقه کارگر و زحمتکشان در اوضاع حساس کنونی است. این اعتصاب‌ها نشان‌دهنده حضور پررنگ‌تر و نقش موثرتر کارگران و زحمتکشان در جنبش همگانی ضددیکتاتوری است.
گسترش اعتصاب‌های کارگری در صنایع کلیدی و راهبردی به‌ویژه صنعت ملی نفت ایران رشد کمی و کیفی مبارزات طبقه کارگر و زحمتکشان فکری و یدی علی‌رغم اعمال فشار و سرکوب را به‌اثبات می‌رساند. کارگران و زحمتکشان متکی به سنت‌های انقلابی جنبش کارگری پرافتخار میهن ما مسیر دشوار و پراز افت‌وخیز رشد ارتقاء سطح مبارزاتی را با هوشیاری و شم طبقاتی طی می‌کنند. این مسیر با همهٌ موانع و اعمال سرکوب رژیم ولایت‌فقیه تداوم داشته و خواهدداشت.
مطالبات به‌حق نفتگران مانند عدم دست‌اندازی به‌صندوق بازنشستگی کارکنان نفت، اجرای کامل ماده ۱۰ و پرداخت معوقه‌ها، حذف محدودیت حق صنوات بازنشستگی و جزء اینها خواست‌هایی به‌حق و فراگیر با خصلت سیاسی است. رژیم در هراس از گسترش اعتصاب‌ها به‌صورت لفظی با برخی ازاین خواست‌ها مانند عدم دستبرد به‌صندوق بازنشستگی کارکنان نفت موافقت کرده‌است. اما به‌نظر می‌رسد این موافقت بیشتر یک مانور است به‌منظور یورش مجدد به نفتگران میهن ما. در روزهای اخیر به‌موازات اعتصاب نفتگران، پرستاران، بازنشستگان، کارگران گروه ملی فولاد اهواز نیز دست به اعتراض زده‌اند. این واقعیت که باید اعتصاب‌ها و اعتراض‌ها به‌هم متصل شده و از پراکندگی درآید، یک وظیفه فوری در برابر کارگران پیشرو، سندیکالیست‌های راستین و مبارزان راه رهایی طبقهٌ کارگر است. جنبش کارگری و سندیکایی باید با ارتقاء سطح سازماندهی و همبستگی و اتحادعمل فراگیر ارتباط و پیوند میان اعتراض‌های کارگری در مناطق و رشته‌های مختلف را فراهم‌آورد. شایان ذکراست در اقدامی مهم تعدادی از تشکل‌های دانشجویی با انتشار بیانیه‌ای از اعتراضات و اعتصاب کارگران نفت پشتیبانی کردند. در بیانیهٌ آنها ازجمله می‌خوانیم: “ما تشکل‌های دانشجویی و بخش عظیمی از دانشجویان سراسر کشور از اعتراضات کارگران صنعت نفت و از گسترش اعتراضات کارگران بخش‌های مختلف تولیدی و خدماتی در سراسر، به‌هر شکل ممکن حمایت می‌کنیم. ما به‌خوبی می‌دانیم که درد مشترک ما چیست و این درد چگونه درمان می‌شود.”
حزب توده ایران – حزب طبقه کارگر ایران از مبارزات به‌حق و دلیرانهٌ کارکنان رسمی و سایر زحمتکشان صنایع نفت، گاز و پتروشیمی و پیکار پیگیر بازنشستگان، پرستاران، آموزگاران و فرهنگیان و سایر زحمتکشان قاطعانه حمایت کرده و همهٌ امکانات خودرا در جهت کامیابی و تامین منافع آنها به‌کار گرفته و می‌گیرد.
پیروز باد مبارزهٌ صنفی و سیاسی نفتگران میهن ما!
پیش به‌سوی تدارک و سازماندهی اعتصاب‌های کارگری و اعتصاب عمومی!
حزب توده ایران – ۲۵ آبان ۱۴۰۲
گسترش اعتصاب‌های کارگری در صنایع کلیدی و راهبردی به‌ویژه صنعت ملی نفت ایران رشد کمی و کیفی مبارزات طبقه کارگر و زحمتکشان فکری و یدی علی‌رغم اعمال فشار و سرکوب را به‌اثبات می‌رساند. کارگران و زحمتکشان متکی به سنت‌های انقلابی جنبش کارگری پرافتخار میهن ما مسیر دشوار و پراز افت‌وخیز رشد ارتقاء سطح مبارزاتی را با هوشیاری و شم طبقاتی طی می‌کنند. این مسیر با همهٌ موانع و اعمال سرکوب رژیم ولایت‌فقیه تداوم داشته و خواهدداشت.