مقدمه مترجم (همکاری کلکتیو کلن: نویسنده و مترجم کورد، نیاز حامد این متن را نوشته که توسط همکاری کلکتیو از کوردی (سورانی) به فارسی ترجمه شده است.
این نوشته از این جهت توجه ما را جلب کرد که شباهت زیادی میان بافت جامعه ی سوریه و ایران از نظر تکثر هویتهای جنسی ـ جنسیتی، ملی ـ اتنیکی، گوناگونی مذاهب و طبقاتی می بینیم.
قرارداد اجتماعی تصویب شده در تاریخ ۱۲ دسامبر ۲۰۲۳ از این جهت حائز اهمیت است که مربوط به مناطق وسیع تر از مناطق کورد نشین (روژاوا ) می باشد و روژاوا تنها بخشی از این کنفدراسیون خودمدیریتی دمکراتیک شمال شرق سوریه می باشد.
مقاله ی نیاز حامد همراه با دیباچه ی قرارداد اجتماعی شمال شرق سوریه و ماده ی اول و دوم از بخش اول قانون اساسی شمال شرق سوریه که در تاریخ سه شنبه ۱۲ دسامبر ۲۰۲۳ در شهر رقه به تصویب رسیده اند، را در ادامه می خوانید:
تصویب قرارداد اجتماعی در شمال شرق سوریه رخداد بسیار مهم تاریخی – نیاز حامد
سه شنبه ۱۲ دسامبر ۲۰۲۳ شورای خودمدیریتی (ش ش س) تصویب نهائی قرارداد اجتماعی (قانون اساسی) را در شهر رقه ( شمال شرق سوریه) برای افکار عمومی آشکار ساخت.
این رخداد تاریخی چرخشی مهم در تاریخ کوردستان ـ منطقه و خاورمیانه، حتی میتوان گفت در تاریخ جهان می باشد.
ـ برای اولین بار در تاریخ، رژیمی غیردولتی ، با ارزش هایی سرچشمه گرفته از یک فلسفه و نگرش جدید از جامعه و دولت، اعلام موجودیت کرد.
در جغرافیایی که مردمش، متشکل از ملیت ها و مذاهب گوناگون، در جنگی خونین، خانمانسوز، ضد انسانی و تحمیلی از طرف تروریسم داعش (دولت اسلامی عراق و شام) پیروزمندانه بیرون آمدند و خدمت بزرگی به جامعه بشری نمودند.
دولت های دیکتاتور منطقه ضمن اینکه به داعش کمک کردند، درعین حال منطقه را مورد محاصره اقتصادی قرار داده و به آن حمله نظامی نمودند. نیروهای دمکراتیک شمال شرق سوریه ضمن پیروزی بر داعش این سیاست ها را نیز به شکست کشاندند.
مردمان شمال شرق سوریه علارغم تحمل رنج و ستم توصیف ناپذیر و جانبازی و شهادت توانستند همبستگی میان خود را توسعه دهند و صلح و آرامش را در جامعه برقرار نموده و سیستم خود مدیریتی دمکراتیک را به منصه ظهور رسانند.
آنها با توجه به ارزشهای اخلاقی انسان و کرامت انسانی، با پذیرش تنوعات ملیتی ـ مذهبی ـ فرهنگی، همزیستی مسالمت آمیز را از تئوری به عمل در آوردند و در این راه نیز اوج فداکاری، شجاعت، هشیاری و از جان گذشتگی را از خود به نمایش گذاشتند. هزاران جوان در این ستیز علیه جنایتکاران داعش و دیکتاتورهای منطقه جان باختند. دختران این سرزمین تاریخ جدیدی را رقم زدند و شعار ژن، ژیان، ئازادی را در تاریخ به نام خود ثبت کردند
۳ سال تلاش برای تدوین قرارداد اجتماعی، با توجه به تنوعات ملیتی، مذهبی و فرهنگی در میانه جنگ، آتش، خون و فضای بی اعتمادی کار آسانی نبوده است.
اهمیت این قرار داد اجتماعی آن است که پیروان تئوری کنفدرالیسم دمکراتیک آن را در ۱۲ سال گذشته از تئوری به عمل در آورده و صحت این تئوری را به اثبات رسانده اند. خطاهای آن را تجربه کرده، آن را اصلاح نموده و امروز به فرم حقوقی تنظیم و تصویب نموده اند.
در صد سال گذشته دولتهای خاورمیانه، با کپی برداری از قانون اساسی کشورهای اروپایی بدون توجه به ویژگی های آن کشورها دست به ملت سازی زده اند ولی در عمل با بحران های بزرگ اقتصادی و سیاسی روبرو شده اند و خود نیز به آن قوانین پایبند نبوده اند که در نتیجه آن زندان، شکنجه و در مواقعی نسل کشی صورت گرفته است.
بطور مثال دولت عراق علارغم داشتن قانون اساسی بسیار مترقی و دمکراتیک، هیچگاه دولتمردانش در عمل به آن وفادار نبوده اند. بندهای قانون همیشه در بند دولتمردان مانده اند و جامعه برای دفاع از حقوق خود فاقد اراده اجتماعی است.
آیا اگر ذهنیت حاکم بر سیاست مداران فلسطینی و اسرائیلی دمکراتیک می بود و اگر تفاوتهای ملی ـ مذهبی را می پذیرفتند و قرارداد اجتماعی را بر اساس این ویژگی ها میان خود تصویب می کردند، اینهمه کشتار و جنایت بی پایان رخ میداد و شهرها ویران می گشتند؟
در حال حاضر شاهد تلاش های دولت های ایران، ترکیه و سوریه هستیم که در صدد به شکست کشاندن خودمدیریتی دمکراتیک شمال شرق سوریه می باشند. رهبران شورای خودمدیریتی شمال شرق سوریه باید با هشیاری تمام مواظب سیاست های شوم آنها باشند، زیرا که همبستگی دمکراتیک جامعه به ضرر سیاست های اشغالگرایانه و تمامیت خواهانه ضددمکراتیک آنها می باشد.
متن قرارداد اجتماعی تصویب شده ملتهای شمال شرق سوریه
ـ دیباچه قانون اساسی (ش ش س)
ـ ماده ۱ از بخش اول قانون تصویب شده
ـ ماده ۲ از بخش اول قانون تصویب شده
دیباچه
قرارداد اجتماعی برای شورای خودمدیریتی شمال شرق سوریه
ما دختران و پسران شمال شرق سوریه به خاطر متحقق کردن آرمانهای شهیدان مان و خواسته های خلقهایمان برای زندگی کردن در چهارچوب ارزشهای انسانی وبرای حفظ کرامت انسان!
ما (کورد، عرب، آشوری، سوریانی، ترکمن، ارمنی، چرکسی، چیچن، مسلمان، مسیحی، ایزدی)
با هشیاری کامل با هم جمع شده ایم تا در شمال شرق سوریه، یک نظام دموکراتیک ایجاد نماییم،
سیستمی که در آن هیچ آثاری از تبعیض و نژادپرستی نباشد،
سیستمی که در سوریه جدید، تمامی هویت های ملیتی، فرهنگی ـ اجتماعی، به رسمیت شناخته شوند،
ما همه مشترکا علیه ستمهای گوناگونی که بر ما شده است، مبارزه کرده ایم و حال مخالفت خود را با هر نوع ستم از قبیل نژادپرستی، ملی گرایی افراطی، مذهب گرایی افراطی و دین ستیزی اعلام می کنیم،
ما بر اساس پرنسیبهای ملت دمکراتیک، اتحاد خود را تحکیم نموده و با همبستگی هر چه بیشتر در مقابل دشمنانمان مقاومت خواهیم کرد و برای دوستانمان امید خواهیم بود،
ما خلقهای شمال شرقی سوریه که در طول تاریخ از دولتهای مرکزگرا و تمامیت خواه رنج و آزار فراوان دیده ایم، همینطور از سوی مدرنیته سرمایه داری که از زمان حاکمیتش بر منطقه، مورد ستم، بی عدالتی و استثمار قرار گرفته ایم، تصمیم بر آن داریم که یک نظام دمکراتیک بر بنیان خودمدیریتی دمکراتیک تشکیل دهیم که در آن دموکراسی و عدالت برقرار باشد و جامعه چند ملیتی، چندفرهنگی و چند مذهبی در آن به رسمیت شناخته شود. در این جامعه همه از نظر حقوقی برابرند و در همان حال حق دفاع از خود (حق دفاع ذاتی) یکی از اصول بنیادین ما می باشد،
این انقلاب اجتماعی که به رهبری زنان در شمال شرق سوریه بنیان گذاشته شده، راه را برای یک رنسانس فکری – ذهنیتی در جامعه باز کرده است. حقوق زن به عنوان یک اصل بنیادین در جامعه دمکراتیک تثبیت شده است،
شرکت جوانان در این مبارزات و از جان گذشتگی های فداکارانه و شهادتشان نقش مهمی در ایجاد اعتماد خواهری ـ برادری درمیان خلق ها و گروه های اجتماعی داشته است که غیرقابل انکار می باشد،
سیستم اداری خودمدیریتی دمکراتیک که با اراده جمعی خلق ها ایجاد شده است، بر پایه پرنسیب های کنفدرالیسم دمکراتیک یعنی حفاظت از محیط زیست ـ رهبری مشترک زن و مرد ـ اقتصاد اجتماعی ـ عدالت اجتماعی و آزادی های سیاسی، سیاست ورزی خواهد نمود،
سیستم اداره خودمدیریتی دمکراتیک شمال شرق سوریه بخشی جدائی ناپذیر از کشور سوریه می باشد و بر اساس سیاست های دمکراتیک در ۱۲ سال گذشته و در پایبندی به همبستگی و منافع مشترک، ارزش هایی خلق نموده که زمینه بسیار مناسبی برای همبستگی سراسری سوریه ایجاد کرده است. این ارزش ها دستاوردهای بسیار مهمی هستند تا در آینده، جمهوری دمکراتیک سوریه رابر اساس آنها بنیان نهیم،
ما خلقهای شمال شرق سوریه مشترکا با گروه های اجتماعی متفاوت و نمایندگان مذاهب مختلف، آگاهانه و با آزادی کامل و در انتخاباتی کاملا دمکراتیک این قرارداد اجتماعی را تصویب می کنیم تا از طریق آن، دفاع از ارزش های تاریخی فرهنگ دمکراتیک خاورمیانه و جهان تضمین و عملی شود.
قوانین تصویب شده
بخش اول
ماده اول
دیباچه بخش جدایی ناپذیر کلیت قرارداد اجتماعی ست که برای جغرافیای شمال شرق سوریه تدوین شده است وبه عنوان مقدمه قبل از ماده ها نوشته شده است.
ماده دوم
رهبری شورای مدیریتی شمال شرق سوریه محور برنامه های کاری خود را با رعایت کامل اصول دمکراسی و همگرائی با محیط زیست، جامعه گرائی و آزادی زنان تدوین و اجرا خواهد کرد.
توضیح: ماده های کامل این قرارداد اجتماعی بعدا ترجمه خواهد شد. این بخش به علت اهمیت سیاسی و نگرش فکری ـ فلسفی حاکم براین قرارداد در اولویت ترجمه قرار گرفت.
ترجمه: همکاری کلکتیو ـ کلن
در متن تلاش شده یک مشابهت سازی بین آنجا جامعه ایران انجام دهد که باید گفت این مشابهت سازی بی پایه است پس کلیت مطالب
به زیر پرسش می رود
در سوریه و عراق کرد ها با عرب ها طرف هستند یعنی در یک جامعه دو گروهی زیست می کنند
در ترکیه کرد ها با ترک ها طرف هستند
که انجا هم در یک جامعه دو گروهی زیست می کنند
اما در ایران چنین نیست
راهکار دیگری می طلبد
به نظر میرسد جناب ایرانی با وضعیت جامعۀ ترکیه و سوریه و عراق آشنایی ندارد. همانگونه که در ایران هویتهای گروهی متعددی علاوه بر کورد و فارس وجود دارد، در آن کشورها نیز وضع به همین منوال است. در ترکیه ملیت های لاز، یونانی (یونانی پونتی و یونانی هلاسی)، ارمنی، تورک آذربایجانی (در ایغدیر)، عرب، آشوری، چرکس، …، در سوریه ارمنی، آشوری، چرکس، ترکمن، دروز، … در عراق ترکمن، آشوری، ارمنی، مندایی، اقلیتهای ازیدی، شبک، کاکه ای زندگی میکنند. تنوع هویتی صرفاً مربوط به ایران نیست. اتفاقا اگر با درنگ بیشتری مسائل مربوط به انقلاب روژاوا را دنبال کنید متوجه میشوید که این نظریات و دیدگاه ها بر اساس اصل تنوع و تکثر هویتی ارائه شده اند و نه بر اساس تقابل دو هویت با یکدیگر. چنین تصویری از ماجرا از اساس اشتباه است.
در رابطه با سوال ددستی سوال کردت است در رابطه با نیردهای پتناگون دز،روژاو تا انجل که اعبان شده است نیروهای امریکایی از سال ۲۰۱۴ در روژآوا حصور دلرند د نیزدهای باصطلاح دموکراتیک زا انوزش می دهتد. در رابطه با استخزاج نفت از همام شزوع شد و ارانه دارد. مت خسلی متاسف هستم ، ولی این یک واقعست است و دیگر اینکه هیچ نیروی ناسیونالیست دیگر نمی تواند مستقل بلشد. فثط طبقه کلرگز می تواتد نیروی مستقل و رعلیی بخش باشد. دوران جنبش و انقبابات باصطللح دموکراتیک سالها پیش به پایان رسید.
یک سوالردارم ایا شما که هنوز از،قیومیت دولت سوریهددر نیامده تحتدقیومیت دوبت امپریالیستی ایالات متحده قرار گرفتهداید، بطور ودقعی می توانید از رهایی و ازادی صحبت کنید؟ نفت و گاز را چه کسانی استخراج و عارت می کننر؟ چند تا پایگاه نطامی پنتاگون در همتم باصطلاح منطقه خودنختار نوجود هستند؟ لطفا جوابردهید. ایا دولت سکریع بطور واقعی قاشیست تز از،دوبت امپریالیستی است کع سال سال فقط لز،سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۳ به نوشته روزنامه نگاران خودشان حدود ۵ میلیون انسان کشتهداست، دیکتاتور تر ستمکارتر است؟ چند کشور را نیروی پنتاگون به ویرانه تبدیل کزدهداست؟ اینها سوالات واقعی هستند و نه کاعد پر کردن. داعش را کدام سیاست موجودیت داد؟ بوسیله چه کسانی مسلح شد؟ نشست سال ۲۰۱۱ در استانبول بوسیدن پیشانی ابوبکر رهبر داعش از سوی سناتور جمهوریخواه کهنه سریاز جنگ ویتنام را فراموش کرده اید؟
اقامت طولانی در فرنگ باعث فراموشی فارسی شده!!! ۴- از ۲۰ نمره ادبیات شماست. به خواننده احترام بگذارید
یکی از دوستان لطفا توضیح دهد رابطه روژآوا با نیروهای اشغالگر آمریکایی در سوریه چگونه است؟ آیا درست است که نفت از منطقه روژآوا توسط آمریکا سرقت می شود؟
نفت «سرقت» نمیشود. تا جایی که من اطلاع دارم نفت توسط مهندسان سوری استخراج میشود، نیروهای آمریکایی امنیت میدانهای نفتی را تأمین میکنند (یا بهتر است بگویم باید این کار را بکنند، ولی نمیکنند و اجازه میدهند ترکیه چاه های نفت را بمباران کند). در حال حاضر میزان بهره برداری از چاه های نفت در «ادارۀ خودگران دموکراتیک شمال و شرق سوریه» روزانه بین ۱۵ تا ۴۰ هزار بشکه در نوسان است. یک سوم نفت صرف مصارف داخلی مناطق خودگران میشود. یک سوم از آن به دولت بشار اسد تحویل داده میشود تا در مناطق تحت کنترل اسد به مصرف برسد و یا توسط او فروخته شود. یک سوم دیگر از طریق خط لوله به کردستان عراق فروخته میشود. کردستان عراق نفت را به قیمتی بسیار ارزان (یک سوم تا یک دوم قیمت جهانی) میخرد. نیمی از درآمد حاصل از آن مجدداً به دولت اسد تحویل داده میشود و نیمی دیگر سرف مخارج ادارۀ خودگردان و نیروهای دفاعی آن میشود. اینکه چکونه برای توصیف این وضعیت از کلمۀ «سرقت» استفاده میشود باید از رفقای سابق ما در مجله هفته بپرسید.