هزاران معترض پس از آنکه رئیس جمهور جدید آرژانتین فرمان اضطراری گسترده ای را که حاوی ده ها اقدام اقتصادی بحث برانگیز است، اعلام کرد به خیابان ها ریختند. یکی از منتقدان برجسته رئیس جمهور تازه آرژانتین اقدامات او را با اقدامات یک سلطنت مطلقه مقایسه کرد.
به گزارش گاردین، خاویر مایلی، اقتصاددان راست افراطی که کمتر از دو هفته پیش آغاز به کار کرد ، مدعی است یک تکان چشمگیر در اقتصاد رو به مرگ آرژانتین که گرفتار تورم افسارگسیخته و فقر گسترده است، به وجود خواهد آورد. چهارشنبه شب، مایلی در کنار ۱۲ وزیر و مقامات عالی رتبه در تلویزیون ظاهر شد تا از فرمانی که به گفته ی وی قرار است این کشور را از “جهنم اقتصادی که اکنون در آن زندگی می کنیم” بیرون آورد، رونمایی کند.
فرمان مایلی راه را برای خصوصی‌سازی شرکت‌های دولتی هموار کرده، حقوق کارگران از جمله مرخصی زایمان را نقض کرده، و به محدودیت‌های صادرات پایان داد. مطابق تصامیم او، قوانین اجاره مسکن و مالکیت زمین برای سرمایه‌گذاری خارجی تغییر می کند. مایلی همچنین با اعلام تغییراتی در بازار اینترنت ماهواره‌ای آرژانتین که «اجازه ورود شرکت‌هایی مانند استارلینک» را می‌دهد، دین خود را به میلیاردر راست‌گرا، ایلان ماسک، که اصلاحات او را مورد حمایت قرار داده، انجام داد.
او در تلویزیون گفت: «امروز یک روز تاریخی برای کشور ما است. پس از دهه‌ها شکست، فقر، انحطاط و بیگانگی، امروز رسماً مسیر بازسازی را آغاز می کنیم».
مایلی هفته گذشته پزو، ارزش پول آرژانتین، را بیش از ۵۰ درصد کاهش داد و همه فعالیت های عمومی را به حالت تعلیق درآورد، او گفت کشورش برای جلوگیری از فاجعه و تورم فوق العاده، به تغییر جهت فوری نیاز دارد. “این تغییر از امروز آغاز می شود.”
این سیاست ها، حامیان پوپولیست راست افراطی او را – که اغلب با روسای جمهور سابق ایالات متحده و برزیل، دونالد ترامپ و ژایر بولسونارو مقایسه می شود – خوشحال کرد. رامیرو مارا، متحدش در توییتر نوشت: «یکی از شادترین روزهای زندگی من».
مخالفان و شهروندان عادی آرژانتین نسبت به این اصلاحات رادیکال راست واکنش نشان دادند. آن ها بلافاصله پس از سخنرانی رئیس جمهور در ساعت ۹ شب به بالکن های خود رفتند تا با به هم کوبیدن قابلمه ها و تابه ها به او اعتراض کنند. مخالفت ها به خیابان ها سرایت کرد و مردم خیابان ها را در نقاط مختلف پایتخت مسدود کردند. در ساعات اولیه روز پنجشنبه، هزاران معترض در میدان خارج از کنگره، جایی که مایلی در ۱۰ دسامبر سوگند یاد کرد، تجمع کردند .
آن ها فریاد می زدند: «مایلی! تو آشغال هستی! تو دیکتاتوری!» «او فکر می کند که امپراتور روم است!» یکی از معترضان، مورخ ۵۵ ساله ای به نام کارولا گومز خشمگینانه گفت: حتی دیکتاتوری نظامی هم این کار را نکرد… او بدتر از تاچر است!
میریام برگمن، چپ‌گرای برجسته و کاندیدای سابق ریاست‌جمهوری، فرمان مایلی را «طرح نبرد علیه کارگران» خواند و خواستار اعتصاب فوری سراسری شد. او با متهم کردن مایلی به استفاده از فرمان اضطراری برای دور زدن کنگره، در توییتی نوشت: «اینجا آنقدر موارد غیرقانونی وجود دارد که نمی‌دانم از کجا شروع کنم».
خوان گرابوآ، یک رهبر اجتماعی و سیاستمدار مشهور، تاکید کرد مایلی حکم «برقراری یک سلطنت مطلقه را صادر کرده است… او متمایل به استفاده از مهمات سنگین برای حمله به طبقات متوسط و پایین کشور است».
در اوایل روز، چند ساعت قبل از سخنان مایلی، هزاران معترض در پایتخت آرژانتین راهپیمایی کردند که اولین بسیج بزرگ علیه دولت جدید بود. این تظاهرات با نمایش قدرت گسترده پلیس روبرو شد. پیش از آن دولت مایلی قول داده بود اعتراضاتی را که در آن مخالفان جاده ها را مسدود کنند ، سرکوب کند.
راهپیمایی اولیه ضد مایلی، با مشارکتی کمتر از حد انتظار، روبرو شد. برخی ناظران عدم استقبال از آن را به تهدیدهای دولت برای کاهش پرداخت‌های مزایای کسانی که مانع تردد شوند، نسبت دادند.
سخنان تلویزیونی رئیس جمهور باعث انفجار شدیدتر و خودانگیخته تر خشم و اعتراض شد. معترضان از سراسر شهر با حمل ظروف آشپزخانه، سوت و پرچم های آرژانتین به میدان کنگرسو هجوم آوردند.
گابریل سولانو، رهبر ۴۹ ساله حزب چپ، حزب پارتدو اوبررو، متعهد شد که در برابر تلاش مایلی برای پیشبرد سیاست های اقتصادی خود بدون مشورت با کنگره مقاومت کند و تاکید کرد آرژانتینی ها از طبقه کارگر و متوسط در مورد اشتباه خود در انتخاب مایلی بیدار شده اند.
سولانو گفت: “من فکر می کنم خلق و خوی مردم تغییر کرده است.” “بسیاری از مردم متوجه شده اند که وضعیت آنطور که آنها فکر می کردند نیست و اقدامات ریاضتی بسیار زیاد است.
اگر پیشینیان و بزرگترهای تو توانستند با اعمال سیاست های ریاضتی و نیولیبرالیستی، اقتصاد فلج شده سرمایه داری را نجات دهند، حتمن تو هم موفق خواهی شد. توسط احضار کنندگان ارواح! با پینوشه تماس بگیر از وی بپرس که آیا تز های اقتصادی میلتون فریدمن تئورسین اقتصادی امریکا، توانست برای دراز مدت اقتصاد شیلی را نجات دهد یا زد همه چیز را ترکاند؟