هجده بهمن ۱۳۵۸ چهار تن از رهبران جنبش ملی و عدالتخواهانهء تورکمن صحرا: توماج، مختوم، واحدی و جرجانی توسط پاسداران در گنبد ربوده میشوند.
خلخالی جنایت پیشه ، قاضی شرع منصوب خمینی، بنا به اقرار خود ، با شتاب وبدون محاکمه ، آنها را به جوخه اعدام میسپارد. و اجساد آنها را در بیابان های نزدیک بجنورد رها می کنند. در روز ۲۹ بهمن ، تن های بی جان و تکه پاره شدهءانها توسط چوپانی پیدا میشود.
تا مدت ها ج. اسلامی منکر ربودن و به قتل رساندن آنها می شد.
حکومت اسلامی ایران از اولین روز استقرارش، کشتار مخالفین خود را از پشت بام مدرسه رفاه با فرمان مستقیم خمینی آغاز نمود و تا به امروز ماشین کشتار آن بدون توقف ادامه داشته است.
قتل های حکومتی با نام اعدام، کشتار جوانان معترض در خیابانها را در این حکومت پایانی نخواهد بود. تنها راه توقف کشتار، زندان و شکنجه و… در گذار از این حکومت جنایتکار امکان پذیر خواهد بود.
ما یاد و خاطره تمامی قربانیان این نظام جنایتکار، بخصوص رهبران راستین خلق تورکمن توماج و یارانش را گرامی میداریم.
ما هرگز این جنایات را نه فراموش خواهیم کرد و نه خواهیم بخشید.
تورکمن های دموکرات ایران
فواد گرامی و همکارانش!من در رابطه به اغاز جنگ گنبد و نقش فریدون یا اسفندیار کریمی نظری نوشتم ولی تا حال چاپ نشده.تمامی نوشتها م کاملا واقعیست.اگر بجای فریدو ماجراجو کس دیگری بود و صاحب عقلانیت ،جنگ دوم گنبد بوقوع نمیپیوست و نزدیک به صد نفر کشته ،زخمی و اعدام نمیشدند.شخصیت و ابروی خود را برای چنین ادمهایی هزینه نکنید.
در تاریخ مبارزات ایران برای دمکراسی ،عدالت باید برای همیشه ثبت گردد که خلخالی جنایتکاری بود که تحت امر و حمایت خمینی جنایات خود را پیش میبرد . حزب مدعی “رهبری طبقه کارگر”حزب توده ایران شیفته ی “قاطعیت “این جنایتکار بود. حتا کاندیدای حزب توده برای نمایندگی مجلس از قم بود. نباید سیاست های این حزب بخصوص رفیق کیا شون از یاد بره.حزب توده در تشیوق و ترغیب و جوسازی اعدام مخالفین نقش بسزایی داشت. اخرش هم خود گرفتار ان شد.