یادت چو می کنم، غم ام از یاد می رود:
تنها نه غم، که عالم ام از یاد می رود.
شبهای شاد خواری مان یادم آید و
روزانِ تیره ی غم ام از یاد می رود.
نیز این مرا، که بی تو بسی سال‌ها گذشت
بی هیچ یار و همدم ام، از یاد می رود.
چون یادم آید این که شدی کُشته در نبرد،
مستِ غرور، ماتم ام از یاد می رود.
آینده را چو می نگرم از نگاهِ تو،
اکنونِ کشورِ جم ام از یاد می رود.
چون آیدم جهانِ خیال ات به پیشِ چشم،
نقشِ بهارِ خُرّم ام از یاد می رود.
پویان! سپاس بر تو، که چون آیی ام به یاد،
رنج زمانه یک دم ام از یاد می رود.
سوم اردی‌بهشت ۱٣۹۰،
بیدرکجای لندن
1378 -1401 (2000 – 2023) * کپی رايت
میشه اسامی عکس فوق رو معرفی بفرمایید و زمان احتمالی انرا ـ ممنون
نفر اول سمت راست امیر پرویز پویان است. نفر دوم؛ یکی از دوستان پویان و نفر سوم اسماعیل خویی است. تاریخ این دیدار احتمالا اوایل فروردین ۱۳۴۹ است. عکس از آلبوم شخصی ی اسماعیل خویی است که برای نخستین بار در تاریخ چهارشنبه ۱۶ بهمن ۱٣۹۲ – ۵ فوریه ۲۰۱۴، همراه این عکس برای انتشار در اخبار روز به خسرو باقرپور سپرده شده است.
در سطر پایانی، “… همراه این شعر…” درست است.