دوشنبه ۱۶ مهر ۱۴۰۳

دوشنبه ۱۶ مهر ۱۴۰۳

سرود خاموش عاشق سرگردان – خسرو باقرپور


 
به تو ام پیوند است:
                      جسم و جانم،
                                       رنگ و نامم

و گیاه و آدم در شگفت اند،
و پرندگان در حیرت اند،
از تحیر گیاهی که
                   سرگردان است
و سرگرم و سرخوش و سرگشته ست
از بام
       به رصد کردن خدایش،
                                     تا شام

و شامگاهان
                سرافکنده و اندوهگین
                                           می میرد
وقتی دیگر
             تو را نمی بیند

تا سپیده دوباره به شادمانی ی سترگی برآید
                                                تا دوباره سر برآرد
                                                                      و سرگردانی آغاز شود

کنایتی از آفتاب هم باشم
بر مدار تو می چرخم
هر چه بیشتر می رسم،
به تو شبیه ترم!

خدای منی تو!
به گاهی چشم از تو دوخته ام،
که ریشه کن شده باشم.

خورشید خانم جانم!
                        منم!
                            آفتاب گردانم!

به شبکه های اجتماعی ارسال کنيد

https://akhbar-rooz.com/?p=33432 لينک کوتاه

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
تازه‌ترین
قدیمی‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

خبر اول سايت

آخرين مطالب سايت

مطالب پربيننده روز


0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x