استاد موسیقی! تو جان در جسمِ نُت ها کرده ای
سودای شوقِ نغمه پنهان در سُویدا کرده ای
ما مرغِ لال و تک تکیم، از هم جدا و یک یکیم!
ما را تو با همخوان شدن، طوطی ی گویا کرده ای
ما جمع مرغان چمن، یک نغمه ایم از صد دهن
در خیل مرغ هم سخن، “سیمرغ” پیدا کرده ای
با رقص دستانِ تو ما، یک نغمه ایم از صد صدا
در شور و ماهور و نوا، کارِ نکیسا کرده ای
سرخوش ز جام مهر تو، دلخوش به مهر چهر تو
ما تشنه و تو مهر و می در ساغر ما کرده ای
در باغِ آواز و صدا، ای باغبانِ باغِ ما
ما غنچه ها ایم و تو ما را مثل گل وا کرده ای
گر پرده ی شک بردری، در کاسه ی جم بنگری؛
در کار انسان پروری، نقشی خوش ایفا کرده ای
ای کاش در ایران ما، این میهنِ ویران ما؛
مانَد به لوحِ جانِ ما درسی که انشا کرده ای
*بالبداهه
سروده را با صدای شاعر بشنوید:
