با اندوه بسیار خبر درگذشت مسعود کلانتری، برادر سعید، منوچهر و دائی بیژن جزنی، را دریافت کردیم. او در پانزدهم نوامبر ۲۰۲۰، به دنبال ابتلا به بیماری کرونا و بیست روز بستری شدن در آمریکا درگذشت. شکست ترامپ و پیروزی دوستان اوُ مورالس در بولیوی، آخرین خبرهائی بودند که به او در بیمارستان رسیده و مایه خرسندی او شده بودند. چرا که مسعود تا آخرین نفس خود را شریک سرنوشت جنبش های دمکراتیک، رهائی بخش و کارگری میدانست.
مسعود در بهمن ماه سال ۱۳۱۱ به دنیا آمد. در خانواده ای سیاسی و درگیر مبارزات زمان خود. همچون دو برادر نامدارش؛ سعید و منوچهر و خواهرزاده اش بیژن، از همان جوانی در مبارزات ضد استبدادی و بویژه جنبش ملی شدن نفت شرکت کرد. انسانی با هوشی سرشار و قلبی بزرگ. پس از تشکیل گروه جزنی – ظریفی؛ بعنوان یکی از فعالان ”پای دوم جنبش مسلحانه”، در کنار گروه به فعالیت تبلیغی – ترویجی دست زد. بارها دستگیر شد و بعد از آزادی مجددا به کار علنی ادامه داد. هشیاری بالای او باعث میشد که هر بار توجیهی برای کار خود بیابد و پس از مدت کوتاهی از زندان آزاد شود. او حتی توانسته بود که بعد از کودتای بیست و هشت مرداد، سرهنگ زیبائی را نیز فریب داده، از چنگ او فرار کرده و مدت ها به زندگی مخفی روی آورد .مسعود در موارد دستگیری های بعدی، خود را همچون کسی که صرفا نسبت خانوادگی با دو مبارز بزرگ فامیل داشته و ضمن علاقه داشتن به آنها، خود در هیچ کاری شرکت نمیکند از چنگ ثابتی و جوان نیز جان بدر برد. آنها قصد کردند تا بعد از حماسه سیاهکل با دستگیری او وادارش کنند به اعترافات مبنی بر رابط بودن بین بیژن و رفقای تیم سیاهکل تا به مدارکی دست بیابند و بتوانند بیژن را تجدید محاکمه و همراه رفقای سیاهکل اعدام کنند. مسعود پنج ماه تمام بازجویی و فشار و تهدید را تحمل کرد و سربلند آزاد شد.
او ضمن کار در شهرهای مختلف، بخوبی نقش خود را بمثابه پیام رسان و رابط بین رفقای مختلف گروه انجام میداد. پس از دستگیری بیژن جزنی، مسعود جای او را در شرکت سینمائی فیلمساز گرفت و به کار ادامه داد. در عین حال برای رساندن مطالبی که از زندان بیرون میآمدند به رفیق حمید اشرف، تا هنگام مخفی شدن او، تلاشی خستگی ناپذیر را انجام داد و در همان حال در ارتباط منظم با رفیق منوچهر کلانتری بود که از طرف گروه به خارج فرستاده شده بود تا روابط خارج از کشور و ایجاد کمیته پشتیبانی از مبارزه مسلحانه را سازمان بدهد. هشیاری او باعث شد که هیچ ضربه ای به رفقائی که با آنها در تماس بود وارد نشود.
رفیق مسعود پس از انقلاب، ضمن مخالفت شدید با گرایش راست اکثریت و بویژه جناح فرخ نگهدار و دوستانش، وارد فعالیت تشکیلاتی با هیچ سازمانی نشده و ترجیح داد تا در کنار جنبش، به فعالیت سیاسی – اجتماعی خود ادامه دهد. مسعود کلانتری از جمله هزاران هزار فعال فروتن جنبش فدائی و جنبش عمومی ضد استبدادی – ضد سرمایه داری ایران بود. با درگذشت او طبقه کارگر و جنبش ضداستبدادی مردم ایران یک یار وفادار و قدیمی خود را از دست دادند.
ما درگذشت رفیق مسعود را به خانواده، دوستان و رفقایش تسلیت میگوییم. یادش گرامی و جایش همیشه سرخ.
هئیت گرداننده سایت بیژن جزنی
http://www.bijanjazani.com/
یاد عزیزش گرامی باد.