هوشنگ چالنگی، از زمرهٔ شاعران «شعر دیگر» و «شعر موج نو» در دوم آبان ۱۴۰۰ چشم از جهان فروبست. این شاعر نوپرداز، اگر چه تا سال ۱۳۸۰ دفتری منتشر نکرد، اما از شاعران جریان ساز و تأثیر گذار شعر بود و بسیاری او را از برجستگانِ شعر ناب به شمار می آورند.
از ایشان، در دههٔ هشتاد سه دفتر شعر؛ «آنجا که می ایستی»، «نزدیک با ستارهٔ مهجور»، «زنگولهٔ تنیل» و «آبی ملحوظ» منتشر شد و در سال نخست دههٔ نود «گزیدهٔ اشعار» او نیز، به چاپ رسید.
کانون نویسندگان ایران (در تبعید) و انجمن قلم ایران (در تبعید)، درگذشت هوشنگ چالنگی را به خانواده و دوستداران وی و نیز، به خانوادهٔ فرهنگی کشور تسلیت گفته و یاد او را گرامی می دارند.
کانون نویسندگان ایران (در تبعید)
انجمن قلم ایران (در تبعید)
۲۴ اکتبر ۲۰۲۱
