۱
تو را-ـ شاعر!-ـ اگر هر واژه رام است،
بدان! کابهام زآفاتِ کلام است:
ولی، همواره نه! تنها به گاهی
که آماجِ سخن مان فهمِ عام است.
۲
چو خود خواهم که دردم را بدانید،
دُرُست آن دم که شعرم را بخوانید،
نگویم ساده را پیچیده چندان
که در معنای آن حیران بمانید!*
۳
زبان می بود اگر آماده تر زین،
وَ شعرم نیز صیقل داده تر زین،
یقین دان ساده تر می گفتم این شعر:
اگر می شد بگویم ساده تر زین!
بیست ونهم آبان۱۳۹۶،
بیدرکجای لندن
*عبیدِ زاکانی یادباد!
