ناتوانی متفقین غربی در ایجاد یک شروع جدید برای جامعه در افغانستان با ابزار نظامی وقتی کاملا آشکار شد که در برابر بهت و حیرت جهانیان، آمریکاییان شتاب زده این کشور را ترک کرده و آن را به دست طالبان سپرد.
آن ها یک سال پیش؛ به سرعت از کابل و دیگر پایگاه ها گریختند. افغان‌ها با کشوری ویران و غرق در تروریسم و ناامنی در دستان رژیم بی رحم طالبان رها شدند. طالبان وعده های سال گذشته در مورد دولت میانه رو را زیر پا گذاشته و مدت هاست که چهره زشت خود را ظاهر کرده است.
شرمساری برای ایالات متحده و متحدین غربی اش! جنگ ایالات متحده با تروریسم هیچ وقت بر سر نوسازی و دموکراتیزه کردن افغانستان نبود، برای دور کردن مشکل از خود بود. اگر متحدان غربی نگران مردم افغانستان بودند، مبالغ هنگفت پول برای چندین دهه در کانال های فاسد ناپدید نمی شد، و پس از آن این عقب نشینی عجولانه و خودخواهانه که مردم و بسیاری از کارمندان محلی را بی دفاع در برابر طالبان رها کرد، پیش نمی آمد. افغان ها ظاهرا – تا حدودی – از شر جنگ خلاص شده اند، اما یک کشور ویران شده دارند که به هیچ وجه صلح آمیز نیست و یک رژیم قرون وسطایی بر ان حاکم است. هیچ چیز در افغانستان خوب نیست.
گزارش سازمان عفو بین الملل در یک سالگی حکومت طالبان می گوید حاکمیت این گروه مذهبی، حقوق بشر را از افغانستان «برچیده» است.
این گزارش موارد متعددی از نقض حقوق بشر در یک سالی که طالبان قدرت را در افغانستان به دست گرفته، مستند کرده است.
در گزارش عفو بین الملل گفته شده است صدها پرسنل امنیتی و مقامات دولتی سابق به طور فراقانونی به قتل رسیده اند و جنایات طالبان در این کشور احتمالا به جنایات جنگی تبدیل شده است.
سرکوب وحشیانه آزادی بیان در افغانستان برقرار شده و این گروه بنیادگرا اعتراض مسالمت آمیز را ممنوع کرده، و روزنامه نگارانی را که قوانین آن را رعایت نمی کنند، ارعاب، شکنجه و خودسرانه بازداشت می کند.
عفو بین‌الملل بیش از ۸۰ مورد را شناسایی کرده که روزنامه‌نگاران به دلیل گزارش اعتراضات در سال گذشته دستگیر و شکنجه شده اند. یک روزنامه نگار به این سازمان گفته است آنها را چنان مورد ضرب و شتم و شلاق قرار دادند که نمی‌توانستند تحمل کنند.
رهبری طالبان بلافاصله پس از به قدرت رسیدن، متعهد شد که به حقوق بشر، از جمله حقوق زنان و دختران، آزادی رسانه ها و حمایت از کارمندان دولت سابق احترام بگذارد.
عفو بین‌الملل می‌گوید: «در ۱۲ ماه گذشته، «انبوهی از موارد نقض حقوق بشر بر اساس قوانین بین‌المللی علیه غیرنظامیان توسط طالبان با مصونیت مطلق و عدم پاسخگویی صورت گرفته است».
گزارش ۲۴ صفحه ای عفو بین الملل یک ساله ی حکومت طالبان را سال خشونت، مصونیت از مجازات و وعده های دروغ می نامد و ادامه می دهد: «طالبان به طرز وحشیانه ای فضاهای مدنی را سرکوب کرده و محدودیت های شدیدی را بر زنان تحمیل کرده، که در تضاد با تضمین های مکرر این گروه در طول مذاکرات است.
عفو بین‌الملل می گوید واکنش بین‌المللی برای رسیدگی به نقض حقوق بشر در افغانستان “ضعیف” بوده است و از رهبران جهان، سازمان ملل متحد و دادگاه کیفری بین‌المللی خواسته است که «وارد عمل شوند».
یمینی میشرا، مدیر عفو بین الملل آسیای جنوبی می گوید: «ما نباید فقط در حاشیه بایستیم و شاهد سقوط حقوق بشر در یک کشور باشیم.
برای جلوگیری از گسترش بیشتر بحران حقوق بشر در افغانستان، جامعه بین‌المللی باید برای پاسخگویی طالبان در قبال این جنایات اقدامی معنادار انجام دهد.»
با وجود وعده «عفو» برای کسانی که برای دولت قبلی و نیروهای امنیتی افغانستان کار می کردند، این گزارش مواردی را مستند می کند که اجسادی با جای گلوله و شکنجه بر روی بدن کشف شده اند.
یک شاهد به عفو بین‌الملل گفت که دوستش که در نیروهای امنیتی دفاع ملی افغانستان خدمت کرده بود، علیرغم ارسال “عفو نامه” توسط طالبان ربوده شد.
تراب کاکر، ۳۴ ساله، گفت: «طالبان دست های او را پشت بستند، چشمانش را بستند و مدام او را کتک می زدند در حالی که همسر و فرزندان، والدین و خواهر و برادر کوچکترش گریه می کردند و فریاد می زدند، خانواده او را تهدید کردند و به آن ها گفتند دیگر دنبال او نباشند.
بر اساس شهادت شاهدان عینی جمع آوری شده توسط عفو بین الملل، طالبان در ماه اوت سال گذشته ۹ تن از اعضای ارتش سابق افغانستان را که تسلیم شده بودند، به طور غیرقانونی اعدام کردند. قتل هایی که به نظر می رسد جنایات جنگی باشد.
این گزارش ادامه می‌دهد که زن باردار یکی از اعضای سابق نیروهای امنیتی افغانستان به همراه دو فرزند دو و چهار ساله‌اش در ماه جون در قلعه‌نو هدف گلوله قرار گرفت و کشته شد.
عفو بین‌الملل از طالبان خواسته است که به تمام اشکال نقض حقوق بشر پایان دهد و اطمینان حاصل کند که هر مقامی که در نقض حقوق بشر دخیل است از طریق محاکمه‌های منصفانه پاسخگو خواهد بود.
عفو بین الملل در این گزارش از رفتار دولت های غربی نسبت به پناهندگان افغانی نیز انتقاد کرده است.
پرسشی برای اندیشیدن : در سال ۲۰۰۱، آمریکا به افغانستان حمله کرد تا طالبان را از قدرت برکنار کند. در سال ۲۰۲۱، یعنی ۲۰ سال بعد، دوباره طالبان را به قدرت برگرداند. چه شد؟