پنجشنبه ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳

پنجشنبه ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳

این جنگ، برای تحقق دموکراسی نیست؛ کارگران باید علیه آمریکا، ناتو، پوتین و رژیم زلنسکی برخیزند – برگردان: پروین اشرفی

نزدیک به یک سال از حمله ولادیمیر پوتین به اوکراین می گذرد. او جنگی را آغاز کرد که مرگ و ویرانی را به همراه داشت و میلیون ها نفر را آواره نمود. قدرت های عضو ناتو، به ویژه ایالات متحده آمریکا، از این تهاجم برای توجیه جنگ نیابتی خود در تضعیف نظامی روسیه استفاده کرده اند. مقاصد ناتو ربطی به منافع کارگران اوکراینی ندارد. ناتو به دنبال گسترش سرمایه های غربی در اروپای شرقی و تسلیح مجدد تاریخی است. همزمان با این امر، تهاجم پوتین نیز کارگران روسی را بطور خشونت باری در مقابله با کارگران اوکراینی قرار می‌دهد، تا روسیه را به موقعیت یک قدرت امپریالیستی بازگرداند

طبقه کارگر ایالات متحده آمریکا باید بر علیه جنگ ارتجاعی در اوکراین، سازماندهی کند

هنگامی که در تابستان گذشته در کنفرانس سازمان یافته از سوی Labor Notes شرکت کردیم، از جنبش رو به رشد کارگری خواستیم که علیه جنگ در اوکراین سازماندهی کند. با ادامه تشدید جنگ، ما فراخوان خود را بار دیگر صادر کرده و از طبقه کارگر و فعالان کارگری می خواهیم تا بر علیه این جنگ ارتجاعی پا به میدان بگذارند.

نزدیک به یک سال از حمله ولادیمیر پوتین به اوکراین می گذرد. او جنگی را آغاز کرد که مرگ و ویرانی را به همراه داشت و میلیون ها نفر را آواره نمود. قدرت های عضو ناتو، به ویژه ایالات متحده آمریکا، از این تهاجم برای توجیه جنگ نیابتی خود در تضعیف نظامی روسیه استفاده کرده اند. مقاصد ناتو ربطی به منافع کارگران اوکراینی ندارد. ناتو به دنبال گسترش سرمایه های غربی در اروپای شرقی و تسلیح مجدد تاریخی است. همزمان با این امر، تهاجم پوتین نیز کارگران روسی را بطور خشونت باری در مقابله با کارگران اوکراینی قرار می‌دهد، تا روسیه را به موقعیت یک قدرت امپریالیستی بازگرداند. این تشدید جنگ، کارگران سراسر جهان را در آینده ای نامطمئن و پر از فقر و قتل عام فرو می برد. ما اکنون با بزرگترین خطر جنگ هسته ای در سال های اخیر روبرو هستیم.

کارگران باید در دفاع از طبقه کارگر جهانی، بر علیه آمریکا و ناتو، علیه پوتین، و علیه رژیم زلنسکی برخیزند و با این جنگ ارتجاعی مخالفت کنند.

این جنگ، برای تحقق دموکراسی نیست

جو بایدن با طرح اینکه این جنگ نیابتی نمود مقابله دموکراسی با استبداد است، حمایت از تسلیح مجدد ناتو و امپریالیسم آمریکا را پیگیری می کند. اگرچه دولت روسیه واقعاً خودکامه و ارتجاعی است، اما دولت اوکراین هم بهتر از آن نیست، و تا آنجا پیش می رود که احزاب مخالف را ممنوع می کند، حقوق کارگران را بیرحمانه سرکوب کرده و نفرت ضد روسیه را برمی انگیزد. دولت ایالات متحده نیز، به آزادی یا دموکراسی در اوکراین، و یا هر جای دیگری اهمیتی نمی دهد.

در حال حاضر در ایالات متحده، زنان و ترنس ها با شدیدترین حملات ضد دموکراتیک سال های اخیر، روبرو هستند و حق پایه ای آنها بر بدنشان و حقوق بشر آنها در خطر است. دولت ایالات متحده در طول تاریخ، از پلیس و ارتش خود برای نفوذ، حمله و سرکوب جنبش‌های اجتماعی و کارگری – از اعتصابات کارگری ستیزه‌جو گرفته تا جنبش‌های مبارزه برای آزادی سیاه‌پوستان – استفاده کرده است. گسترش نظامی گری در خارج از کشور، همواره همراه با سرکوب در داخل پیش میرود.

ایالات متحده به عنوان قدرتمندترین کشور جهان، تنها یک هدف دارد: حفظ خود در رأس نظم جهانی و تضمین بهترین شرایط برای سرمایه داران خود.

حمله به کارگران جهان

تهاجم روسیه، آشکارا یک حمله به مردم اوکراین است، و کارگران و ستمدیدگان در روسیه، در اوکراین و سراسر جهان، با بدترین صدمات آن مواجه هستند. به همین دلیل است که ما در برابر تهاجم پوتین و در کنار مردمی از روسیه که به این جنگ ارتجاعی اعتراض می کنند، ایستاده ایم. اما این فقط دست های روسیه نیست که به خون آلوده می باشد. گسترش ناتو در طی چندین دهه، رقابت سرمایه داری را تا مرز جنگ افزایش داده است.

تحریم های ایالات متحده و اتحادیه اروپا، طبقه کارگر روسیه را به خاطر جنگی که در تحت کنترل آن نیست مجازات می کند. ضمن اینکه حمله روسیه به اوکراین، در حال دامن زدن به بحران اقتصادی در سراسر جهان می باشد. با ادامه این جنگ، طبقه کارگر در جنوب جهانی با گرسنگی و قحطی مواجه می شود، ضمن اینکه کارگران در ایالات متحده نیز با هزینه های روزافزون زندگی روبرو هستند. به ما گفته می شود که با بستن کمربندهایمان، خود را قربانی نماییم، در حالی که بایدن و همکارانش میلیاردها دلار برای جنگ هزینه میکنند!

کارگران چگونه می توانند به این جنگ خاتمه دهند؟

اگرچه همبستگی برای مبارزه با کارفرما و بهبود زندگی مان، امری کلیدی در کشورمان است، اما این همبستگی باید فراتر از مرزهای قراردادی نیز گسترش یابد. کارفرمایان ایالات متحده با یکدیگر همکاری می کنند تا اتحادیه ها را ضعیف نگه دارند، و منافع سرمایه داری – یعنی منافع طبقه میلیاردرها – ایجاب می کند همان همکاری را در مقیاس جهانی نیز انجام بدهند: همکاری برای پایین آوردن دستمزدها، منفرد ساختن کارگران، و حفظ دولت های باثبات و طرفدار تجارت.

جنگ آخرین فصلی است که در آن قدرت‌های سرمایه‌داری بر سر کنترل و نفوذ سرزمین‌های جهان با هم به نبرد می پردازند. امری که فقط بدبختی را برای کارگران در سراسر جهان به بار می آورد. مبارزه ما علیه کارگران و ستمدیدگان روسیه یا اوکراین نیست، بلکه مبارزه با سیستمی است که ما را استثمار می کند. پوتین، زلنسکی، و دولت ایالات متحده، که هیچکدام به کارگران زحمتکش اهمیتی نمی دهند، سزاوار حمایت ما نیستند.

نسل “U” نه تنها باید در خود ایالات متحده دست به سازماندهی کارگران بزند، بلکه باید علیه جنگ ارتجاعی و امپریالیسم ایالات متحده نیز سازماندهی کند. یک دهه پیش یا پیشتر از آن، فدراسیون کارگران آمریکا – کنگره سازمان های صنعتی (AFL-CIO)، و همچنین اتحادیه‌های مستقلی مانند اتحادیه بین المللی کارگران بنادر و انبارداری (ILWU)، قطعنامه‌هایی را علیه جنگ‌های منفور ایالات متحده در عراق و افغانستان تصویب کردند. کارگران به تظاهرات گسترده ضد جنگ پیوستند و حتی در برخی موارد، در محل کار خود بر علیه جنگ به اقداماتی متوسل شدند. مانند تعطیلی بندر در روز اول ماه مه ۲۰۰۹ توسط اتحادیه بین المللی کارگران بنادر و انبارداری.

امروزه فعالان نسل “U” باید بر سنت‌های رادیکال ضدجنگ جنبش ما تکیه کنند: مانند به چالش کشیدن حمایت اتحادیه ها از ناتو، مخالفت با تسلیح اوکراین توسط ایالات متحده، و گسترش همبستگی با کارگران در همه جا. در نهایت، کارگران در ایالات متحده می توانند به خواهران و برادران اتحادیه ای ما در بلاروس، یونان و مناطق دیگری که از جابجایی تسلیحات روسیه و ناتو خودداری کردند، بپیوندند.

ما خواهان خروج نیروهای روسی از اوکراین، خروج نیروهای آمریکایی از اروپا، پایان دادن به ناتو، عدم تحریم و توقف هزینه کردن حتی یک پنی بیشتر برای ارتش یا پلیس هستیم.

طبقه کارگر در ایالات متحده باید در مقابل دولت امپریالیستی ما، که به سرکوب برادران و خواهران طبقاتی ما در فلسطین، مکزیک، کوبا، هائیتی، افغانستان، اروپای شرقی و بقیه جهان می پردازد، بایستد. همه گیری اخیر به ما نشان داد که این ما کارگران هستیم که دنیا را می چرخانیم. ما به عنوان کارگرانی که در قلب هیولای امپریالیستی زندگی می کنیم، باید از تمام توان خود در مبارزه برای پایان دادن به این جنگ ارتجاعی و به صدا درآوردن ناقوس مرگ امپریالیسم ایالات متحده، استفاده کنیم.

منبع: Left Voice

https://akhbar-rooz.com/?p=190698 لينک کوتاه

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

3 نظرات
تازه‌ترین
قدیمی‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
حمید قربانی
حمید قربانی
1 سال قبل

جنگ امپریالیستی را از زاویه منافع طبقه کارگر، تنها، می توان با جنگ طبقاتی – جنگ داخلی – برای درهم کوبیدن دولت های امپریالیستی پشتیبانی جنگ، برای ایجاد دولت کارگران – دیکتاتوری انقلابی پرولتاریای مسلح، پایان داد که می تواند پایان دهنده ی سیستم سرمایه داری امپریالیستی جهانی و ایجاد کننده ی کمونیسم باشد! صلح طلبی در شرایطکنونی، یعنی حفظ نظام سرمایه داری امپریالیستی، روحیه پاسیفیستی را در طبقه کارگر نهادینه می کند و او را به بردگی سرمایه تا ابد می کشاند. کمونیست ها نمی توانند، پایان جنگ را با حفظ نظام اجتماعی موجود – سرمایه داری امپریالیستی که جنگ صلح، صلح جنگ را مبشر است، زیرا که جنگ از تضادها و تناقضات ذاتی اش سرچشمه می گیرند، به نفع طبقه کارگر بدانند!

نیک
نیک
1 سال قبل

هنگامی که فوتوشاپ US Labore Against The War ناشیانه تر از فوتوشاپ های جمهوری اسلامی را در جلوی کارگران آمریکایی مشاهده میکنی که در پشت سر با پلاکارد هایی جنگ عراق را محکوم میکنند و نویسنده آنرا به عنوان “نه به جنگ در اوکراین” بخورد خواننده میدهد تمامی نوشته مقاله نویس دود میشود و به آسمان میرود. 

پروین اشرفی
پروین اشرفی
1 سال قبل
پاسخ به  نیک

من این پوستر را دوستی در اختیارم گذاشته است که گویا از این لینک برداشته شده با تغییراتی که مضمون را تغییر نمیدهد. این هم لینک و مطلبی که آن تصویر را استفاده کرده بود و ربطی هم به جنگ عراق نداشت و برای استیتمنت مارس ۲۰۲۲ استفاده شد. https://peoplesworld.org/article/labor-against-the-war-activists-condemn-invasion-call-for-immediate-ceasefire/

خبر اول سايت

آخرين مطالب سايت

مطالب پربيننده روز


3
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x