۵۲ تشکل صنفی و اجتماعی با انتشار فراخوانی مشترک برای روز ۱۷ اسفند برابر با ۸ مارس مردم را به برگزاری تجمعات و راهپیمایی و تظاهرات اعتراضی دعوت کردند. در این بیانیه آمده است:
روز جهانی زن نماد مبارزه علیه نابرابری، درجه دوم شناختن زنان و رهایی زنان از فرهنگ مردسالاری و خشونت سیستماتیک است. ما زنان، جوانان انقلابی، دانشجویان، دانش‌آموزان و مردم مبارز و انقلابی ایران برای سرنگونی حکومت ضدزن جمهوری اسلامی و تحقق یک جامعه انسانی که برابری، انسانیت، سکولاریسم، آزادی، مدرنیسم، عدالت اجتماعی و رفاه همگانی در آن اساسی است؛ گام‌های بلندی برداشته‌ایم. حالا که این انقلاب به ششمین ماه رسیده، تمام جهان این انقلاب را که با صدای بلند مردم ایران و با اسم رمز ژینا فریاد شد، تحسین می‌کنند.
یکی از پایه‌های اصلی این انقلاب عظیم انسانی نابودی کامل آپارتاید جنسیتی و همینطور حکومتی است که بر این اساس بردگی جنسی را به میلیون‌ها زن و البته تمام جامعه ایران تحمیل کرده است.
اولین بار در روز جهانی زن در هفده اسفند ۵۷ زمانی که خمینی برای سرکوب انقلاب آمده بود، اما هنوز حکومت جمهوری اسلامی بطور کامل تثبیت نشده بود، در پی فرمان او برای اجرای قانون حجاب اجباری، تجمعات و تظاهرات باشکوهی از زنان مبارز و مردان برابری‌طلب در تهران و چندین شهر ایران سازمان یافت و شعارهایی نظیر: «ما انقلاب نکردیم تا به عقب برگردیم»، «نه روسری نه توسری، آزادی و برابری»، «آزادی نه شرقی‌ست نه غربی، جهانی‌ست» سر داده شد.
حالا برای دومین بار در پنج دهه گذشته در مبارزه سیاسی مردم ایران، روز جهانی زن، در متن انقلاب بزرگ و باشکوه زن زندگی آزادی فرا می‌رسد. بنابراین فرصتی دیگر برای ما و انقلاب ما، پیش روی ماست تا با بلند کردن پرچم اعتراض علیه حاکمیتی که بر زن‌ستیزی استوار است، یک پیشروی دیگر در مسیر سرنگونی انقلابی رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی، داشته باشیم.
هربار یک قدم رو به جلو برمی‌داریم، برای انقلاب علیه جمهوری اسلامی!
زنده باد انقلاب زن زندگی آزادی
روزه ۸ مارس، روز نبرد طبقاتی بین المللی زنان و مردان کارگر برای رهائی از نظام سرمایه داری مرد سالار گرامی باد!
انقلاب اگر منظور از نوغ پلاستیکی،رنگی، سبز، ناریجی، بنفس و انقلاب اسلامی نباشد که ضد انقلاب در لباس انقلاب بوده و هستند و خواهند بود، بلکه انقلاب برای زیر و رو کردن شرایط موجود اجتماعی باشد که با درهمکوبیدن دولت کنونی بعنوان ابزار سرکوب گر، دیکتاتوری خفقانی و لجام گسیخته طبقه سرمایه دار برای سرکوب در اساس طبقه کارگر و زحمتکشان شهر و روستا بوده و هست و خواهد بود، شروع می شود و ادامه می یابد تا لغو جامعه طبقاتی و ایجاد کمونیستی یعنی با گرفتن و تعویض قدرت سیاسی و دولت از دست طبقه سرمایه دار و تعویض دولت بورژوائی با دولت پرولتری باشد که انقلاب پیروزمند در جوامع سرمایه داری جز این نیست، آنگاه این انقلاب طبقه کارگر متشکل از زن و مرد و متحدان آن یعنی زحمتکشان شهر و روستا و بویژه در شرایط کنونی جامعه خیل وسیع به حاشیه رانده شدگان محروم از همه چیز است و نه انقلاب زنانه، جنسیتی، قومی و ملیتی و مدرن و از قیبل کلمات سرمایه دارانه پسندانه! اگر انقلاب آتی در ایران می خواهد گرفتار همان سرنوشت سال ۱۳۵۷ و یا باصطلاح انقلابات بعد از آن در سطح جهانی، خاورمیانه، بلوک شرق اروپا- فروپاشی بلوک شوروی و غیر نگردد که بخون انقلابیون آغشته شد و در دریای خون انقلابیون شان بوسیله دولت های سرمایه داری امپریالیستی بویژه مشهور به غرب غرق گردیدند، بلکه انقلابی پیروزمند و در پی خویش رهائی را به ارمغان ورد، آن انقلاب جز انقلاب قهری کمونیستی پرولتاریای متحد، متحزب و مسلح نیست و نخواهد بود. شعارهای اساسی آن ضد نظام موجود اجتماعی مانند: مرگ بر سرمایه، مرگ بر امپریالیسم و سگ های زنجیریش، مرگ بر دولت سرمایه داران – جمهوری اسلامی ایران، پیروز باد انقلاب قهری کمونیستی، نابود باد تبعیضات بویژه بر علیه زنان، مرگ بر خانواده مرد سالار، نان مسکن آزادی، مستقر باد دیکتاتوری انقلابی پرولتاریا – دولت تحول جامعه از کاپیتالیسم به کمونیسم، رهائی زنان معیار رهائی انسان است. رهائی زنان جز با پیروزی انقلاب قهری کمونیستی میسر نیست. مرگ مالکیت خصوصی، مرگ خدا، رهائی انسان است! نه، خدا، نه میهن، نه شاه – نه حاکم، پیروزی انقلاب قهری کمونیستی جز با شرکت زنان طبقه کارگر میسر نیست، زنده باد کمونیسم! هستند.
یک تذکر- باید همه بدانند که روز ۸ مارس روز زن بطور کلی نیست، همچنانکه روز اول ماه مه روز مرد بطور کلی نیست بلکه روز زنان کارگر است که با سوزانده شدن ۱۲۹ یا ۱۳۹ زن کارگر بافنده کارخانجات پارچه بافی نیویورک در هم تنیده شده است.
من در نوشته مندرج در این آدرس کمی در این رابطه و چرائی؟ تغییر یافتن روز زنان کارگر به روز زنان بطور کلی برای زدودن خصلت طبقاتی اش توضیح داده ام.
http://www.lajvar.se/1396/12/16/67106/
روز ۸ مارس وقت آن است که با نام حقیقی اش برگزار شود و به روزی برای تلاش در جهت لغو نظام استثمارگر و تبعیض گر سرمایه داری امپریالیستی و ستونهایش : مالکیت خصوصی، خانواده، مذهب و دولت برگردد که بود! پیروزی و رهائی کارگران و زحمتکشان جهان خواهان باشیم و نه چیز دیگری! که رهائی بشر و بشریت است!
امیدوار کننده! آرزو می‌کنیم تا آنروز تشکل‌های بیشتری بپیوندند. ژن ژیان آزادی، زن زندگی آزادی. برقرار باد عدالت اجتماعی.