سقوط بیسابقه ارزش ریال، رشد فزاینده قیمت ها و افزایش نرخ تورم بیش از ۶۰درصد همراه با فقر و گرانی، نپرداختن بموقع دستمزدها، اخراج ها، عدم فضای ایمنی مراکز کار و خصوصی سازی های مخرب کننده از جمله موضوع اعتراضی کارگران بویژه در صنعت نفت وگاز در سطح سراسر کشور است. تعیین دستمزد ۵ میلیونی توسط شورای عالی ضد کارگر در واقع تعرض دیگری به زندگی و معیشت کارگران و کل جامعه و محکوم کردن جمعیت میلیونی کارگران و خانواده های آنها به فقر و گرسنگی و بی تامینی بیشتر است.
در چنین شرایطی جنبش کارگری دو راه حل در مقابل خود دارد یا تن به این شرایط بدهد و یا خود را برای برپای اعتصابات سراسری آماده کند و بدین طریق قدرت را در چنین نهادهایی در دست بگیرد.
در کدام کشور دنیا هزینه ها براساس دلار میباشد ولی حقوق کارگران و مزدبگیران براساس پول ملی و یا دستمزد کارگران بیش از صد در صد پائین تر از افزایش تورم است؟
شورای عالی ضد کارگری اکنون دستمزد ۵۰ ملیونی برای سال ۱۴۰۲ را تصویب کرده است در صورتیکه خط فقر ۲۵ میلیون و طبق بعضی احتسابات ۳۰ میلیون می باشد.
ایران همواره به عنوان یکی از بدترین کشورهای جهان برای حقوق کارگران در شاخص حقوق جهانی کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری ITUC رتبه بندی شده قرار دارد. این رژیم بطور مداوم از تصویب و اجرای مقاوله نامه های پایه ای ۸۷ و ۹۸ سازمان جهانی کار (ILO) خوداری میکند و به اعلامیه جهانی کنوانسیون حقوق بشر بویژه اصل ۲۳ آن احترام نمیکند ولی همزمان در سازمان جهانی کار در تصمیم گیری ها نقش دارد؟
پلاتفرم سندیکاهای کارگری سوئد-ایران قبلا نیز بکرات متذکر شده بودیم که ایزوله کردن و محدود کردن نقش رژیم در این سازمان جهانی کار از طریق تشکیلات مستقل خود کارگران با کمک و همبستگی با سایر سندیکاهای کارگری دیگر کشورهای عضو این نهاد می تواند انجام بگیرد.
اکنون با توجه به جنبش زن زندگی آزادی و ابتکار اخیر منشور مطالبات حداقلی تشکل های کارگران، معلمان و مدنی. کارگران بطور واضح میگویند ما شورای عالی ضدکارگری را قبول نداریم و به آن اجازه نمی دهیم که از بالای سرما برای زندگی و شرایط کاری ما تصمیم بگیرد.
این ظلم وستم پایان پذیر است و پایان آن هم بستگی به اتحاد، همبستگی منسجم و سراسری دارد. اتحادی که می تواند بر هر قدرتی غلبه کند. آنچه امروز مطرح است مهم ترین خواست های کارگران است. به عبارتی:
* تغییر و ترکیب شورای عالی کار و قوانین این شورا بایست به نحوی باشد که جامعه چند میلیونی کارگری بتوانند به مصوبات این شورا تاثیر گذار باشد
* افزایش دستمزدها متناسب با نرخ تورم و نرخ معیشت
* حداقل دستمزد بالاتر از خط فقر و نه خط مرگ
* اعتراض و اعتصاب حق مسلم کارگران است
پلاتفرم سندیکاهای کارگری سوئد-ایران از خواست های این کارگران حمایت و پشتیبانی خود را اعلام می کند و در پایان خواستار پایان حملات خشونت آمیز به زنان، دختران و احترام کامل حقوق اساسی انسانی، آزادی تمام معلمان دستگیر شده، فعالین کارگری و اتحادیه ای، زندانیان سیاسی، دانشجویان و فعالین مدنی در ایران می باشد. جای یک کارگر، معلم و فعالی سیاسی در زندان نیست و رژیم باید بداند که آن ها تنها نیستند.
زن زندگی آزادی
پلاتفرم سندیکاهای کارگری سوئد-ایران
استکهلم ۲۸ مارس ۲۰۲۳
سعید تقوی
کارگران جهان متحد شوید !