آرش سلحشور
گشتی در مراکز خرید، و دیدن آزادی پوشش زنان( چه مراجعه کننده و چه فروشنده) حقیقتی عریان را به ما نشان خواهد داد، رژیم در این عرصه قافیه را باخته است. مردان و زنان این دیار و جوانان در پیش صحنه مقاومت، مصمم به ادامه راهی هستد که از شهریور ۱۴۰۱ قدم در آن گذاشتند
بستن فروشگاه ها و پاساژها و مجتمع های تجاری گاهی به قصد رو در رو قرار دادن مالکین، مدیران و فروشنده های این واحدها با زنان دارای پوشش اختیاری، پس از ماه ها اعمال جریمه و گرفتن تعهد چه نتیجه ای به دنبال داشت؟
مطابق آمار حکومتی هزاران واحد کرکره هایشان بسته شد و بنرهای تهدید و ارعاب بر آن‌ها آویزان شد. گستره این اعمال فشارها هم تقریبا کلیه استان ها، شهرها و حتی شهر های کوچک را دربرگرفت.
اعلام آمار در این زمینه به مثابه مشت به صورت خود بود، همان طور که آمار چند میلیونی «پیامک اخطار به بی حجاب ها».
ادامه شیوه پلمپ در عمل رفتن به مصاف کسبه بود، چرا که براحتی با گفت و گو با آن ها می توان دریافت که اغلب موافق آزادی پوشش بوده و آن را حق طبیعی و انسانی زنان می دانند.
تصور رژیم مبنی بر تحریک روحیات عقب مانده مردان، بیهوده و نشانه عدم درک درست آنان از رشد آگاهی مردم بود.
نمونه مجتمع اوپال در تهران در این مورد بسیار گویاست: پلمپ چند روزه آن نه تنها کسی را رو در روی زنان قرار نداد بلکه پس از باز گشایی مجدد، مشتریان بیشتری به آن جا مراجعه کردند. به خصوص فروشگاه کفش کودکانی که آگهی داده بود به زنان با پوشش آزاد ۵۰ درصد تخفیف می دهد.
آن چه پیش آمد جبران چند برابری جریمه پرداختی با فروش بیشتر و اقبال زنان برای خرید بود.
کسبه اوپال این را تف سربالای حکومت به صورت خود می دانند. قوای سرکوب جز مضحکه و افتضاح چیزی نصیبش نشد!
پس از باز گشایی این مرکز خرید، زنان و دختران جوان با آزادی و جسارت بیشتری وارد آن جا شدند.
البته پس از پلمپ اوپال، و همزمان مقاومت و اعتصاب کارکنان واحدهای یک مرکز خرید در مشهد زنگ خطر را برای رژیم به صدا درآورده بود: اضافه شدن صفوف اعتصاب کسبه به مقاومت و مبارزه زنان برای آزادی.
پر واضح است که در مجتمعی که هر واحدش ماهیانه باید ۵۰ تا ۶۰ میلیون اجاره محل بپردازد، زیر بار گردن کشی اداره اماکن پلیس و قوه قضاییه نخواهند رفت. آن ها با اطمینان به ما می گویند: « کار آزادی پوشش زنان حل شده و تثبیت خواهد شد چون برایش خون بر زمین ریخته شد و هزاران نفر مصدوم و مجروح و زندانی شده اند و مردم به عقب بر نخواهند گشت».
گشتی در مراکز خرید، و دیدن آزادی پوشش زنان (چه مراجعه کننده و چه فروشنده) حقیقتی عریان را به ما نشان خواهد داد، رژیم در این عرصه قافیه را باخته است. مردان و زنان این دیار و جوانان در پیش صحنه مقاومت، مصمم به ادامه راهی هستد که از شهریور ۱۴۰۱ قدم در آن گذاشتند.
