جنگ خانمان برانداز در غزه در سه شنبه گذشته فاجعه‌ای هولناک بجا گذاشت. هر چند که کماکان جزییات انفجار در بیمارستان الاهلی غزه مورد مناقشه است، اما وضعیت فاجعه‌بار کنونی در غزه و کشتار مردم بیگناه و بمباران بیمارستان و مناطق غیر نظامی از هر سوی که باشد غیرقابل توجیه و محکوم است.
صدها نفر، از جمله بیماران، کودکان، پرستاران، پزشکان و دیگر کارگران و داوطلبان شاغل در بیمارستان در این انفجار جان خود را از دست دادند.
سندیکای کارگران شرکت واحد همصدا با دیگر اتحادیه‌های کارگری در جهان این‌جنایات را قویا محکوم میکند و به بازماندگان این قتل عام تسلیت می‌گوید.
مردم فلسطین قربانی همیشگی نزاع های سیاسی و زد و بندهای قدرت های بزرگ جهانی و منطقه‌ای بوده اند. اما ما بعنوان تشکلات مستقل کارگری در ایران همانطور که همواره مورد حمایت بین‌المللی توسط کارگران کشورهای دیگر بوده‌ایم، وظیفه داریم که از کارگران و مردم زحمتکش و مورد ستم در همه جای جهان دفاع کنیم. متاسفانه عده‌ای به خاطر انزجارشان از نظام جمهوری اسلامی و از حماس، چشمشان را به بیش از ۷۰ سال ظلم و ستم نسبت به مردم فلسطین بسته‌اند و گاها حتی از عملیات نظامی علیه مردم فلسطین و حتی حمله نظامی به ایران حمایت کرده‌اند.
سندیکای ما بطور روزانه و بی انقطاع از زمان تشکیل تاکنون مورد سرکوب، کنترل، و اذیت و آزار نیروهای امنیتی و انتظامی، قوه قضاییه، وزارت کار، شورای اسلامی کار، حراست و عوامل کارفرما بوده است. این حکومت با ما کارگران این کشور همچون دشمن رفتار کرده است. اما هر اندازه انزجار ما از این‌همه سرکوب و بی عدالتی توسط نظام حاکم در کشورمان، نباید ما را نسبت به یک ستم حل نشده و بنیادی در خاورمیانه که یکی از عوامل تشنجات دائمی در منطقه نیز بوده است دچار بی مسئولیتی و یا برخوردهای ناشایست کند. مسئله فلسطین پیش از به قدرت رسیدن جمهوری اسلامی و قبل از ایجاد حماس نیز یک نزاع همه جانبه و تراژیک در منطقه بود و تا حل نشدن عادلانه‌ی آن با سنت های شفاف و بدون کشت و کشتار کماکان لاینحل باقی خواهد ماند.
ما همچون اتحادیه‌های کارگری جهان خواهان آتش بس فوری و پایان دادن به جنگ و محاصره غزه هستیم. ما از تمامی کارگران و مردم زحمتکش کشور می‌خواهیم که به نظرات و تبلیغات جنگ طلبانه از هر سوی، به نژاد پرستی، عرب‌ستیزی، یهودی ستیزی، افغان ستیزی و دیگر نظریات و فعالیت هایی که بجای اتحاد و همدلی دنبال دشمنی مردم منطقه با یکدیگر هستند وقعی نگذارند. ما کارگران اعتمادی به هیچ حکومتی در جهان نداریم چرا که‌می‌دانیم همگی از این ظرفیت برخوردارند که بر سر جان و سرنوشت مردم محروم جهان به راحتی معامله کنند. ما نیاز مبرم به همبستگی و گفتمان سالم و فراگیر میان مردم در کشور و میان کارگران و مردم ستم دیده در سطح منطقه و جهان داریم.
به امید برقراری عدالت در ایران، خاورمیانه و سراسر جهان.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۲۷ مهر ۱۴۰۲
حتی یک بار نام اسراییل نیامده خیلی کلی است بخش عمده متن به سرکوب رژیم ضد کارگری ایران میپردازد از حمایت آمریکا کلمه ای نمی گوید زدن بیمارستان را هم با شک نگاه میکند از نقش هر دو طرف صحبت میکند درمجمع روی خط حقوق بشری ها است لیبرال همین فقط تاسف بار است