تظاهرات چند ده هزار نفر در خیابان های بروکسل برای آتش بس فوری در غزه، نقض حقوق بین الملل توسط اسرائیل و انتقاد به بی تحرکی اروپا
گزارش از تظاهرات: علی صمد مدیر مسئول کانال تلگرامی “ندای جمهوری ایران”
در حدود چهل انجمن و تشکل از سازمان های جامعه مدنی بلژیک مانند: اتحادیهها و سازمانهای غیردولتی، انجمن بلژیک- فلسطین، اتحادیه یهودیان مترقی بلژیک (UPJB، سازمان صلح بلژیک ( CNCD)، جنبش کارگری مسیحی ( (MOC، زندگی زنان Vie Féminine، و سندیکاهای کارگری FGTB و CSC، و … تظاهراتی را در بروکسل سازماندهی کردند. شروع تظاهرات از ایستگاه مرکزی شمال و پایان تظاهرات در ایستگاه جنوب همراه با یکسری سخنرانی ها انجام گرفت.
“اقدام اروپایی برای فلسطین” این شنبه در بروکسل، لندن، پاریس با هدف ایجاد فشار بر اتحادیه اروپا و کشورهای عضو آن برای “آتشبس فوری در غزه برای نجات جان ها”، “رعایت حقوق بینالملل در مقابل نقض آن در فلسطین، و “انتقاد به عدم تحرک اروپا، تظاهرات برگزار کرد. در لندن بنا به تخمین پلیس بیش از ۳۰۰ هزار نفر، در بروکسل بیش از ۲۰ هزار نفر (سازمانکنندگان آکسیون بروکسل تعداد را ۴۵ هزار نفر اعلام کردند) و در پاریس هزاران نفر در روز شنبه ۱۱ نوامبر ۲۰۲۳ به خیابان ها آمدند.
سازماندهندگان تظاهرات اعلام کردند: “در مواجهه با قتل عام غزه، افزایش خشونت در کرانه باختری و پاکسازی قومی در سراسر فلسطین اشغالی، قطب نمای ما باید بیش از هر زمان دیگری حقوق بین الملل و حفاظت از جان، کرامت و حقوق بشر باقی بماند. اتحادیه اروپا با امتناع سیستماتیک از تعهد به اجبار همه طرفها به احترام به قوانین بینالمللی، اجازه می دهد که تخلفات بدون مجازات باقی بمانند. اتحادیه اروپا مسئولیت سنگینی را در قبال وضعیت ناامیدکنندهای که امروز با آن روبرو هستیم، بر عهده دارد.
در اعلامیه ای که سازماندهندگان تظاهرات انتشار دادند خواستهای زیر را مطرح کردند:
“ما سازماندهندگان تظاهرات از بلژیک و اتحادیه اروپا می خواهیم:
یک- تمام تلاشهای خود را برای بهدست آوردن آتشبس فوری، حفاظت از تمامی مردم غیرنظامی و فراهم کردن دسترسی به کمک بینالمللی برای فلسطینیان در غزه که در حال حاضر به کمک انسانی ضروری نیاز دارند، انجام دهند.
دو- برای آزادی تمام افرادی که بصورت غیرقانونی بازداشتشده، از جمله گروگانها و زندانیان سیاسی، اقدام کنند.
سه- از اسرائیل بخواهند که به محاصره غزه و محدودیت های اعمال شده پایان دهد. و ارتباط بین غزه و سایر نواحی اشغالی فلسطین را برقرار کند.
چهار- دادستان دادگاه کیفری بینالمللی را تشویق به صدور حکم بازداشت علیه همه جنایتکاران جنگی کند تا آنها به سرعت پاسخگو شوند. و از تحقیقات در حال انجام دادگاه کیفری بینالمللی درباره وضعیت فلسطین حمایت سیاسی و مالی کنند.
پنج- به رفع علل ساختاری این مناقشه، از طریق اتخاذ تدابیر اجباری علیه اسرائیل برای پایان دادن به اشغال، استعمار و آپارتاید در برابر مردم فلسطین، با شروع از تحریم نظامی و قطع تجارت با شهرک های اسرائیلی نشین در مناطق اشغالی، اقدام کنند.
سازمانکنندگان تظاهرات از تمامی شرکتکنندگان تقاضا کرده بودند که این خواسته های بالا را رعایت کرده و بصورت صلحآمیز اعتراض مدنی خود را نشان دهند. در ضمن هر گونه حمایت از جنایات جنگی، حملات علیه غیرنظامیان یا هرگونه ابراز یهودی ستیزی یا هر شکلی از نژادپرستی منجر به اخراج از تظاهرات خواهد شد.”
– در پایان برنامه برخی شخصیت های سیاسی و مدنی سخنرانی کردند. صلاح حموری، وکیل فرانسوی – فلسطینی حاضر در تظاهرات در سخنرانی خود گفت: «دولت اسرائیل اقدام به نسل کشی علیه مردم فلسطین می کند. به گفته وی، اتحادیه اروپا که به نخست وزیر بنیامین نتانیاهو چراغ سبز نشان می دهد، شریک جرم است. «امروز هزاران نفر در خیابانهای پایتخت اروپا هستیم و خواهان آتشبس فوری در قتلعامهای مرتکب شده در فلسطین هستیم.»
– پیر گالان، سناتور سابق حزب سوسیالیست فرانسه زبان بلژیک و شخصیت مدنی معروف این کشور نیز در این گردهمایی سخنرانی کرد. وی بمباران های اسرائیل علیه مردم فلسطین را «جنایت علیه بشریت» توصیف کرد و از رهبران جهان خواست تا برای پایان دادن به این «ظلم» واکنش نشان دهند.
– سخنرانان دیگر نیز بر اهمیت حمایت دولت بلژیک و اتحادیه اروپا برای تحقیقات جاری در دادگاه کیفری بینالمللی تاکید کردند تا جنایتکاران جنگی مورد قضاوت قرار گیرند. این تحقیق که روز پنجشنبه توسط حدود صد سازمان و حدود ۳۰۰ وکیل ارائه شد، با هدف تعیین اینکه آیا کشتارهای انجام شده در غزه به عنوان نسل کشی است یا خیر. در طول این سخنرانی، اتحادیه یهودیان مترقی بلژیک (UPJB) همچنین متذکر شدند که انتقاد به دولت نتانیاهو در اسرائیل نباید به اشتباه به یهودی ستیزی منجر شود.
– گریگوری ماوزه، سخنگوی انجمن بلژیکی- فلسطینی، در سخنان خود گفت: «بلژیک قبلاً مواضع متعددی اتخاذ کرده است که در جهت درستی است، از جمله درخواست برای آتشبس بشردوستانه و حمایت از تحقیقات در دادگاه کیفری بینالمللی». اما دولت بلژیک و اتحادیه اروپا میتوانند از این هم فراتر بروند، بویژه با تحمیل تحریمهای نظامی بر اسرائیل، یا یکسری تنبیهات علیه اسرائیل، به منظور وادار کردن آن به پایان دادن به اشغال، استعمار و آپارتایدی که بر فلسطینیها اعمال کرده است. در غیر این صورت چرخههای خشونت ادامه خواهد یافت.
در تظاهرات بروکسل بعنوان یک ایرانی طرفدار صلح و مخالف جنگ، خشونت، ویرانی و کشتار شرکت کردم و با اعتراضات گسترده هزاران هزار جوان، نوجوان، زنان، مردان و افرادی مواجه شدم که با در دسترس داشتن رنگ ها، پرچم ها، شعارها، پوسترها و عکس هایی خواهان آتس بس فوری در غزه بودند تا جان های بی گناه بیشتری از غیرنظامیان در این جنگ ۷۵ ساله گرفته نشود. خواسته های تظاهرات روشن بود و تظاهرات کنندگان بصورت مدنی و مسالمت آمیز اعتراضات به حق خود را علیه کشتار غیرنظامیان، گروگان گیری، بازداشت های غیرقانونی، حقوق نقض شده فلسطینی ها، نقض قوانین بین المللی و بی تحرکی اروپا در این درگیری ها اعلام کردند و از رهبران بلژیک و اروپا خواستند دست به اقدامات عاجل برای پایان دادن به این درگیری بزنند. من هم به همراه تعدادی از هموطنان ایرانی با این موج انسانی، مدنی، صلح آمیز و دموکراتیک با دیگر شرکت کنندگان هم صدا شدیم.
یادم می آید وقتی جنبش”زن، زندگی، آزادی” در ایران شروع شد ما شاهد آغاز یک خیزش انقلابی و مدنی در ساختارهای اجتماعی و سیاسی ایران بودیم. این جنبش مدنی در مسیر توسعه اجتماعی و سیاسی پایدار و عقلانیت و دموکراسی و علیه تبعیض، استبداد، خشونت و بی عدالتی در حرکت بود. و می خواست در جهانی بهتر، انسانی تر و بدون تبعیض، همراه با صلح و آزادی زندگی کند. جنبش “زن، زندگی، آزادی” از همان آغاز در مقابل خشونت، بی عدالتی و تبعیض موضع گرفت و در این عرصه اصلا بی طرف نماند. این جنبش کشتار بیگناهان و غیرنظامیان را در همه جا جنایت می دانست و در راه غلبه بر خشونت و کشتار، مبارزه ایی به حق، دموکراتیک و مسالمت آمیزی را سازماندهی کرد. در واقع جنبش “زن، زندگی، آزادی” هیچ نسبتی با توجیهکنندگان جنایت و آدمکشی در هیچ کجای جهان نداشته و ندارد و فاصلهاش را با گروه ها و طرفداران خشونت و جنگ در همه جای جهان و بویژه در منطقه خاورمیانه حفظ خواهد کرد.
در افکارم غوطه ور بودم و به یاد نوشته محمود درویش افتادم که می گفت:
“که چه ساخته ایم از خودمان؟”
بیائید جنگ را محکوم کنیم خمپاره و ترکش و ویرانی خانه ها را محکوم کنیم.
اگر هوادار شعر و کلمه و صلح هستیم فقط جنگ را زشت بدانیم
خانه همان خانه ست در غزه و تل آویو همان خانه ست.
آتش این جنگ در این جهان وحشی شده ی امروز در چشم بر هم زدنی به خانه ی خود ما هم خواهد آمد.
چگونه می توان از به خون کشیدن شدن یک شهر خوشحال بود.
چه ساخته ایم از خودمان که از خون شاد می شویم چه اهریمنی شده ایم.
بر روی این سرزمین
چیزی شایسته ی زیستن است
آمدن بهار
آغاز عشق
خزه ای بر روی یک سنگ
آخرین روزهای تابستان
بر روی این سرزمین چیزی شایسته ی زیستن است……
جنگ زشت است و غیر انسانی اما زشت تر از آن اندیشه ای است که تروریست را تنها راه حل مبارزه انتخاب کرده است و تا کنون تمام سرمایه های ملی را بیاد داده چه در ایران و چه در فلسطین را.
آرزو داشتم بلژیک ویزا میداد تا افتخار شرکت در آن راه پیمائی اعتراضی را پیدا میکردم.